Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κ.Ζ.' | 14 Ιανουαρίου 2011, 00:39

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  (Δευροβάθμια εκπαίδευση)Εάν δεν αγαπά ο διδάσκων αυτό που διδάσκει, δεν θα το αγαπήσει ούτε ο μαθητής. Όμως στα ελληνικά σχολεία αναθέτουν το μάθημα της βιολογίας σε χημικούς, το μάθημα της ιστορίας σε αποφοίτους της Γερμανικής φιλολογίας, κ.λ.π. Σημειώνω ότι οι διδάσκοντες ουδέποτε εξετάστηκαν (π.χ. στο Παν/μιο ή μέσω ΑΣΕΠ) στα μαθήματα τα οποία καλούνται να διδάξουν!!!!! Ανώτατη εκπαίδευση Aπαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα: Ερ.: Πώς η ανώτατη εκπαίδευση της χώρας μας θα συνεχίσει να αποτελεί θεσμό μαζικής ανώτατης εκπαίδευσης, αναγκαίας για την ανάπτυξη της οικονομίας; Απ.: Ουκ εν τω πολλώ το ευ. Είναι λάθος η υπόθεση ότι η μαζική ανώτατη εκπαίδευση είναι αναγκαία για την ανάπτυξη της οικονομίας. Υπάρχουν άνθρωποι που βραβεύθηκαν από την Ακαδημία Αθηνών χωρίς να έχουν τελειώσει το Δημοτικό. Η Ελλάδα χρειάζεται ανθρώπους με εργασιακό και κοινωνικό ήθος. Στο ελληνικό πανεπιστήμιο υπάρχουν οι προϋποθέσεις για διαφθορά των ηθών: ο νέος μαθαίνει ότι είναι αποδεκτό το να μην εργάζεται για χρόνια (αιώνιοι φοιτητές), ότι η αντιγραφή είναι "αναγκαίο κακό" για να περάσουμε το μάθημα, ότι η διακοπή της λειτουργίας του πανεπιστημίου είναι αναγκαίο κακό (πάλι) προκειμένου να "βελτιώσουμε την κοινωνία". Ερ.: Πώς η ανώτατη εκπαίδευση θα συνεχίσει να είναι προσβάσιμη από μεγάλα κοινωνικά στρώματα και φοιτητές διαφορετικής προέλευσης και ηλικίας, ενώ ταυτόχρονα θα αναπτύσσει την ερευνητική αριστεία; Απ.: Μεγάλο μέρος των σημερινών φοιτητών πέτυχε στις πανελλήνιες χάρη στα φροντιστήρια που πλήρωναν οι γονείς τους. Υπό αυτή την έννοια, η ανώτατη εκπαίδευση δεν είναι προσβάσιμη από μεγάλα κοινωνικά στρώματα - είναι προσβάσιμη, σε μεγάλο μέρος, από νέους που είχαν το οικονομικό υπόβαθρο. Συμφωνώ με την ιδέα το σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων να ακολουθήσει το παράδειγμα των SAT που υπάρχουν στις ΗΠΑ. Να εξετάζεται η αντίληψη, η ευστροφία, η κατανόηση κειμένου και όχι η συσσώρευση γνώσεων. Ερ.: Πώς η μαζικότητα της πρόσβασης δεν θα εξουδετερώνει την εκπαιδευτική και ερευνητική αριστεία που είναι απαραίτητες για την παραγωγή και διάδοση της επιστημονικής γνώσης, τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή; Απ.: Η μαζικότητα την εξουδετερώνει. There is no way out. Δεν μπορεί ο καθηγητής να είναι το ίδιο αποτελεσματικός σε τάξη με 8 φοιτητές και σε τάξη με 400 φοιτητές. Οι μαζικές διαδικασίες υπονομεύουν την δυνατότητα ανάπτυξης μιας υγειούς σχέσης ανάμεσα σε διδάσκοντα και διδασκόμενο. Δεν γίνεται να έχεις και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο. Η μαζικότητα έχει στηριχθεί στην εξής υπόθεση: Καλύτερα ο νέος να είναι μέχρι τα 25 του στο πανεπιστήμιο, παρά άνεργος στο σπίτι του. Οπότε γιατί να μην εισαχθούν όλοι στα Πανεπιστήμια; Αυτό, εξ' άλλου αποφέρει και ψήφους! Δυστυχώς όμως υπάρχει μια παγίδα: ΔΕΝ υπάρχουν θέσεις εργασίας αντίστοιχες των προσόντων όλων των αποφοίτων. Το κράτος, αποφασίζοντας μαζική εκπαίδευση, ουσιαστικά εξαπατά τους φοιτητές και τις οικογένειές τους και χάριν λίγων ψήφων τους καθοδηγεί σε δουλειές που δεν υπάρχουν. Όμως σκεφτείτε εάν ο φοιτητής που θα έχει πάρει πτυχίο, θα θέλει να εργαστεί σε εργασία που θα την θεωρεί "κατώτερη" των προσόντων του. Δεν θα την δεχτεί, ή αν τη δεχτεί, θα θεωρήσει (δικαίως) ότι το κράτος τον εξαπάτησε - και πιθανότατα την εργασία αυτή να μην την κάνει καλά. Ερ.: Πώς η ανώτατη εκπαίδευση θα εξακολουθήσει να αποτελεί έναν αυτοτελή θεσμό κριτικής θεώρησης της κοινωνίας και του κόσμου, έναν χώρο ελεύθερης διακίνησης ιδεών και προβληματισμών, υπεράσπισης των αξιών του διαφωτισμού και του ορθού λόγου, ένα χώρο πειραματισμού και καινοτομίας, που ταυτόχρονα θα ετοιμάζει την επιτυχή επαγγελματική ένταξη και εξέλιξη των αποφοίτων; Απ.: Πως μπορεί η ανώτατη εκπαίδευση να υπερασπίζεται τις αρχές του διαφωτισμού, όταν ο διαφωτισμός, η ιστορία, η φιλοσοφία δεν αποτελούν μέρος του οδηγού σπουδών; Πώς θα γνωρίσουν οι φοιτητές τι είναι ελευθερία της άποψης, ορθός λόγος, κλπ, εάν δεν ακούσουν και δεν βιώσουν αντίστοιχα υγειή παραδείγματα; Ερ.: Πώς θα διασφαλιστεί η συνεχής βελτίωση της ποιότητας της λειτουργίας των ιδρυμάτων και η αποτελεσματική τους διαχείριση, και παράλληλα η ικανότητά τους να ανταποκρίνονται με επιτυχία στις ανάγκες και τις προσδοκίες της εθνικής, αλλά και της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας και στις διεθνείς απαιτήσεις για ανταγωνιστική ποιότητα και παρουσία; Απ.: Με τη συμμετοχή στις σπουδές επαγγελματιών από την τοπική κοινωνία και οικονομία. Ατομα με πολυετή πείρα θα μπορούσαν να συμμετέχουν (μετά από εξετάσεις;) σε κάποιες ειδικές ώρες μαθημάτων: ούτε ως διδάσκοντες ούτε ως διδασκόμενοι, αλλά ως σύμβουλοι - φορείς της εμπειρίας της αγοράς / της κοινωνίας / της εμπειρίας στο παν/μιο.