Αρχική Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξειςΆρθρο 01 – Εργαστήρια ΔεξιοτήτωνΣχόλιο του χρήστη Σπύρος γυμναστής σε δημοτικό | 3 Μαΐου 2020, 10:50
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος γυμναστής σε δημοτικό' | 3 Μαΐου 2020, 10:11

    Είμαι παιδαγωγός και πατέρας τριών παιδιών (δύο κορίτσια και ένα αγόρι), άνω των είκοσι ετών, τώρα πια. Συνοπτικά, η θέση που θ’ αναπτύξω είναι ότι α) η ενημέρωση των παιδιών ΜΟΝΟ για όσα χρειάζεται να γνωρίζουν, προκειμένου να μην πέσουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης, είναι κάτι που γίνεται ΗΔΗ και δεν έχει σχέση με την σεξουαλική αγωγή, όπως την εννοεί το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, και β) η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση του παιδιού είναι κάτι που, εκ των πραγμάτων, αποτελεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ έργο των γονέων του. Όσον αφορά το πρώτο, δεν νομίζω ότι το να πούμε στα παιδιά ότι κάποια σημεία του σώματός τους δεν πρέπει να τα αγγίζουν άλλοι, εκτός από τους γονείς τους και τον γιατρό και αυτοί για ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ λόγους, που ΔΕΝ θα τα κάνουν να αισθανθούν περίεργα ή άβολα, απαιτεί ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ εμβάθυνση σε θέματα σεξουαλικότητας. Όσον αφορά το δεύτερο, είναι γνωστό, ακόμα και σε όσους δεν έχουν γνώσεις εξελικτικής ψυχολογίας, ότι υπάρχει σημαντική ΔΙΑΦΟΡΑ στην ανάπτυξη της σεξουαλικότητας από παιδί σε παιδί. Αυτό συνεπάγεται την ανάγκη εντελώς ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΗΣ εκπαίδευσης σ’ αυτόν τον τομέα, η οποία, στο σχολείο, με τη μορφή που έχει τώρα, είναι παντελώς ΑΔΥΝΑΤΗ. Η γενική παιδαγωγική αρχή είναι να δίνουμε σ’ ένα παιδί τη γνώση όταν είναι ΕΤΟΙΜΟ να την δεχτεί. Σε αντίθετη περίπτωση, το παιδί μπορεί να οδηγηθεί σε παρανοήσεις ή ακόμα και σε ψυχικό τραυματισμό, για τον οποίο ο κάθε γονιός, ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ, θ’ ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά του και «ο νοών, νοείτω»... Στην ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, το πότε είναι έτοιμο το κάθε παιδί να δεχτεί κάποια γνώση γίνεται φανερό από τις ερωτήσεις που κάνει και από το μέχρι ποιου σημείου δέχεται τις απαντήσεις που του δίνουμε. Έτσι, για παράδειγμα, η μία κόρη μας, σε σχετικά ερωτήματα, που από κοινού μας έθετε με την ελάχιστα μικρότερη αδελφή της, ήθελε να παίρνει απάντηση μέχρι …τέλους, ενώ η αδελφή της ικανοποιούταν από την αρχική-γενική απάντηση και, μετά, αποχωρούσε από τη συζήτηση (και αυτό το ΣΕΒΑΣΤΗΚΑΜΕ). Αν σας ενδιαφέρει το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της με αυτόν τον τρόπο σεξουαλικής -προτιμώ να το ονομάζω ερωτικής- διαπαιδαγώγησης, στα πλαίσια της ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, θα σας πω ότι, όταν τους έγινε ένα σχετικό μάθημα, στο λύκειο, από μιαν "ειδικό" , η μία μας κόρη δέχτηκε τα ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ της, γιατί βρέθηκε πιο ενημερωμένη από όλους τους συμμαθητές (-τριές) της (και μιλάμε για εφήβους που τα "είχαν κάνει όλα", αλλά, ουσιαστικά, δεν γνώριζαν τίποτα γι αυτά που έκαναν)! Ξέρω ότι πολλοί θα πουν ότι το παραπάνω μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ μέσα από μια σχέση εμπιστοσύνης και επικοινωνίας των παιδιών με τους γονείς, η οποία, δυστυχώς, σπανίζει στην εποχή μας. Γι αυτό κι εγώ είμαι ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, κάτι που θα είναι πολύ πιο ουσιαστικό, αφού εκεί θα μπορούν να συζητηθούν και όλες οι ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ των οικογενειών (ιδεολογικές, θρησκευτικές, κλπ.), τις οποίες, αν δεν τις λάβουμε υπ’ όψιν, ο,τι κι αν «ράβουμε» στο σχολείο θα «ξηλώνεται» στο σπίτι (άλλος ένας λόγος που δεν μπορεί να είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ μια τέτοια διαπαιδαγώγηση στο σχολείο). Με άλλα λόγια, αυτό που έχω να πω στους «ειδικούς» της σεξουαλικής αγωγής είναι «να τα βάλουν με κάποιους της ηλικίας τους» και όχι να πειραματίζονται, παιδαγωγικά ΑΔΟΚΙΜΑ, με τις ψυχές μικρών παιδιών! Υ.Γ. Όποιος διαφωνεί με το «αδόκιμα», ας μου φέρει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι, σε κράτη που εφαρμόστηκε η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, είχαμε ΜΕΙΩΣΗ σε σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών, κλπ.