Αν και δεν συμφωνούμε σε όλα ένα πράγμα είναι σίγουρο: ότι η δυναμική μιας μεγάλης μεταρρύθμισης, που ξεκίνησε, αν και καθυστερημένη, δεν πρέπει να σταματήσει, λόγω των αντικρουόμενων συμφερόντων, που φάνηκε και μέσα από αυτή τη διαβούλευση.
Το Εθνικό στρατηγικό πλαίσιο πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία διαλόγου.
Σήμερα που μια γενναία αύξηση των δημόσιων δαπανών για την ανώτατη εκπαίδευση φαίνεται πολύ μακρινή, είναι ευκαιρία να ληφθούν μέτρα για θεσμοθέτηση αδιάβλητων διαδικασιών διασφάλισης της ποιότητας και διαφάνειας στη διαχείριση των πόρων, στην παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών και σε όλες τις άλλες δραστηριότητες των πανεπιστημίων.
Ο βασικός άξονας της μεταρρύθμισης πρέπει να είναι η ακαδημαϊκή, διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων με την εποπτεία του κράτους.
Γενικές Αρχές:
Πλήρης αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος από την Αρχή (Δημοτικό- Γυμνάσιο - Λύκειο) και του τρόπου εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση, ώστε να εφοδιάζει τους εκπαιδευόμενους (μελλοντικούς φοιτητές/τρίες-σπουδαστές/τριες), εκτός από θεωρητικές γνώσεις και πρακτικές δεξιότητες, κυρίως με γενικότερη κοινωνική – πολιτιστική, περιβαλλοντική και ελληνική και όχι ξενόφερτη παιδεία (που τόσο λείπει).
Δημιουργία δυνατοτήτων αξιοπρεπούς επαγγελματικής αποκατάστασης, με την παραγωγή εξειδικευμένων ατόμων σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης και την κατοχύρωση συγκεκριμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων-περιγραμματων για τους απόφοιτους.
Ουσιαστική αξιοποίηση χρηματοδότησης για την παιδεία και της έρευνας, με σύνδεση των χορηγούμενων ποσών ανάλογα με τον αριθμό των προπτυχιακών οι μεταπτυχιακών (κυρίως) φοιτητών που φοιτούν στην πραγματικότητα σε κάθε πρόγραμμα. (Σήμερα δίνονται πολλά λεφτά σε Μ.Π.Σ, ελάχιστων φοιτητών, χωρίς να δίνουν απολογιστικά στοιχεία) και προώθηση στενής συνεργασία Πανεπιστημίων- Ερευνητικών Ιδρυμάτων και επιχειρήσεων.
Εφαρμογή σωστά και αξιόπιστα διαδικασιών αξιολόγησης των Α.Ε.Ι.
Πρακτικά Σημαντικά σημεία που (εντός και άλλων) πρέπει να εξετασθούν και να δοθεί λύση είναι:
Από ορισμούς «άρξασθε»:
Διασαφήνιση των όρων και ορισμών: Προτείνω όσον αφορά την διάκριση ιδρυμάτων της Α.Ε. την ρητή αναφορά στον νόμο των ορισμών – ορολογιών για τα ιδρύματα (δηλαδή «τελικά τι είναι τι»):
Ποια θα είναι τα «Πανεπιστήμια», και τι Σχολές θα έχουν.
Αυτές να είναι σαφώς καθορισμένες για όλα τα Ιδρύματα (4ετούς φοίτησης). πχ: α) Σχολή Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών και γ) Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Σπουδών, δ)Σχολή Σπουδών Φυσικού Περιβάλλοντος, ε)Σχολή Οικονομίας κ Διοίκησης.
Ποια θα είναι τα «Πολυτεχνεία» (5ετούς φοίτησης). Ποια θα είναι «Ιατρική Σχολή» (6ετούς φοίτησης)., και 4) Ποια θα είναι και τι κάνουν τα «Τ.Ε.Ι».
Ανεξαρτητοποίηση Πολυτεχνείων και εποπτεία από αυτά των ΤΕΙ κατευθύνσεων πτυχιούχων μηχανικών
Αποσαφήνιση των όρων Σχολή (Λειτουργικά είναι ακαδημαϊκός φορέας όπως και ακαδημαϊκό τμήμα, διοικητικά είναι λειτουργική μονάδα- τμήμα και
Διευκρίνηση γιατί το ΕΜΠ έχει Σχολές και όχι Τμήματα όπως οι πολυτεχνικές.
