Πιστεύω ότι το πρώτο μέτρο προς την κατεύθυνση αυτή θα ήταν να πάψει η πολιτική του κατακερματισμού των ΑΕΙ και των ΤΕΙ και η ίδρυση αυτών των ιδρυμάτων κυρίως με και μικροκομματικά κριτήρια, με αποτέλεσμα να έχει καταντήσει κάθε χωριό να διαθέτει Πανεπιστήμιο και να βρισκόμαστε σε κατάσταση ευτελισμού της ανώτατης εκπαίδευσης. Θεωρώ ότι υπάρχει πλήρης συνείδηση στην πλειοψηφία των πολιτών ότι η κατάσταση αυτή εξυπηρετεί κομματικά συμφέροντα (βόλεμα ημετέρων σε θέσεις, εξυπηρέτηση μικροοικονομίας περιοχής σε ΑΝΤΙΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ δραστηριότητες, αναβολή αύξησης ποσοστών ανεργίας- όλοι σχεδόν οι απόφοιτοι Λυκείου εισάγονται σε ΑΕΙ κτλ). Όμως είναι πλέον ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ, δεδομένης και της οικονομικής δυσπραγίας της χώρας, αλλά και δεν βοηθά στην ουσιαστική αξιοποίηση της νέας γενιάς, ανάλογα με τις ικανότητες που διαθέτει.
Το πρώτο που πιστεύω πως θα πρέπει να γίνει είναι να σταματήσει να καλλιεργείται η ιδεοληψία που υφίσταται αυτή τη στιγμή στον πληθυσμό ότι όλοι θα πρέπει να γίνουν επιστήμονες. Αντίθετα, θα πρέπει να υποστηρίζεται ότι μπορεί κάποιος να είναι ευτυχέστερος στη ζωή του και επαγγελματικά επαρκής και επιτυχημένος, εφόσον ακολουθήσει πορεία, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα και τις δεξιότητές του (με προϋπόθεση βέβαια ότι παρέχονται επαρκή εφόδια σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης , π.χ. για τεχνικά επαγγέλματα, όπως υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι κτλ., που τείνουν να είναι είδος σε ανεπάρκεια και στα οποία εργάζονται πλέον κυρίως αλλοδαποί).
Αναγκαίο επίσης είναι:
α) να συγχωνευθούν τμήματα ή και σχολές και να καταργηθούν σχολές και τμήματα που δεν έχουν ζήτηση.
β) εκτός από τα πολύ μεγάλα αστικά κέντρα, που θα μπορούν να έχουν πλήρη ΑΕΙ-ΤΕΙ σε κάθε περιοχή θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε επίπεδο ανώτατης εκπαίδευσης τμήματα (μετά από σχετική έρευνα) που να έχουν σχέση με τις τοπικές ανάγκες ή την επιτόπια παράδοση και για τις οποίες βέβαια θα υπάρχει προοπτική μετέπειτα απασχόλησης σε επαγγελματικό, επιστημονικό ή ερευνητικό πεδίο.
γ) να ξεκινήσει η θεσμοθέτηση αξιοκρατίας στην επιλογή του επιστημονικού προσωπικού των ΑΕΙ-ΤΕΙ και η αξιολόγηση του υφιστάμενου προσωπικού
δ) να γίνει διαχειριστικός έλεγχος σε όλα τα ΑΕΙ-ΤΕΙ και εφεξής να λογοδοτούν για τις δαπάνες τους. Πιστεύω όμως ότι θα πρέπει σε μεγάλο βαθμό να εξακολουθήσουν να χρηματοδοτούνται από το κράτος, γιατί σε άλλη περίπτωση κινδυνεύουν να γίνουν παραμάγαζα των επιχειρήσεων και η έρευνά τους να είναι κατευθυνόμενη και να επικεντρώνεται μόνο σε ότι αποφέρει κέρδος, ρόλος καθόλου συμβατός με την αποστολή των ανωτάτων ιδρυμάτων.
