• Σχόλιο του χρήστη 'Ευστράτιος Ντουμανάκης' | 3 Μαΐου 2020, 22:21

    Στην μέχρι τώρα εκπαιδευτική μου πορεία στα ΤΕΣ, ΤΕΕ, ΕΠΑΣ, ΕΠΑΛ, ΔΙΕΚ, ΙΙΕΚ, ΟΑΕΔ, αλλά και σαν διευθυντής ΕΠΑΛ έχω γνωρίσει πάρα πολλούς μαθητές άνω των 24 (παλαιότερη νομοθεσία) που οι εργασιακές τους υποχρεώσεις τους απαγόρευαν την φοίτηση σε Εσπ. ΕΠΑΛ ή ΙΕΚ και εγώ προσωπικά τους κατεύθυνα σε ημερήσιο ΕΠΑΛ αναγνωρίζοντας στα μάτια τους την ανάγκη να ξεπεράσουν τον σκόπελο του ανειδίκευτου εργάτη (με απολυτήριο Γυμνασίου ή ΓΕΛ) για να εξελιχθούν εργασιακά είτε διεκδικώντας προαγωγή είτε επιλέγοντας άλλη ειδικότητα αποδοτικότερη επαγγελματικά. Αυτοί οι συνάνθρωποι μας δεν πηγαίνουν στα ΕΠΑΛ ούτε για χάρη ολιγομελών τμημάτων - δεν τους περισσεύει τέτοιος χρόνος, ούτε για φασαρίες ενδοσχολικές, το αντίθετο θα έλεγα είναι από τους πιο συνειδητοποιημένους και συνεργάσιμους μαθητές ανεβάζοντας το επίπεδο της τάξης στην οποία εγγράφονται. Γνωρίζουν ότι είναι ένα τιτάνιο έργο έχοντας σημαντικές επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις. Θεωρώ ότι η πρόνοια ενός κράτους που δίνει σημασία στην εκπαίδευση θεωρώντας την δημόσιο αγαθό είναι να δίνει ευκαιρίες στους πολίτες της να ανεβάζουν το εκπαιδευτικό τους επίπεδο και να τους ενθαρρύνει να το κάνουν επιλέγοντας την δημόσια εκπαίδευση και όχι την ιδιωτική. Άλλωστε μόνο η δημόσια εκπαίδευση αναιρεί τις οικονομικές ανισότητες που συνεπάγεται η ιδιωτική πχ. κατάρτιση σ' ένα Ι.ΙΕΚ.