Αποσαφήνιση τι είναι Λειτουργική υποστηρικτική μονάδα ΑΕΙ (π.χ. Εργαστήρια- Βιβλιοθήκες- Μουσεία-Κήποι- Κέντρα Τ.Π.Ε.- Αθλητικά Κέντρα Γυμναστήρια - ΔΞΦ).
Τα Εργαστήρια ως φορείς να είναι μόνο θεσμοθετημένα, για όλες τις άλλες περιπτώσεις να αναφερόμαστε σε Σπουδαστήρια (χώροι υπολογιστών ή αναγνωστήρια)
Τα Πολυτεχνεία και οι Σχολές Επιστημών Υγείας να είναι ανεξάρτητα ιδρύματα, με ανεξάρτητη διοίκηση, να έχουν 5ετείς ενιαίες σπουδές και δίνουν Δίπλωμα Προχωρημένων Σπουδών.
Δημιουργία κλάδου Επικουρικού Επιστημονικού Προσωπικού (Εργαστηριακό-Τεχνικό). Αναδιαμόρφωση αντικειμένου – κριτηρίων εισαγωγής - ξεκαθάρισμα της εργασιακής σχέσης του σημαντικού κλάδου του προσωπικού εργαστηρίων. Να είναι εξειδικευμένοι υπάλληλοι τεχνικής κατεύθυνσης με σαφές αντικείμενο εργασίας και όχι εργασιακή σχέση τύπου μελών ΕΕΔΙΠ, ούτε ΔΕΠ. Επίσης το ίδιο και για τα ΕΤΠ των ΤΕΙ. Ειδική μέριμνα –Αξιοποίηση για τους απόφοιτους πολυτεχνείων (5ων σπουδών) στις Λειτουργικές μονάδες (Κέντρα ΤΠΕ).
Όσον αφορά ειδικά μαθήματα καθιέρωση ΔΙΠΕΙΜ Διδακτικό Προσωπικό Ειδικών Μαθημάτων. Να υπηρετεί μόνο στα Διδασκαλεία Ξένων Γλωσσών, Φυσικής Αγωγής και Πληροφορικής (ΔΞΓΦΑΠ) να μπορεί να προέρχεται και μέσα από τη μέση εκπαίδευση κατόπιν διαγωνισμού.
Αυτά να είναι Υποχρεωτικά μαθήματα επιλογών που δεν μετρούν στην βαθμολογία πτυχίου, αλλά πρέπει να υπάρχουν(πχ Ξένη Γλώσσα). Υποχρέωση αθλητικών δραστηριοτήτων στους Φοιτητές.
Ο προϊστάμενος Γραμματείας να είναι υψηλών προσόντων, στα τμήματα ή Σχολές, κατόπιν διαγωνισμού.
Μισθολόγιο προσωπικού αναλόγως προσόντων.
Μικρές κεντρικές μονάδες διοικητικού μηχανισμού με ευέλικτο οργανόγραμμα.(αυτή τη στιγμή πολύπλοκοι διοικητικοί μηχανισμοί μπλοκάρουν κάθε προσπάθεια ανάπτυξης).
Αντί Συμβουλίου Διοίκησης, που εκ των πραγμάτων δεν θα είναι αυτοδιοίκησης(όπως οι Διοικούσες Επιροπές) και προκαλεί αντιδράσεις και δύσκολα γίνεται αποδεκτό, να δημιουργηθεί αυτοτελής ολιγάριθμη μονάδα Γραφείου ή Συμβουλίου ή Επιτροπή (Παρακολούθησης) "Προγραμματικής Σύμβασης" σε κάθε εκπαιδευτική Περιφέρεια που θα έχει γενικό γραμματέα και μικρή στελέχωση και θα ελέγχει κατά πόσο υλοποιείται η προγραμματική σύμβαση μεταξύ πολιτεία –ΑΕΙ. Το ίδιο συμβούλιο θα εγκρίνει και κανονίζει και την ροή χρηματοδότησης από την πολιτεία κατόπιν απολογισμού του ΑΕΙ και θα ελέγχει και την ορθότητα των δαπανών. Αυτό θα συνδέει ΑΕΙ με υπουργείο και κοινωνία κατόπιν προτάσεων της Συγκλήτου.