Πιστεύω ότι το πρώτο μέτρο προς την κατεύθυνση αυτή θα ήταν να πάψει η πολιτική του κατακερματισμού των ΑΕΙ και των ΤΕΙ και η ίδρυση αυτών των ιδρυμάτων κυρίως με και μικροκομματικά κριτήρια, με αποτέλεσμα να έχει καταντήσει κάθε χωριό να διαθέτει Πανεπιστήμιο και να βρισκόμαστε σε κατάσταση ευτελισμού της ανώτατης εκπαίδευσης. Θεωρώ ότι υπάρχει πλήρης συνείδηση στην πλειοψηφία των πολιτών ότι η κατάσταση αυτή εξυπηρετεί κομματικά συμφέροντα (βόλεμα ημετέρων σε θέσεις, εξυπηρέτηση μικροοικονομίας περιοχής σε ΑΝΤΙΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ δραστηριότητες, αναβολή αύξησης ποσοστών ανεργίας- όλοι σχεδόν οι απόφοιτοι Λυκείου εισάγονται σε ΑΕΙ κτλ). Όμως είναι πλέον ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ, δεδομένης και της οικονομικής δυσπραγίας της χώρας, αλλά και δεν βοηθά στην ουσιαστική αξιοποίηση της νέας γενιάς, ανάλογα με τις ικανότητες που διαθέτει. Το πρώτο που πιστεύω πως θα πρέπει να γίνει είναι να σταματήσει να καλλιεργείται η ιδεοληψία που υφίσταται αυτή τη στιγμή στον πληθυσμό ότι όλοι θα πρέπει να γίνουν επιστήμονες. Αντίθετα, θα πρέπει να υποστηρίζεται ότι μπορεί κάποιος να είναι ευτυχέστερος στη ζωή του και επαγγελματικά επαρκής και επιτυχημένος, εφόσον ακολουθήσει πορεία, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα και τις δεξιότητές του (με προϋπόθεση βέβαια ότι παρέχονται επαρκή εφόδια σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης , π.χ. για τεχνικά επαγγέλματα, όπως υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι κτλ., που τείνουν να είναι είδος σε ανεπάρκεια και στα οποία εργάζονται πλέον κυρίως αλλοδαποί). Αναγκαίο επίσης είναι: α) να συγχωνευθούν τμήματα ή και σχολές και να καταργηθούν σχολές και τμήματα που δεν έχουν ζήτηση. β) εκτός από τα πολύ μεγάλα αστικά κέντρα, που θα μπορούν να έχουν πλήρη ΑΕΙ-ΤΕΙ σε κάθε περιοχή θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε επίπεδο ανώτατης εκπαίδευσης τμήματα (μετά από σχετική έρευνα) που να έχουν σχέση με τις τοπικές ανάγκες ή την επιτόπια παράδοση και για τις οποίες βέβαια θα υπάρχει προοπτική μετέπειτα απασχόλησης σε επαγγελματικό, επιστημονικό ή ερευνητικό πεδίο. γ) να ξεκινήσει η θεσμοθέτηση αξιοκρατίας στην επιλογή του επιστημονικού προσωπικού των ΑΕΙ-ΤΕΙ και η αξιολόγηση του υφιστάμενου προσωπικού δ) να γίνει διαχειριστικός έλεγχος σε όλα τα ΑΕΙ-ΤΕΙ και εφεξής να λογοδοτούν για τις δαπάνες τους. Πιστεύω όμως ότι θα πρέπει σε μεγάλο βαθμό να εξακολουθήσουν να χρηματοδοτούνται από το κράτος, γιατί σε άλλη περίπτωση κινδυνεύουν να γίνουν παραμάγαζα των επιχειρήσεων και η έρευνά τους να είναι κατευθυνόμενη και να επικεντρώνεται μόνο σε ότι αποφέρει κέρδος, ρόλος καθόλου συμβατός με την αποστολή των ανωτάτων ιδρυμάτων.