Αρχική Εθνική Στρατηγική για την Ανώτατη Εκπαίδευση1. Νέα ταυτότητα με νέα ηγεσία και ενίσχυση της αυτοδιοίκησης των ΑΕΙ. Νέα σχέση εμπιστοσύνης με την πολιτεία και την κοινωνία, με λογοδοσία και ευθύνηΣχόλιο του χρήστη Αλέξανδρος Βονάκης | 9 Ιανουαρίου 2011, 23:55
Πως είναι δυνατόν να αποδώσει οποιαδήποτε αλλαγή σε οποιοδήποτε κομμάτι της κοινωνίας όταν τα βασικά στοιχεία που δημιούργησαν την παρούσα κατάσταση δεν αλλάζουν; Αν δεν εφαρμοστεί αξιοκρατία και δεν αποκατασταθεί το αίσθημα δικαίου στη κοινωνία, οποιαδήποτε αλλαγή θα είναι απλά για να προσθέτουμε νομοσχέδια για τη Παιδεία. Μόνο όταν τα παραπάνω εφαρμοστούν, μπορούν και έχει νόημα να εφαρμοστούν τα παρακάτω: 1. Αντικειμενικός τρόπος προσδιορισμού των εκπαιδευτικών και ερευνητικών ικανοτήτων για οποιοδήποτε μέλος ΔΕΠ ή ΕΠ ή οποιονδήποτε θέλει να γίνει μέλος ΔΕΠ ή ΕΠ (δημοσιεύσεις, impact factor, Immediacy Index, h-index, ετεροαναφορές, ερευνητικά προγράμματα, διπλωματικές εργασίες, διδακτορικές διατριβές κλπ). Καμία μονιμότητα για κανέναν. Κρίσεις για όλους με συμμετοχή διεθνώς αναγνωρισμένων αξιολογητών. 2. Ναι στην Πολιτικοποίηση όχι στην κομματικοποίηση των Πανεπιστημίων σε οποιοδήποτε επίπεδο. 3. Καταργήσεις-Συγχωνεύσεις Τμημάτων. Δημιουργία νέων Τμημάτων με περισσότερη σχέση με την αγορά μόνο στην Περιφέρεια. Τμήματα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης σε όλα τα Πανεπιστήμια. 4. Δημιουργία σε κάθε Πανεπιστήμιο, Ερευνητικού Ιδρύματος με σκοπό την καλύτερη σύνδεση με την έρευνα και την αγορά, στα πρότυπα διεθνώς αναγνωρισμένων πανεπιστημίων 5. Αξιοποίηση του ερευνητικού δυναμικού της χώρας με χρηματοδότηση των υπ. Διδακτόρων και Μεταδιδακτόρων ερευνητών με αξιολόγηση στα πρότυπα της Ευρωπαϊκής ένωσης από διεθνώς αναγνωρισμένους αξιολογητές. 6. Ενιαίος φορέας διαχείρισης, συντονισμού και εποπτείας της φοιτητικής μέριμνας. Ένας φορέας που θα ασχολείται με τους φοιτητές (σίτιση, στέγαση, εύρεση εργασίας κλπ) στα πρότυπα ευρωπαϊκών χωρών (Γαλλία, Βέλγιο), χωρών που ταιριάζουν περισσότερο από άλλες ευρωπαϊκές στην ελληνική κουλτούρα (αντί της Γερμανίας για παράδειγμα) που θα εφαρμόζει κοινωνική πολιτική έτσι ώστε και οι οικονομικά ή κοινωνικά ασθενέστεροι να έχουν ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση και την αναζήτηση εργασίας και γενικότερα σε ότι αφορά στη φοιτητική ζωή.