---να γνωμοδοτεί για:
τη στρατηγική ανάπτυξης του Ιδρύματος (συνεργασίες κ.α.)
o την έγκριση του προγραμματισμού και της προγραμματικής συμφωνίας με την πολιτεία
o την αξιοποίηση της περιουσίας του Ιδρύματος
o την έγκριση και αναθεώρηση του πλαισίου λειτουργίας του (Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας, οργανόγραμμα κ.α.)
---να έχει την ευθύνη για:
o την έγκριση του απολογισμού λειτουργίας
o τις διαδικασίες εσωτερικού ελέγχου και την τήρηση του Εσωτερικού Κανονισμού λειτουργίας
ΤΕΙ:
Τα Τ.Ε.Ι. να εποπτεύονται διοικητικά και ακαδημαϊκά από ένα Πολυτεχνείο. Απαγόρευση του όρου «Ανώτατο ΤΕΙ - ΑΤΕΙ» Αυτό ξεκίνησε από το Αλεξάνδρειο ΤΕΙ Θεσ/νικης που ονομάστηκε Α.Τ.Ε.Ι.Θ. και όλα τα άλλα μετονομάστηκαν σε Α.Τ.Ε.Ι. εννοώντας ανώτατο.
Μετονομασία καθηγητών εφαρμογών σε καθηγητές εργαστηριακών Μαθημάτων (ΔΙ.Π.ΕΡ.Μ: Διδακτικό προσωπικό Εργαστηριακών Μαθημάτων) βαθμίδα αντίστοιχη του Λέκτορα. Να είναι μόνιμο εργαστηριακού και διδακτικού προσωπικού των ΤΕΙ. Στα Πανεπιστήμια ο κλάδος του επικουρικού προσωπικού και στα Ερευνητικά Κέντρα ο κλάδος των Ε.Τ.Ε έχει αποδειχθεί το απαραίτητο υπόβαθρο στήριξης του Εκπαιδευτικού και Ερευνητικού έργου σε αυτά τα Ιδρύματα.
Σε θέσεις καθηγητών εφαρμογών (που προτέινεται να γίνει ΔΙ.Π.ΕΡ.Μ: Διδακτικό προσωπικό Εργαστηριακών Μαθημάτων) να μπορούν να διορίζονται απόφοιτοι πολυτεχνείων (5ων σπουδών) με το Δίπλωμα τους και εμπειρία. (χωρίς να απαιτείται και μεταπτυχιακό δίπλωμα )
Κατάργηση των διπλών συνεχόμενων εξεταστικών στα ΤΕΙ. Μόνο μία επαναληπτική Δεν εξυπηρετούν κάτι ιδιαίτερο.
Εφαρμογή στα ΤΕΙ των εξαμήνων σε χειμερινά και εαρινά. Να εφαρμοστεί και στα ΤΕΙ το σύστημα του ακαδημαϊκού έτους. Δηλαδή τα μαθήματα να χωρίζονται σε χειμερινού και εαρινού εξαμήνου και να παρέχονται μια φορά το χρόνο και όχι κάθε εξάμηνο. Έτσι θα γίνει σημαντική εξοικονόμηση πόρων.
Γενικά:
Δημιουργία υποχρεωτικά σε όλα τα ΑΕΙ διεύθυνσης Τ.Π.Ε. (Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών) σε επίπεδο διοίκησης (κάτι παρόμοιο έγινε σε πρόσφατο νόμο, για τις Πανεπιστημιακές Βιβλιοθήκες). Θεσμοθέτηση ως λειτουργικής μονάδας των Κέντρων Πληροφορικής (ή Επικοινωνιών ή δικτύων κλπ). Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί έτσι θα γίνει αποτελεσματική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών (διαδίκτυο – πληροφορική) και σημαντική εξοικονόμηση πόρων Χωρίς τέτοια διοικητική ιεραρχία στα θέματα ΤΠΕ, όσα αναφέρονται σε ηλεκτρονικό Πανεπιστήμιο θα είναι ατελέσφορα.
