Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ηλίας Αρβανιτόπουλος' | 3 Μαΐου 2020, 12:06

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ο σκοπός των Προτύπων είναι η προαγωγή της αριστείας. Κατά συνέπεια, όποια αλλαγή γίνεται στο σύστημα λειτουργίας των Προτύπων δεν μπορεί παρά εξυπηρετεί μόνον αυτόν τον σκοπό, και κάθε μέτρο θα πρέπει να θεσπίζεται μόνον αν κρίνεται ότι το σύστημα όπως ισχύει δεν εκπληρώνει ή δεν εκπληρώνει επαρκώς τον σκοπό αυτό (προαγωγή της αριστείας). Η παροχή της δυνατότητας ανανέωσης του μαθητικού πληθυσμού, που φοιτά σε Πρότυπα, που κατά την αιτιολογική έκθεση αποτελεί έναν από τους σκοπούς για τους οποίους θεσπίζεται η δεύτερη εξέταση στα πρότυπα, για την εισαγωγή στο Λύκειο, είναι εκτός του πεδίου των αρχών και των σκοπών της Παιδείας και της Εκπαίδευσης, όπως οι αρχές και οι σκοποί αυτοί οριοθετούνται από το άρθρο 16 του Συντάγματος. Αλλά ακόμη και αν αποτελεί έναν από τους στόχους της Παιδείας κατά το άρθρο 16, είναι οπωσδήποτε δευτερεύουσας σημασίας σκοπός, οπωσδήποτε εκτός του σκληρού πυρήνα των στοιχείων που έχουν ανάγκη προστασίας από το Σύνταγμα. Ισότητα ευκαιριών αυτή τη στιγμή υπάρχει, και δεν αιτιολογείται για ποιό λόγο χρειαζόμαστε περισσότερη. Αν το Υπουργείο κρίνει ότι πρέπει να δοθούν ευκαιρίες σε περισσότερους μαθητές να φοιτήσουν στα Πρότυπα Λύκεια, τούτο δεν μπορεί παρά να σημαίνει –αυτονοήτως- ένα πράγμα: ότι ο νομοθέτης παίρνει ως δεδομένο ότι τα υπόλοιπα –μη Πρότυπα- σχολεία, τα γενικά Λύκεια, είναι υποβαθμισμένα, και ο άριστος μαθητής των σχολείων αυτών δικαιούται να διεκδικήσει την ευκαιρία να φοιτήσει σε ένα καλύτερο σχολικό περιβάλλον. Αυτό όμως, δεν μπορεί να είναι το όραμα του νομοθέτη για την Παιδεία μας. Οι συνθήκες στα σχολεία δεν αναβαθμίζονται με παραπάνω εξετάσεις, ούτε καί θα πετύχουμε με παραπάνω εξετάσεις να ανέβει το επίπεδο των μαθητών και της Εκπαίδευσης. Η ρύθμιση της εισαγωγικής εξέτασης στα Πρότυπα Λύκεια είναι σαφές ότι δεν αντιμετωπίζει καθόλου το ζήτημα της αναβάθμισης των συνθηκών στην Παιδεία, αντίθετα συμβάλλει στην περαιτέρω υποβάθμιση των γενικών –μη Προτύπων - Λυκείων, αφού λαμβάνει ως δεδομένο ότι ο άριστος μαθητής δεν έχει θέση σε αυτά και δικαιούται να διεκδικήσει ευκαιρία να φοιτήσει σε Πρότυπα. Δεν εξηγείται με ποιόν τρόπο η δεύτερη εξέταση θα συμβάλει στην προαγωγή της αριστείας κατά τρόπο καλύτερο απ’ ό,τι το σύστημα που ισχύει σήμερα. Αν το σημερινό σύστημα δεν επαρκεί και πάσχει, θα πρέπει να μελετηθούν και αξιολογηθούν και άλλα στοιχεία, όπως η ποιότητα και οι γνώσεις των καθηγητών, και να υπάρχει δυνατότητα ανανέωσης των ίδιων των καθηγητών. Πριν την ανανέωση του μαθητικού πληθυσμού προέχει η αξιολόγηση των καθηγητών ως κριτήριο για να μελετήσουμε το πώς λειτουργούν και αν