ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΕΠΙΜΙΣΘΊΟΥ:
Έχοντας ως αφετηρία ότι:
α) το ειδικό επιμίσθιο δίνεται για την κάλυψη εξόδων στην αλλοδαπή – γι΄αυτό άλλωστε και δίνεται και κατά την περίοδο των διακοπών που δεν παρέχεται διδακτικό έργο.
β) οι κάθε λογής άδειες χορηγούνται για συγκεκριμένους λόγους και υπόκεινται στην έγκριση αλλά και στο έλεγχο της Υπηρεσίας,
Πιστεύω ότι το ειδικό επιμίσθιο πρέπει να χορηγείται στους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς σε κάθε περίπτωση που βρίσκονται σε κάθε είδους άδεια με αποδοχές.
Επομένως, το άρθρο 16, παρ. 12 πρέπει να καταργηθεί και να τροποποιηθεί η Υ.Α. 2/12870/ΔΕΠ/29-03-2016 που προβλέπει τις περιπτώσεις καταβολής επιμισθίου, γιατί:
α) Αν ο εκπαιδευτικός με υπαιτιότητά του δεν παρέχει διδακτικό έργο, τότε υπάρχουν οι αντίστοιχες ποινές που προβλέπει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, δεν μπορεί να υφίσταται κανείς οποιαδήποτε ποινή είτε χρηματική είτε άλλη, για ανυπαίτια μη παροχή διδακτικού έργου. Όμως, η μη χορήγηση επιμισθίου σε εκπαιδευτικό που βρίσκεται σε άδεια, αλλά τα έξοδα στο εξωτερικό εξακολουθούν να υφίστανται, ισοδυναμεί με ποινή «στέρησης μισθού», αν και ο εκπαιδευτικός δεν έχει επιτελέσει αδίκημα / παράπτωμα, όπως αυτά ορίζονται στο Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα. Κατ’ αναλογία, η μεγαλύτερη του διμήνου μη παροχή διδακτικού έργου θα έπρεπε να επιφέρει περικοπή μισθού σε κάθε εκπαιδευτικό.
β) Επιπλέον, με το νέο νομοσχέδιο εισάγεται η πρόβλεψη (άρθρο 31) να μπορεί ο αποσπασμένος εκπαιδευτικός να παρέχει μόνο διοικητικές υπηρεσίες τοποθετούμενος σε γραφείο Συντονιστή και να παίρνει προφανώς επιμίσθιο. Αυτό αποτελεί εξαίρεση από τον γενικό κανόνα (άρθρο16, παρ.12) που αναφέρει ότι ο εκπαιδευτικός που δεν παρέχει διδακτικό έργο πέραν του διμήνου χάνει το επιμίσθιο. Άρα, και εξ αυτού του λόγου η διάταξη αυτή πρέπει να καταργηθεί.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΕΠΙΜΙΣΘΊΟΥ: Έχοντας ως αφετηρία ότι: α) το ειδικό επιμίσθιο δίνεται για την κάλυψη εξόδων στην αλλοδαπή – γι΄αυτό άλλωστε και δίνεται και κατά την περίοδο των διακοπών που δεν παρέχεται διδακτικό έργο. β) οι κάθε λογής άδειες χορηγούνται για συγκεκριμένους λόγους και υπόκεινται στην έγκριση αλλά και στο έλεγχο της Υπηρεσίας, Πιστεύω ότι το ειδικό επιμίσθιο πρέπει να χορηγείται στους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς σε κάθε περίπτωση που βρίσκονται σε κάθε είδους άδεια με αποδοχές. Επομένως, το άρθρο 16, παρ. 12 πρέπει να καταργηθεί και να τροποποιηθεί η Υ.Α. 2/12870/ΔΕΠ/29-03-2016 που προβλέπει τις περιπτώσεις καταβολής επιμισθίου, γιατί: α) Αν ο εκπαιδευτικός με υπαιτιότητά του δεν παρέχει διδακτικό έργο, τότε υπάρχουν οι αντίστοιχες ποινές που προβλέπει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, δεν μπορεί να υφίσταται κανείς οποιαδήποτε ποινή είτε χρηματική είτε άλλη, για ανυπαίτια μη παροχή διδακτικού έργου. Όμως, η μη χορήγηση επιμισθίου σε εκπαιδευτικό που βρίσκεται σε άδεια, αλλά τα έξοδα στο εξωτερικό εξακολουθούν να υφίστανται, ισοδυναμεί με ποινή «στέρησης μισθού», αν και ο εκπαιδευτικός δεν έχει επιτελέσει αδίκημα / παράπτωμα, όπως αυτά ορίζονται στο Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα. Κατ’ αναλογία, η μεγαλύτερη του διμήνου μη παροχή διδακτικού έργου θα έπρεπε να επιφέρει περικοπή μισθού σε κάθε εκπαιδευτικό. β) Επιπλέον, με το νέο νομοσχέδιο εισάγεται η πρόβλεψη (άρθρο 31) να μπορεί ο αποσπασμένος εκπαιδευτικός να παρέχει μόνο διοικητικές υπηρεσίες τοποθετούμενος σε γραφείο Συντονιστή και να παίρνει προφανώς επιμίσθιο. Αυτό αποτελεί εξαίρεση από τον γενικό κανόνα (άρθρο16, παρ.12) που αναφέρει ότι ο εκπαιδευτικός που δεν παρέχει διδακτικό έργο πέραν του διμήνου χάνει το επιμίσθιο. Άρα, και εξ αυτού του λόγου η διάταξη αυτή πρέπει να καταργηθεί.