Σε μια πνευματικά παραδειγματική κοινωνία, όπως τα ΑΕΙ ΑΣΕΑ, ΑΕΑ, είναι αδιανόητο να μην μετέχουν στα συλλογικά όργανα οι ΕΔΙΠ. Αναφέρομαι σε όσους κρίθηκαν με βάση προκήρυξη -νόμος του 2017-κατόπιν εισηγητικής έκθεσης και ανάθεσης αυτοδύναμου διδακτικού και ερευνητικού έργου. Δεν είναι ασφαλώς κριτήριο η αρχαιότητα αλλά η θέση ευθύνης των ΕΔΙΠ. Είναι δίκιο, για να συμφωνήσω με πολλούς απ'όσους εξέφρασαν σχετική γνώμη, να υπάρξει δυνατότητα εξέλιξης σε βαθμίδα ΔΕΠ, με ανοικτή διαδικασία, αφού σε πρώτη φάση θα μπορούσαν, και λόγω υπέρτερων προσόντων, να καταλάβουν τη βαθμίδα του Λέκτορα, με κλειστή διαδικασία. Μείζον, επίσης, θέμα, σχετικό με τα παραπάνω,και συναφές με την επιχειρούμενη υποβάθμιση, είναι η μισθολογική αδικία. Εντέλει, οι ΕΔΙΠ μπορούν να μετέχουν με ποσοστό για τον Πρύτανη, και συνολικά για τα άλλα συλλογικά όργανα. Όσα ειπώθηκαν αποτελούν την αυτοδίκαιη αναγνώριση της προσφοράς των ΕΔΙΠ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Σε μια πνευματικά παραδειγματική κοινωνία, όπως τα ΑΕΙ ΑΣΕΑ, ΑΕΑ, είναι αδιανόητο να μην μετέχουν στα συλλογικά όργανα οι ΕΔΙΠ. Αναφέρομαι σε όσους κρίθηκαν με βάση προκήρυξη -νόμος του 2017-κατόπιν εισηγητικής έκθεσης και ανάθεσης αυτοδύναμου διδακτικού και ερευνητικού έργου. Δεν είναι ασφαλώς κριτήριο η αρχαιότητα αλλά η θέση ευθύνης των ΕΔΙΠ. Είναι δίκιο, για να συμφωνήσω με πολλούς απ'όσους εξέφρασαν σχετική γνώμη, να υπάρξει δυνατότητα εξέλιξης σε βαθμίδα ΔΕΠ, με ανοικτή διαδικασία, αφού σε πρώτη φάση θα μπορούσαν, και λόγω υπέρτερων προσόντων, να καταλάβουν τη βαθμίδα του Λέκτορα, με κλειστή διαδικασία. Μείζον, επίσης, θέμα, σχετικό με τα παραπάνω,και συναφές με την επιχειρούμενη υποβάθμιση, είναι η μισθολογική αδικία. Εντέλει, οι ΕΔΙΠ μπορούν να μετέχουν με ποσοστό για τον Πρύτανη, και συνολικά για τα άλλα συλλογικά όργανα. Όσα ειπώθηκαν αποτελούν την αυτοδίκαιη αναγνώριση της προσφοράς των ΕΔΙΠ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.