Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Μπέλλος' | 3 Μαΐου 2020, 10:10

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Επιλέγει το υπουργείο παιδείας, χωρία καμία αιτιολόγηση, όπως αποτυπώνεται και στην αιτιολογική έκθεση, τούτη τη στιγμή που όλη η κοινωνία έχει κατακλυστεί με αισθήματα φόβου και ανασφάλειας, να καταργήσει ένα μάθημα που, μεταξύ άλλων : -Εξηγεί τη σπουδαιότητα της διαδικασίας κοινωνικοποίησης ενός ανθρώπου (τη συναναστροφή με τις μικρότερες ή τις μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες και τη σχέση αλληλεπίδρασης, σχέση τόσο σημαντική για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας) αυτές τις ώρες του εγκλεισμού, της απομάκρυνσης από τους φίλους ή τα μέλη της οικογένειας (3ο κεφ. του διδασκόμενου βιβλίου). -Δείχνει πως τέτοιες βίαιες και έντονες μεταβολές στη ζωή των ανθρώπων δημιουργούν σε πολλούς από αυτούς συναισθήματα ματαιότητας ή απελπισίας (Ντυρκέμ, σελ. 20). - Προβάλει τις νέες μορφές απασχόλησης που εισήγαγε η χρήση νέων τεχνολογιών (πχ τηλεργασία) και βοηθάει τον μαθητή να αναγνωρίσει τα οφέλη της αλλά και να εξετάσει το με ποιο τρόπο αυτές οι νέες μορφές να μετατραπούν σε «γκρίζες» μορφές εργασίας, μορφές που δεν παρέχουν στους εργαζόμενους τα ίδια εργασιακά δικαιώματα (σελ. 114). Κατά τον ίδιο τρόπο οι μαθητές γνώριζαν, μέσα από τη διδασκαλία του μαθήματος, τη διαδικασία της τηλεκπαίδευσης, αλλά μπορούσαν, ταυτόχρονα, να συμπεράνουν ότι αυτή μειώνει τον άμεσο και προσωπικό χαρακτήρα της παρεχόμενης εκπαίδευσης (σελ. 102). -Δίνει παραδείγματα των εκπαιδευτικών ανισοτήτων, έτσι όπως αποτυπώνονται στις σύγχρονες κοινωνίες (σελ.99), αλλά και εξηγεί με ποιο τρόπο η ένταξη ενός ατόμου στο εκπαιδευτικό σύστημα μπορεί να τον βοηθήσει να απαλλαγεί από προκαταλήψεις και στερεότυπα, αντιλήψεις και νοοτροπίες που εμποδίζουν την ατομική και, κατά συνέπεια, κοινωνική ανάπτυξη (σελ. 101). -Εντοπίζει κοινωνικά φαινόμενα όπως η ανισότητα, η φτώχεια και η ανεργία, δίνει εξήγηση στις αιτίες δημιουργίας τους αλλά και παραθέτει προτάσεις αντιμετώπισής τους (σελ. 118-128). -Εξετάζει φαινόμενα όπως η μετανάστευση, αλλά και ο ρατσισμός και ο εθνικισμός, αναδεικνύει τα αίτια και τις συνέπειές τους (σελ. 191-206). Είναι τόσα πολλά τα όσα θα μπορούσε να γράψει κανείς για την αναγκαιότητα της ύπαρξης του μαθήματος σε ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος και το εκπαιδευτικό του σύστημα. Η εμπειρία μου ως εκπαιδευτικού, νομικού (ΠΕ78), σε πολλές βαθμίδες της εκπαίδευσης (δευτεροβάθμια, μεταδευτεροβάθμια και τριτοβάθμια), με έχει φέρει αντιμέτωπο με την έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων, από τους εκπαιδευόμενους, σε σχέση με τις κοινωνικές επιστήμες. Αντίστοιχα κενά είχα και εγώ όταν ως φοιτητής και μη έχοντας διδαχθεί κοινωνιολογία και πολύ περισσότερο βασικές νομικές γνώσεις εισήλθα στη νομική σχολή. Πολύ περισσότερο, όμως, η έλλειψη γνώσεων κοινωνικών επιστημών «τραυματίζει» την ίδια την κοινωνία, ιδιαίτερα σε μία περίοδο που πανδημία του κορωνοϊού, πέρα από τα υπόλοιπα μεγάλα και παγκόσμια κοινωνικά προβλήματα, οδηγεί το άτομο να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τα δικά του προβλήματα, μη αναλογιζόμενος ότι πρόκειται για συλλογικά προβλήματα που απαιτούν συλλογικές λύσεις.