Δημιουργία κεντρικού Οργανισμού Ανέγερσης Κτηρίων Ανώτατης Εκπαίδευσης (τύπου ΟΣΚ ή ΔΕΠΑΝΟΜ) και συγκεκριμένες προδιαγραφές κατασκευής κτηρίων. Σήμερα λόγω υποστελέχωσης -κακής διοίκησης οι τεχνικές Υπηρεσίες έχουν αδυναμία σωστών έργων.
Δημιουργία αυτοτελών Υπηρεσιών συντήρησης κτηρίων – εξοπλισμού. Εκεί να ενταχθεί και λίαν απαραίτητο προσωπικό τύπου επιμελητών-επιστατών, ώστε να διαφυλαχτεί η περιουσία των ΑΕΙ. Σήμερα για να μετακινηθεί ένα έπιπλο πρέπει να γίνει εργολαβία.
Το προσωπικό να προσλαμβάνεται μέσω ΑΣΕΠ
Τα βιβλία να δανείζονται καινούργια από Βιβλιοθήκες και όποιος θέλει να το κρατήσει με συμβολικό αντίτιμο.
Καθορισμός χρονικών ορίων διεξαγωγής μαθημάτων των εξαμήνων και των διδακτικών εβδομάδων (πόσες πρέπει να είναι για θεωρείται πλήρες το μάθημα).
Τα επaγγελματικοί φορείς να καθορίζουν-απονέμουν επαγγελματικά δικαιώματα -άδειες. Το υπουργείο μόνο να ορίζει επαγγελματικά περιγράμματα δυνατοτήτων απασχόλησης. Είναι απολύτως απαραίτητη η στενή σύνδεση κάθε βαθμίδας εκπαίδευσης που παράγει αποφοίτους με τους αντίστοιχους επαγγελματικούς κλάδους. Κρίσιμο στοιχείο να είναι η “πρακτική άσκηση”, ώστε οι παραγωγικοί φορείς να συμμετέχουν ενεργά στην εκπαίδευση παρέχοντας τις πρακτικές δεξιότητες και ενσωματώνοντας τους τελειόφοιτους στις συνθήκες επαγγελματικής απασχόλησης.
Τέλος
Να κωδικοποιηθεί η νομοθεσία περί Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Αν και δεν συμφωνούμε σε όλα ένα πράγμα είναι σίγουρο: ότι η δυναμική μιας μεγάλης μεταρρύθμισης, που ξεκίνησε, αν και καθυστερημένη, δεν πρέπει να σταματήσει, λόγω των αντικρουόμενων συμφερόντων, που φάνηκε και μέσα από αυτή τη διαβούλευση. Το Εθνικό στρατηγικό πλαίσιο πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία διαλόγου. Σήμερα που μια γενναία αύξηση των δημόσιων δαπανών για την ανώτατη εκπαίδευση φαίνεται πολύ μακρινή, είναι ευκαιρία να ληφθούν μέτρα για θεσμοθέτηση αδιάβλητων διαδικασιών διασφάλισης της ποιότητας και διαφάνειας στη διαχείριση των πόρων, στην παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών και σε όλες τις άλλες δραστηριότητες των πανεπιστημίων. Ο βασικός άξονας της μεταρρύθμισης πρέπει να είναι η ακαδημαϊκή, διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων με την εποπτεία του κράτους. Γενικές Αρχές: Πλήρης αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος από την Αρχή (Δημοτικό- Γυμνάσιο - Λύκειο) και του τρόπου εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση, ώστε να εφοδιάζει τους εκπαιδευόμενους (μελλοντικούς φοιτητές/τρίες-σπουδαστές/τριες), εκτός από θεωρητικές γνώσεις και πρακτικές δεξιότητες, κυρίως με γενικότερη κοινωνική – πολιτιστική, περιβαλλοντική και ελληνική και όχι ξενόφερτη παιδεία (που τόσο