Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βενετία Μπαρμποπούλου' | 3 Μαΐου 2020, 12:41

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πραγματικά η γνώση είναι δύναμη. Ήδη από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης, η γνώση ταυτίστηκε με την επιστήμη και χάριν αυτής η ανθρωπότητα πήρε το δρόμο της προόδου. Οι Κοινωνιολόγοι, ως επιστήμονες, έχουμε εμβαπτιστεί σε αυτό το δρόμο του ορθολογισμού και της επιστημονικότητας. Αν κάποιοι θεωρούν ότι κατέχουν "το παπικό πρωτείο μεταξύ των θεωρητικών επιστημών" και μάλιστα προτίθενται να το παραχωρήσουν υπό όρους, καλό είναι να θυμούνται τα εξής: 1. Αφενός, τα θρησκευτικά αξιώματα είναι ίδιον μιας προ πολλού ξεπερασμένης και σκοτεινής περιόδου της ανθρωπότητας, κατά την οποία οι έχοντες τα παπικά πρωτεία (και ομιλούντες τη λατινική γλώσσα), επέβαλαν σε βασανιστήρια όσους έβρισκαν το σθένος να υπερασπιστούν τη νεότευκτη τότε επιστήμη. 2. Αφετέρου, οποιαδήποτε αιτίαση ύπαρξης εγκαλεί εγκαθιδρυμένα πρωτεία βάσει παραδοσιακών προνομίων «μακραίωνου παρελθόντος» αντιτίθεται στον επιστημονικό λόγο, ο οποίος στηρίζεται αποκλειστικά σε λογικές επιχειρηματολογίες βασισμένες σε αυστηρές μεθόδους. Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος που η επιστημονική γνώση έχει αποδειχθεί τόσο επωφελής για την ανθρωπότητα. Η Κοινωνιολογία ως επιστημονικός κλάδος προβάλει τις επιστημονικά αποκτηθείσες γνώσεις της και μόνον. Ο λόγος δε που αρθρώνει βασίζεται στις αρχές της επιστήμης. Και μάλιστα μιας επιστήμης που μας αφορά όλους ως κοινωνικά όντα. Αντίθετα, η εμπάθεια που αναδύει η σύνθεση κειμένων όσων εκπροσώπων γνωστικών αντικειμένων εμφορούνται από μεγαλεία μεταφυσικού τύπου, φανερώνει τις αντιεπιστημονικές και αντιδραστικές καταβολές των συγγραφέων τους, οι οποίοι υπολείπονται της στοιχειώδους έστω επιστημονικής αβρότητας που υπαγορεύει να υπογράφουμε τα κείμενά μας, εφόσον φυσικά διαθέτουμε «βαθιά επίγνωση του εκπαιδευτικού λειτουργήματος που μας διακρίνει». Ως φόρο τιμής στον κλάδο που ανέδειξε λαμπρούς διανοητές του παρελθόντος, θυμίζω ότι «τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν». Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι κάποιες εποχές έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.