Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Ηρακλείδου' | 2 Μαΐου 2020, 19:09

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στην αιτιολογική έκθεση δεν υπάρχει καμία τεκμηρίωση της διάσπασης του ενιαίου χαρακτήρα των ιστορικών πειραματικών σχολείων πανεπιστημίων της χώρας (Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Πατρών), των οποίων ο διασυνδεδεμένος χαρακτήρας αποτελεί κεντρικό χαρακτηριστικό από την ίδρυσή τους. Για παράδειγμα, στην περίπτωση του ΠΣΠΘ το σχολείο διασπάται ουσιαστικά σε τρία σχολεία, πειραματικό δημοτικό, πρότυπο γυμνάσιο και πρότυπο λύκειο, συστεγαζόμενα ωστόσο στο ίδιο συγκρότημα. Το ίδιο αδικαιολόγητα, άλλα Γυμνάσια-Λύκεια παραμένουν πειραματικά ενώ, σκανδαλωδώς, τα πειραματικά δημοτικά της Μαρασλείου παραμένουν διασυνδεδεμένα με σχολείo σε άλλη περιοχή της Αθήνας. Μία υπόθεση είναι ότι ήταν ένας εύκολος τρόπος να αυξηθεί ο αριθμός των πρότυπων σχολείων. Εφόσον όμως το Υπουργείο διατηρεί τον θεσμό των πειραματικών, το ζητούμενο θα ήταν η ενδυνάμωσή τους με ενίσχυση της ερευνητικής τους διασύνδεσης με το πανεπιστήμιο και της διάχυσης των αποτελεσμάτων στα υπόλοιπα σχολεία και όχι η διάλυση των επιτυχημένων εγχειρημάτων σε αυτόν τον χώρο. Με την κατάργηση της διασύνδεσης, αποδυναμώνεται ο ρόλος του πειραματικού δημοτικού - κατά τα λεγόμενα και της αιτιολογικής έκθεσης, <>, καθώς περιορίζει τη δυνατότητα διεξαγωγής μακροχρόνιων ερευνών. Εκ των πραγμάτων καθιστά κάθε βαθμίδα προπαρασκευαστική για μια σειρά στιγμιαίων αξιολογήσεων της επίδοσης των μαθητών. Χαιρόμαστε για το ότι η αιτιολογική έκθεση αναφέρεται σε ήπιες δεξιότητες και δεξιότητες ζωής. Πλήθος ερευνών υποδεικνύει ότι το θετικό σχολικό κλίμα (ο ορισμός του οποίου περιλαμβάνει και μια κοινωνική διάσταση, την ποιότητα των διαπροσωπικών σχέσεων των μελών της σχολικής κοινότητας) συνδέεται τόσο με την ακαδημαϊκή επίδοση, όσο και με συμπεριφορικά/συναισθηματικά προβλήματα. Αναρωτιέμαι γιατί αυτός ο μοναδικός χαρακτήρας αυτών των σχολείων, η λεγόμενη <> όπου ευνοούνται οι στενές σχέσεις εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων όλων των βαθμίδων, η ποικιλόμορφη συνεργασία μεταξύ βαθμίδων, πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων ενώ αποτελεί προνομιακό περιβάλλον για την ανάπτυξη και δη την έρευνα τέτοιων ήπιων δεξιοτήτων μεταξύ άλλων (ένα τέτοιο σχολείο αποτελεί π.χ. ένα προνομιακό περιβάλλον για την έρευνα του σχολικού εκφοβισμού). Υπάρχει θέμα ισότητας μεταξύ των υποψηφίων μαθητών στις εξετάσεις, όταν οι ήδη μαθητές του σχολείου θα πρέπει να διαγωνιστούν, όχι μόνο για να περάσουν σε ένα καλό σχολείο, όπως ένας εξωτερικός υποψήφιος, αλλά ξανά και ξανά, για να παραμείνουν στο δικό τους σχολείο, με τους δικούς τους φίλους, σε μια περίοδο της ζωής που αυτοί οι σημαντικοί άλλοι παίζουν κομβικό ρόλο για την ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη. Πρέπει δηλαδή να αξιολογηθούν ξανά και ξανά για να διατηρήσουν ό,τι ένα παιδί που πηγαίνει στο σχολείο της γειτονιάς του απολαμβάνει σε μεγάλο βαθμό ως αυτονόητο. Όπως αναφέρει το κείμενο του υπουργείου, <>. Αποτελεί η κοινωνική κινητικότητα ζητούμενο για το υπουργείο όταν εκ των πραγμάτων ευνοούν τη φροντιστηριακή προετοιμασία; Εφόσον η αριστεία είναι κεντρική για το υπουργείο θα πρέπει καταρχήν να ορίσει εννοιολογικά τον όρο αριστεία, να την παραμετροποιήσει και να μας πει πως θα την ελέγξει. Θα μπορούσε π.χ. να υποστηρίξει κανείς ότι η αριστεία προάγεται περισσότερο λαμβάνοντας ένα τυχαίο δείγμα μαθητών και, εφαρμόζοντας εμπνευσμένες μεθόδους με την βοήθεια καταρτισμένων δασκάλων, βοηθώντας να αναπτυχθούν κλίσεις και ταλέντα σε παιδιά που μπορεί να μην είχαν την ίδια τύχη σε ένα μη εμπλουτισμένο περιβάλλον. Με δεδομένο ότι εκ των πραγμάτων τα πρότυπα, όπως σκιαγραφούνται, θα οδηγήσουν σε τάξεις παιδιών με συγκεκριμένα ακαδημαϊκά και κοινωνικο-οικονομικά χαρακτηριστικά τίθεται και ένα μεθοδολογικό ζήτημα, κατά πόσον αυτά τα σχολεία μπορούν να επιτελέσουν τον στόχο του υπουργείου, την <>, καθώς τα δεδομένα ενός σχολείου μαθητών υψηλών επιδόσεων δεν μπορούν να γενικευτούν στα υπόλοιπα σχολεία με διαφορετικό μαθητικό πληθυσμό. Επιτρέψτε μας να διαφωνήσουμε με προηγούμενο σχολιαστή που προέτρεπε να αφήσουμε θέματα ιδεολογίας έξω από την παιδεία. Υπάρχουμε ακόμη αρκετοί με γνώσεις κοινωνιολογίας που διαβλέπουμε πως το αφήγημα της <> εξυπηρετεί την κοσμοθεωρία της κυβέρνησης. Έστω όμως και έτσι, υπάρχει ο πλούτος της διεθνούς εκπαιδευτικής εμπειρίας και έρευνας, λίγο πολύ πλέον γνωρίζουμε το είδους του σχολείου που ευνοεί τη γνωστική και ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Ζητούμε, επιτέλους, ο σχεδιασμός εκπαιδευτικής πολιτικής να πραγματοποιείται υπερκομματικά, με ορθολογικά, επιστημονικά κριτήρια. Η διακοπή της διασύνδεσης των πειραματικών σχολείων, πόσο μάλλον των ιστορικά και χωρικά διασυνδεδεμένων, είναι αντιεπιστημονική και αντιπαιδαγωγική.