λείπει). Δημιουργία δυνατοτήτων αξιοπρεπούς επαγγελματικής αποκατάστασης, με την παραγωγή εξειδικευμένων ατόμων σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης και την κατοχύρωση συγκεκριμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων-περιγραμματων για τους απόφοιτους. Ουσιαστική αξιοποίηση χρηματοδότησης για την παιδεία και της έρευνας, με σύνδεση των χορηγούμενων ποσών ανάλογα με τον αριθμό των προπτυχιακών οι μεταπτυχιακών (κυρίως) φοιτητών που φοιτούν στην πραγματικότητα σε κάθε πρόγραμμα. (Σήμερα δίνονται πολλά λεφτά σε Μ.Π.Σ, ελάχιστων φοιτητών, χωρίς να δίνουν απολογιστικά στοιχεία) και προώθηση στενής συνεργασία Πανεπιστημίων- Ερευνητικών Ιδρυμάτων και επιχειρήσεων. Εφαρμογή σωστά και αξιόπιστα διαδικασιών αξιολόγησης των Α.Ε.Ι. Πρακτικά Σημαντικά σημεία που (εντός και άλλων) πρέπει να εξετασθούν και να δοθεί λύση είναι: Από ορισμούς «άρξασθε»: Διασαφήνιση των όρων και ορισμών: Προτείνω όσον αφορά την διάκριση ιδρυμάτων της Α.Ε. την ρητή αναφορά στον νόμο των ορισμών – ορολογιών για τα ιδρύματα (δηλαδή «τελικά τι είναι τι»): Ποια θα είναι τα «Πανεπιστήμια», και τι Σχολές θα έχουν. Αυτές να είναι σαφώς καθορισμένες για όλα τα Ιδρύματα (4ετούς φοίτησης). πχ: α) Σχολή Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών και γ) Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Σπουδών, δ)Σχολή Σπουδών Φυσικού Περιβάλλοντος, ε)Σχολή Οικονομίας κ Διοίκησης. Ποια θα είναι τα «Πολυτεχνεία» (5ετούς φοίτησης). Ποια θα είναι «Ιατρική Σχολή» (6ετούς φοίτησης)., και 4) Ποια θα είναι και τι κάνουν τα «Τ.Ε.Ι». Ανεξαρτητοποίηση Πολυτεχνείων και εποπτεία από αυτά των ΤΕΙ κατευθύνσεων πτυχιούχων μηχανικών Αποσαφήνιση των όρων Σχολή (Λειτουργικά είναι ακαδημαϊκός φορέας όπως και ακαδημαϊκό τμήμα, διοικητικά είναι λειτουργική μονάδα- τμήμα και Διευκρίνηση γιατί το ΕΜΠ έχει Σχολές και όχι Τμήματα όπως οι πολυτεχνικές. Αποσαφήνιση τι είναι Λειτουργική υποστηρικτική μονάδα ΑΕΙ (π.χ. Εργαστήρια- Βιβλιοθήκες- Μουσεία-Κήποι- Κέντρα Τ.Π.Ε.- Αθλητικά Κέντρα Γυμναστήρια - ΔΞΦ). Τα Εργαστήρια ως φορείς να είναι μόνο θεσμοθετημένα, για όλες τις άλλες περιπτώσεις να αναφερόμαστε σε Σπουδαστήρια (χώροι υπολογιστών ή αναγνωστήρια) Τα Πολυτεχνεία και οι Σχολές Επιστημών Υγείας να είναι ανεξάρτητα ιδρύματα, με ανεξάρτητη διοίκηση, να έχουν 5ετείς ενιαίες σπουδές και δίνουν Δίπλωμα Προχωρημένων Σπουδών. Δημιουργία κλάδου Επικουρικού Επιστημονικού Προσωπικού (Εργαστηριακό-Τεχνικό). Αναδιαμόρφωση αντικειμένου – κριτηρίων εισαγωγής - ξεκαθάρισμα της εργασιακής σχέσης του σημαντικού κλάδου του προσωπικού εργαστηρίων. Να είναι εξειδικευμένοι υπάλληλοι τεχνικής κατεύθυνσης με σαφές αντικείμενο εργασίας και όχι εργασιακή σχέση τύπου μελών ΕΕΔΙΠ, ούτε ΔΕΠ. Επίσης