Αγαπητή κ. Διαμαντοπούλου,
Έχοντας σπουδάσει (σε μεταπτυχιακό επίπεδο) και διδάξει στις Η.Π.Α. σε γνωστά πανεπιστήμια, θεωρώ ότι οι βασικές αρχές του νομοσχεδίου είναι θετικές, αρκεί βεβαίως να εφαρμοστούν, διότι συνήθως στην Ελλάδα αυτό είναι το πρόβλημα οποιουδήποτε νόμου. Κατά τη γνώμη μου οι μεγάλες αλλαγές που πρέπει να συντελεστούν είναι σε 3 επίπεδα: α) διαχείρισης ιδρύματος (που καλύπτεται επαρκώς από το προτεινόμενο νομοσχέδιο), με πλήρη απομάκρυνση όμως των κομματικών παρατάξεων, β) αξιολόγησης-ανταμοιβής διδασκόντων (που καλύπτεται σχετικά επαρκώς από το προτεινόμενο νομοσχέδιο), και γ) υποχρεώσεις φοιτητών (που δεν καλύπτεται από το προτεινόμενο νομοσχέδιο). Αντιλαμβάνομαι τις πολιτικές διαστάσεις του θέματος "δίδακτρα" και προσωπικά πιστεύω ότι η ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι δωρεάν, αλλά η εισαγωγή τους θα συνεισφέρει θετικά στο (γ). Δεν θα πρέπει να γίνει για λόγους εισπρακτικούς, όσο για λόγους σεβασμού και υποχρεώσεων που συνεπάγεται. Μπορεί τα πρώτα 4 χρόνια να είναι ένα μικρό ποσό και με απαλλαγή για τους οικονομικά ασθενέστερους και μετά να αυξάνει σημαντικά.
Τέλος, στα FAQs που έχετε δημοσιεύσει, στο #24, αναφέρετε ότι δεν θα υπάρξουν μεταβατικές διατάξεις για τους Επίκουρους Καθηγητές και ότι θα κριθούν με βάση τα νέα δεδομένα. Αν υποθέσουμε ότι ορισθεί ότι ο χρόνος παραμονής σε αυτή την - εισαγωγική πλέον - βαθμίδα είναι Ν χρόνια, θα πρέπει να διευκρινιστεί αν οι υφιστάμενοι Επίκουροι Καθηγητές αποκτούν το δικαίωμα εξέλιξης στα Ν χρόνια ή θα προσμετρηθεί και ο χρόνος που ήταν στη βαθμίδα του Λέκτορα (συνήθως 3, 4 ή και περισσότερα χρόνια)/δίδαξαν σε αναγνωρισμένο ίδρυμα της αλλοδαπής. Αν ισχύσει το πρώτο, τότε μπορούμε να έχουμε περίπτωση Επίκουρου Καθηγητή, που θα συμπληρώσει Ν+4 ή παραπάνω χρόνια στις εισαγωγικές βαθμίδες. Μία δίκαιη προσέγγιση θα ήταν ένας υφιστάμενος Επίκουρος Καθηγητής να αποκτά το δικαίωμα εξέλιξης όταν συμπληρώσει τα Ν χρόνια που θα ορίζει το νομοσχέδιο, συνυπολογίζοντας την παραμονή σε προηγούμενες βαθμίδες, στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, έχοντας όμως συμπληρώσει τα τρία χρόνια στη βαθμίδα του Επίκουρου που ορίζει ο υφιστάμενος νόμος.
Φιλικά.
Αγαπητή κ. Διαμαντοπούλου, Έχοντας σπουδάσει (σε μεταπτυχιακό επίπεδο) και διδάξει στις Η.Π.Α. σε γνωστά πανεπιστήμια, θεωρώ ότι οι βασικές αρχές του νομοσχεδίου είναι θετικές, αρκεί βεβαίως να εφαρμοστούν, διότι συνήθως στην Ελλάδα αυτό είναι το πρόβλημα οποιουδήποτε νόμου. Κατά τη γνώμη μου οι μεγάλες αλλαγές που πρέπει να συντελεστούν είναι σε 3 επίπεδα: α) διαχείρισης ιδρύματος (που καλύπτεται επαρκώς από το προτεινόμενο νομοσχέδιο), με πλήρη απομάκρυνση όμως των κομματικών παρατάξεων, β) αξιολόγησης-ανταμοιβής διδασκόντων (που καλύπτεται σχετικά επαρκώς από το προτεινόμενο νομοσχέδιο), και γ) υποχρεώσεις φοιτητών (που δεν καλύπτεται από το προτεινόμενο νομοσχέδιο). Αντιλαμβάνομαι τις πολιτικές διαστάσεις του θέματος "δίδακτρα" και προσωπικά πιστεύω ότι η ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι δωρεάν, αλλά η εισαγωγή τους θα συνεισφέρει θετικά στο (γ). Δεν θα πρέπει να γίνει για λόγους εισπρακτικούς, όσο για λόγους σεβασμού και υποχρεώσεων που συνεπάγεται. Μπορεί τα πρώτα 4 χρόνια να είναι ένα μικρό ποσό και με απαλλαγή για τους οικονομικά ασθενέστερους και μετά να αυξάνει σημαντικά. Τέλος, στα FAQs που έχετε δημοσιεύσει, στο #24, αναφέρετε ότι δεν θα υπάρξουν μεταβατικές διατάξεις για τους Επίκουρους Καθηγητές και ότι θα κριθούν με βάση τα νέα δεδομένα. Αν υποθέσουμε ότι ορισθεί ότι ο χρόνος παραμονής σε αυτή την - εισαγωγική πλέον - βαθμίδα είναι Ν χρόνια, θα πρέπει να διευκρινιστεί αν οι υφιστάμενοι Επίκουροι Καθηγητές αποκτούν το δικαίωμα εξέλιξης στα Ν χρόνια ή θα προσμετρηθεί και ο χρόνος που ήταν στη βαθμίδα του Λέκτορα (συνήθως 3, 4 ή και περισσότερα χρόνια)/δίδαξαν σε αναγνωρισμένο ίδρυμα της αλλοδαπής. Αν ισχύσει το πρώτο, τότε μπορούμε να έχουμε περίπτωση Επίκουρου Καθηγητή, που θα συμπληρώσει Ν+4 ή παραπάνω χρόνια στις εισαγωγικές βαθμίδες. Μία δίκαιη προσέγγιση θα ήταν ένας υφιστάμενος Επίκουρος Καθηγητής να αποκτά το δικαίωμα εξέλιξης όταν συμπληρώσει τα Ν χρόνια που θα ορίζει το νομοσχέδιο, συνυπολογίζοντας την παραμονή σε προηγούμενες βαθμίδες, στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, έχοντας όμως συμπληρώσει τα τρία χρόνια στη βαθμίδα του Επίκουρου που ορίζει ο υφιστάμενος νόμος. Φιλικά.