Το πνεύμα του άρθρου κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι θεματικές πρόληψης (σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, πρόληψη εξαρτήσεων) και η καλλιέργεια δεξιοτήτων ζωής, όπως οι κοινωνικές δεξιότητες, η ενσυναίσθηση και η επίλυση προβλημάτων καθίστανται αναγκαίες στο σύγχρονο σχολείο και εναρμονίζονται με διεθνείς καλές πρακτικές.
Όμως, προβληματίζει το γεγονός ότι με τη "διδασκαλία" τους επιφορτίζονται "ειδικότητες εκπαιδευτικών", την ίδια στιγμή που από το σχέδιο νόμου απουσιάζει κάθε αναφορά στο θεσμό του σχολικού ψυχολόγου ως μέλους της σχολικής μονάδας.
Παρόλο που η κυβέρνηση έχει επανειλημμένα αναγνωρίσει με δημόσιες δηλώσεις την αναγκαιότητα της ενίσχυσης των σχολείων με ψυχολόγους, με το παρόν νομοσχέδιο ενεργεί διαφορετικά. Δεν αξιοποιεί το εξειδικευμένο προσωπικό, που διαθέτει την ακαδημαϊκή επάρκεια και την απαιτούμενη εμπειρία στην πρόληψη και αντιμετώπιση σύνθετων προβλημάτων της σχολικής κοινότητας. Αντίθετα, αναθέτει τη διαχείρισή τους στους εκπαιδευτικούς, μία ενέργεια η οποία εγκυμονεί κινδύνους για τη διασφάλιση της ψυχικής υγείας των μαθητών και των κηδεμόνων τους και επιτείνει την επαγγελματική εξουθένωση των εκπαιδευτικών.
Η θέση του σχολικού ψυχολόγου είναι μέσα στο σχολείο, σε άμεση συνεργασία με τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, με πρωταρχικό ρόλο στην πρόληψη, αλλά και διαχείριση των δυσκολιών που προκύπτουν, κατεξοχήν αντικείμενα της εξειδίκευσής του.
Το πνεύμα του άρθρου κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι θεματικές πρόληψης (σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, πρόληψη εξαρτήσεων) και η καλλιέργεια δεξιοτήτων ζωής, όπως οι κοινωνικές δεξιότητες, η ενσυναίσθηση και η επίλυση προβλημάτων καθίστανται αναγκαίες στο σύγχρονο σχολείο και εναρμονίζονται με διεθνείς καλές πρακτικές. Όμως, προβληματίζει το γεγονός ότι με τη "διδασκαλία" τους επιφορτίζονται "ειδικότητες εκπαιδευτικών", την ίδια στιγμή που από το σχέδιο νόμου απουσιάζει κάθε αναφορά στο θεσμό του σχολικού ψυχολόγου ως μέλους της σχολικής μονάδας. Παρόλο που η κυβέρνηση έχει επανειλημμένα αναγνωρίσει με δημόσιες δηλώσεις την αναγκαιότητα της ενίσχυσης των σχολείων με ψυχολόγους, με το παρόν νομοσχέδιο ενεργεί διαφορετικά. Δεν αξιοποιεί το εξειδικευμένο προσωπικό, που διαθέτει την ακαδημαϊκή επάρκεια και την απαιτούμενη εμπειρία στην πρόληψη και αντιμετώπιση σύνθετων προβλημάτων της σχολικής κοινότητας. Αντίθετα, αναθέτει τη διαχείρισή τους στους εκπαιδευτικούς, μία ενέργεια η οποία εγκυμονεί κινδύνους για τη διασφάλιση της ψυχικής υγείας των μαθητών και των κηδεμόνων τους και επιτείνει την επαγγελματική εξουθένωση των εκπαιδευτικών. Η θέση του σχολικού ψυχολόγου είναι μέσα στο σχολείο, σε άμεση συνεργασία με τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, με πρωταρχικό ρόλο στην πρόληψη, αλλά και διαχείριση των δυσκολιών που προκύπτουν, κατεξοχήν αντικείμενα της εξειδίκευσής του.