το ίδιο και για τα ΕΤΠ των ΤΕΙ. Ειδική μέριμνα –Αξιοποίηση για τους απόφοιτους πολυτεχνείων (5ων σπουδών) στις Λειτουργικές μονάδες (Κέντρα ΤΠΕ). Όσον αφορά ειδικά μαθήματα καθιέρωση ΔΙΠΕΙΜ Διδακτικό Προσωπικό Ειδικών Μαθημάτων. Να υπηρετεί μόνο στα Διδασκαλεία Ξένων Γλωσσών, Φυσικής Αγωγής και Πληροφορικής (ΔΞΓΦΑΠ) να μπορεί να προέρχεται και μέσα από τη μέση εκπαίδευση κατόπιν διαγωνισμού. Αυτά να είναι Υποχρεωτικά μαθήματα επιλογών που δεν μετρούν στην βαθμολογία πτυχίου, αλλά πρέπει να υπάρχουν(πχ Ξένη Γλώσσα). Υποχρέωση αθλητικών δραστηριοτήτων στους Φοιτητές. Ο προϊστάμενος Γραμματείας να είναι υψηλών προσόντων, στα τμήματα ή Σχολές, κατόπιν διαγωνισμού. Μισθολόγιο προσωπικού αναλόγως προσόντων. Μικρές κεντρικές μονάδες διοικητικού μηχανισμού με ευέλικτο οργανόγραμμα.(αυτή τη στιγμή πολύπλοκοι διοικητικοί μηχανισμοί μπλοκάρουν κάθε προσπάθεια ανάπτυξης). Αντί Συμβουλίου Διοίκησης, που εκ των πραγμάτων δεν θα είναι αυτοδιοίκησης(όπως οι Διοικούσες Επιροπές) και προκαλεί αντιδράσεις και δύσκολα γίνεται αποδεκτό, να δημιουργηθεί αυτοτελής ολιγάριθμη μονάδα Γραφείου ή Συμβουλίου ή Επιτροπή (Παρακολούθησης) "Προγραμματικής Σύμβασης" σε κάθε εκπαιδευτική Περιφέρεια που θα έχει γενικό γραμματέα και μικρή στελέχωση και θα ελέγχει κατά πόσο υλοποιείται η προγραμματική σύμβαση μεταξύ πολιτεία –ΑΕΙ. Το ίδιο συμβούλιο θα εγκρίνει και κανονίζει και την ροή χρηματοδότησης από την πολιτεία κατόπιν απολογισμού του ΑΕΙ και θα ελέγχει και την ορθότητα των δαπανών. Αυτό θα συνδέει ΑΕΙ με υπουργείο και κοινωνία κατόπιν προτάσεων της Συγκλήτου. ---να γνωμοδοτεί για: τη στρατηγική ανάπτυξης του Ιδρύματος (συνεργασίες κ.α.) o την έγκριση του προγραμματισμού και της προγραμματικής συμφωνίας με την πολιτεία o την αξιοποίηση της περιουσίας του Ιδρύματος o την έγκριση και αναθεώρηση του πλαισίου λειτουργίας του (Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας, οργανόγραμμα κ.α.) ---να έχει την ευθύνη για: o την έγκριση του απολογισμού λειτουργίας o τις διαδικασίες εσωτερικού ελέγχου και την τήρηση του Εσωτερικού Κανονισμού λειτουργίας ΤΕΙ: Τα Τ.Ε.Ι. να εποπτεύονται διοικητικά και ακαδημαϊκά από ένα Πολυτεχνείο. Απαγόρευση του όρου «Ανώτατο ΤΕΙ - ΑΤΕΙ» Αυτό ξεκίνησε από το Αλεξάνδρειο ΤΕΙ Θεσ/νικης που ονομάστηκε Α.Τ.Ε.Ι.Θ. και όλα τα άλλα μετονομάστηκαν σε Α.Τ.Ε.Ι. εννοώντας ανώτατο. Μετονομασία καθηγητών εφαρμογών σε καθηγητές εργαστηριακών Μαθημάτων (ΔΙ.Π.ΕΡ.Μ: Διδακτικό προσωπικό Εργαστηριακών Μαθημάτων) βαθμίδα αντίστοιχη του Λέκτορα. Να είναι μόνιμο εργαστηριακού και διδακτικού προσωπικού των ΤΕΙ. Στα Πανεπιστήμια ο κλάδος του επικουρικού προσωπικού και στα Ερευνητικά Κέντρα ο κλάδος των Ε.Τ.