• Σχόλιο του χρήστη 'Ματσαγγούρα Ειρήνη' | 3 Μαΐου 2020, 15:30

    Η τάση για αξιοποίηση της εξ αποστάσεως μάθησης στις βαθμίδες της υποχρεωτικής εκπαίδευσης είναι διαρκώς εντεινόμενη. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, η συμβατική διδασκαλία στην τάξη και η χρήση των τεχνολογιών εκπαίδευσης από απόσταση μέσω του Web μπορούν να συνδυαστούν σε ένα μοντέλο υβριδικής διδασκαλίας (Hybrid Learning). Παράλληλα το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας έχει αναγνωρίσει ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση ήρθε να μπολιάσει τα σχολεία μας με τα θετικά της, όπως η μαθητοκεντρική αντίληψη, η αυτορρύθμιση, η αυτονομία, η δεξιότητα του να μάθουμε πως να μαθαίνουμε. Πρωταγωνιστής και κρίσιμος παράγοντας του υδριβικού μοντέλου διδασκαλίας είναι ο/η μαθητής/τρια. Χωρίς την αύξηση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος της Πληροφορικής (από το Δημοτικό) θα είναι αδύνατον οι μαθητές/τριες να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις στο σύγχρονο σχολείο. Το νέο νομοσχέδιο για την παιδεία θα πρέπει να εστιάσει στην παροχή ειδικών ψηφιακών δεξιοτήτων προκειμένου τα παιδιά μας να μπορούν να χρησιμοποιούν τα νέα ψηφιακά μέσα και να λειτουργούν αποτελεσματικά σε νέες απρόβλεπτες καταστάσεις (όπως η πανδημία). Σε αυτό το σημείο όμως θα πρέπει να επισημάνουμε ότι μέσα από το μάθημα της πληροφορικής οι μαθητές/τριές μας δεν είναι μόνο χρήστες των νέων τεχνολογιών αλλά ενεργοί δημιουργικοί, καινοτόμοι και υπεύθυνοι πολίτες μέσα σε έναν ψηφιοποιημένο κόσμο. Επεξεργάζονται αυθεντικά και ελκυστικά θέματα, που συμβάλουν στην ενεργητική τους συμμετοχή και στην ανάπτυξη της φαντασίας και της δημιουργικότητάς τους. Ενθαρρύνουμε τους/τις μαθητές/τριές να συνδέσουν διαφορετικού τύπου περιεχόμενα (μαθηματικά, πληροφορική, φυσική, ιστορία κα). Η σύνδεση αυτή ενθαρρύνει τα παιδιά να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους για να λύσουν προβλήματα, αντί να αντιμετωπίζουν τη γνώση ως ένα συνονθύλευμα ασύνδετων και άχρηστων γεγονότων. Με μονόωρο μάθημα Πληροφορικής τα παιδιά δεν μπορούν να επεξεργαστούν τα παραπάνω αυθεντικά προβλήματα, στα οποία σκοπός δεν είναι η τεχνολογία, αλλά η τεχνολογία είναι το μέσο για να την επίλυση των αρχικών προβλημάτων. Δυστυχώς υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη ότι με το μάθημά μας εστιάζουμε στην τεχνοκρατική επίδειξη λειτουργιών των ψηφιακών μέσων. Αντίθετα όμως μέσα από το μάθημά μας οι μαθητές/τριές προσκαλούν την τεχνολογία για να τους υπηρετήσει και μαθαίνουν πως να επιλέγουν το κατάλληλο κάθε φορά ψηφιακό εργαλείο. Και σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσω ποια ήταν η φιλοσοφία της Ευέλικτης Ζώνης όταν πρωτοεμφανίστηκε δειλά και πιλοτικά. Ήταν ένα πεδίο δόξης λαμπρόν για τον εκπαιδευτικό που ήθελε να δημιουργήσει με τους/τις μαθητές/τριές του καινοτόμα project. Με λύπη μας οι ειδικότητες τα τελευταία χρόνια παρατηρήσαμε να αξιοποιούνται οι ώρες της Ευέλικτης Ζώνης μόνο από τους δασκάλους, οι οποίοι αρνούνταν να συνεργαστούν μαζί μας σε διαθεματικές δραστηριότητες, απαξιώνοντας και εγκαταλείποντας των Ευέλικτή Ζώνη προς όφελος των μαθημάτων βασικού κορμού, που εστιάζουν στη στείρα απομνημόνευση, στη θεωρία και διευρύνουν το χάσμα μεταξύ της τάξης και του πραγματικού κόσμου. Ελπίζουμε να δοθεί χρόνος και σε εμάς τις ειδικότητες να απελευθερώσουμε την δημιουργικότητα των παιδιών. Από πλευράς μας, εμείς οι καθηγητές πληροφορικής μπορούμε να αποτελέσουμε πηγή αλλαγής, καινοτομίας στα σχολεία μας, μετατρέποντας την εκπαιδευτική διαδικασία σε ένα ελκυστικό και συναρπαστικό ταξίδι, επιτρέποντας στους μαθητές να εκφραστούν, να δημιουργήσουν και να απολαύσουν το ταξίδι της μάθησης!