επιτελούν τον σκοπό τους τα πρότυπα σχολεία. Αν υπάρχει ανάγκη οι μαθητές που ήδη πέτυχαν στις εξετάσεις για την εισαγωγή στο Γυμνάσιο να επανεξεταστούν και επαναξιολογηθούν για να ανανεωθεί ο μαθητικός πληθυσμός στο Πρότυπο συνδεδεμένο Λύκειο, και βέβαια αν δεν πετύχουν στις εισαγωγικές του Λυκείου, αυτό μπορεί να σημαίνει ένα και μόνο πράγμα: ότι το Πρότυπο Γυμνάσιο απέτυχε. Πήρε τους κατά τεκμήριο καλύτερους μαθητές, τους άριστους, και ενώ τους παρέλαβε στην πρώτη Γυμνασίου σε ένα άριστο επίπεδο, με την ολοκλήρωση του Γυμνασίου η εξέλιξή τους και η πορεία τους ήταν φθίνουσα, εφόσον δεν τα πήγαν το ίδιο καλά στις εξετάσεις του Λυκείου. Θα είναι σαν να «φταίνε» οι μαθητές και να υφίστανται και τις επαχθείς συνέπειες (με το να αναγκάζονται να αλλάξουν περιβάλλον και να συνεχίζουν στο Λύκειο με το στίγμα της αποτυχίας), ενώ η πραγματικότητα είναι ότι προφανώς αυτό που θα φταίει σε μια τέτοια περίπτωση και θα χρειάζεται αλλαγή είναι το σχολείο και το σύστημά του, καθ ό απέτυχε να αξιοποίησει το άριστο υλικό των μαθητών που παρέλαβε στην πρώτη Γυμνασίου. Τίποτε από αυτά δεν προκύπτει από την αιτιολογική έκθεση. Για να δοθεί απάντηση στο αν το σύστημα είναι σωστό και το σχολείο εκπληρώνει το ρόλο του ή πρέπει να γίνουν αλλαγές, δεν μπορεί παρά να ληφθούν υπόψη αντικειμενικά στοιχεία, όπως οι βαθμοί των μαθητών και οι επιδόσεις τους όχι μόνο στις εξετάσεις του σχολείου, αλλά και στις πανελλαδικές και εν συνεχεία και στην ακαδημαϊκή τους πορεία (τριτοβάθμια εκπαίδευση και μετεκπαίδευση). Άρα χρειάζεται αξιολόγηση με συγκριτικά στοιχεία σε βάθος χρόνου (σημειωτέον ότι οι εισαγωγικές εξετάσεις στα Πρότυπα Γυμνάσια καθιερώθηκαν το 2013, οπότε το 2019 ήταν μόλις η πρώτη χρονιά που μαθητές που πέρασαν με εξετάσεις στα Πρότυπα Γυμνάσια έδωσαν πανελλαδικές εξετάσεις). Οι νέες ρυθμίσεις και ειδικώς το μέτρο της επιπλέον εξέτασης για την εισαγωγή στο πρότυπο Λύκειο, είναι ένα μέτρο περιττό, αντιπαιδαγωγικό, αχρείαστο, στερούμενο επιστημονικής τεκμηρίωσης. Οι συνέπειές του θα είναι κυρίως –αν όχι μόνο- αρνητικές. Οι κυριότερες από αυτές μετά βεβαιότητος θα είναι οι εξής: - Ανάπτυξη παραπαιδείας: οι γονείς προφανώς θα επιλέξουν να ενισχύσουν τα παιδιά τους με φροντιστήρια, άρα τα παιδιά για ακόμη μια φορά δεν θα πάνε στις εξετάσεις με τα εφόδια του σχολείου αλλά με τα «δεκανίκια», τις «βοηθητικές ρόδες» του φροντιστηρίου ... - Σοβαρά έξοδα (ακόμη περισσότερα από όσα ήδη έχουν κάνει) τόσο για τους γονείς όσο και για το ίδιο το Κράτος - Περιττός κόπος για μαθητές αλλά και για καθηγητές. Αμφότεροι θα χάσουν ώρες που θα έπρεπε να αξιοποιηθούν για πιό δημιουργικούς σκοπούς αντί να «χαραμιστούν» για την προετοιμασία σε μια ψυχοφθόρα διαδικασία μιας αντιπαιδαγωγικής, αντιπαραγωγικής, αχρείαστης νέας εξέτασης