Ε έχει αποδειχθεί το απαραίτητο υπόβαθρο στήριξης του Εκπαιδευτικού και Ερευνητικού έργου σε αυτά τα Ιδρύματα. Σε θέσεις καθηγητών εφαρμογών (που προτέινεται να γίνει ΔΙ.Π.ΕΡ.Μ: Διδακτικό προσωπικό Εργαστηριακών Μαθημάτων) να μπορούν να διορίζονται απόφοιτοι πολυτεχνείων (5ων σπουδών) με το Δίπλωμα τους και εμπειρία. (χωρίς να απαιτείται και μεταπτυχιακό δίπλωμα ) Κατάργηση των διπλών συνεχόμενων εξεταστικών στα ΤΕΙ. Μόνο μία επαναληπτική Δεν εξυπηρετούν κάτι ιδιαίτερο. Εφαρμογή στα ΤΕΙ των εξαμήνων σε χειμερινά και εαρινά. Να εφαρμοστεί και στα ΤΕΙ το σύστημα του ακαδημαϊκού έτους. Δηλαδή τα μαθήματα να χωρίζονται σε χειμερινού και εαρινού εξαμήνου και να παρέχονται μια φορά το χρόνο και όχι κάθε εξάμηνο. Έτσι θα γίνει σημαντική εξοικονόμηση πόρων. Γενικά: Δημιουργία υποχρεωτικά σε όλα τα ΑΕΙ διεύθυνσης Τ.Π.Ε. (Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών) σε επίπεδο διοίκησης (κάτι παρόμοιο έγινε σε πρόσφατο νόμο, για τις Πανεπιστημιακές Βιβλιοθήκες). Θεσμοθέτηση ως λειτουργικής μονάδας των Κέντρων Πληροφορικής (ή Επικοινωνιών ή δικτύων κλπ). Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί έτσι θα γίνει αποτελεσματική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών (διαδίκτυο – πληροφορική) και σημαντική εξοικονόμηση πόρων Χωρίς τέτοια διοικητική ιεραρχία στα θέματα ΤΠΕ, όσα αναφέρονται σε ηλεκτρονικό Πανεπιστήμιο θα είναι ατελέσφορα. Δημιουργία κεντρικού Οργανισμού Ανέγερσης Κτηρίων Ανώτατης Εκπαίδευσης (τύπου ΟΣΚ ή ΔΕΠΑΝΟΜ) και συγκεκριμένες προδιαγραφές κατασκευής κτηρίων. Σήμερα λόγω υποστελέχωσης -κακής διοίκησης οι τεχνικές Υπηρεσίες έχουν αδυναμία σωστών έργων. Δημιουργία αυτοτελών Υπηρεσιών συντήρησης κτηρίων – εξοπλισμού. Εκεί να ενταχθεί και λίαν απαραίτητο προσωπικό τύπου επιμελητών-επιστατών, ώστε να διαφυλαχτεί η περιουσία των ΑΕΙ. Σήμερα για να μετακινηθεί ένα έπιπλο πρέπει να γίνει εργολαβία. Το προσωπικό να προσλαμβάνεται μέσω ΑΣΕΠ Τα βιβλία να δανείζονται καινούργια από Βιβλιοθήκες και όποιος θέλει να το κρατήσει με συμβολικό αντίτιμο. Καθορισμός χρονικών ορίων διεξαγωγής μαθημάτων των εξαμήνων και των διδακτικών εβδομάδων (πόσες πρέπει να είναι για θεωρείται πλήρες το μάθημα). Τα επaγγελματικοί φορείς να καθορίζουν-απονέμουν επαγγελματικά δικαιώματα -άδειες. Το υπουργείο μόνο να ορίζει επαγγελματικά περιγράμματα δυνατοτήτων απασχόλησης. Είναι απολύτως απαραίτητη η στενή σύνδεση κάθε βαθμίδας εκπαίδευσης που παράγει αποφοίτους με τους αντίστοιχους επαγγελματικούς κλάδους. Κρίσιμο στοιχείο να είναι η “πρακτική άσκηση”, ώστε οι παραγωγικοί φορείς να συμμετέχουν ενεργά στην εκπαίδευση παρέχοντας τις πρακτικές δεξιότητες και ενσωματώνοντας τους τελειόφοιτους στις συνθήκες επαγγελματικής απασχόλησης. Τέλος Να κωδικοποιηθεί η νομοθεσία περί Ανώτατης Εκπαίδευσης.