Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Ψ' | 3 Μαΐου 2020, 23:51

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προτείνεται να γίνει ΕΞΑΩΡΟ το ημερήσιο πρόγραμμα στη Δευτεροβάθμια (όπως εξάλλου ήταν παλιά πριν αρχίσουν όλοι οι κλάδοι να ζητάνε τα δικά τους ο καθένας)! Π.χ. από τις 32 ώρες στα Γυμνάσια, προτείνεται να κοπούν δύο (5x6=30). Ενδεικτικό ωράριο 8:15-9:00, 9:05-9:50, 10:15-11:00, 11:05-11:50, 12:15-13:00, 13:05-13:50. Υπάρχουν σαφή οφέλη και ακολουθούν τα πιθανά θετικά της πρότασης: α) Η γενική λογική του μέτρου έχει να κάνει με την ανακούφιση των μαθητών (μείωση ύλης), οι οποίοι έχουν φορτωμένα ημερήσια προγράμματα. Διατηρώντας το γενικό ωράριο στο 8:15 έως 14:00, όλες οι διδακτικές μπορούν να γίνουν 45λεπτες και μπορεί να αυξηθεί ο χρόνος διαλειμμάτων. β) Αντιλαμβάνεται κανείς την υπερπροσπάθεια που απαιτείται καθημερινά από τους μαθητές (ιδιαίτερα του Λυκείου) για να ανταπεξέλθει και σε 7η ώρα. Αυτό παύει. γ) Μειώνονται κατά πολύ οι ανάγκες σε εκπαιδευτικούς, κάτι που ανακουφίζει καλώς ή κακώς το υπουργείο Οικονομικών. δ) Στην αρχή της σχολικής χρονιάς θα αντιμετωπίζεται ευκολότερα το πρόβλημα κάλυψης των σχολείων με εκπαιδευτικούς, κάτι που σημαίνει γενικότερα ελάφρυνση των διοικητικών δομών (διευθύνσεις σχολείων, ΠΥΣΔΕ κτλ.) που βαρύνονται κάθε χρόνο με σχετικά ζητήματα. ε) Δίνεται πιθανώς η δυνατότητα να μειωθεί το πλήθος των μαθητών ανά τμήμα (λόγω μείωσης αναγκών σε εκπαιδευτικούς), κορυφαίο ζήτημα ποιότητας εκπαίδευσης. στ) Αναγκαστικά, επανέρχεται το αίτημα αποκατάστασης του εβδομαδιαίου ωραρίου των καθηγητών, με μείωση π.χ. κατά δύο ώρες. ζ) Προκύπτουν δυο μεγάλα 25λεπτα διαλείμματα, που δίνουν ικανοποιητικό χρόνο για παιδαγωγικές συνεδριάσεις καθηγητών, ή ακόμα και για ενημερώσεις από συνδικαλιστές εκπαιδευτικούς. Μέχρι στιγμής, σε πολλά σχολεία τουλάχιστον, παρατηρούνται προβλήματα μεταξύ διευθυντών και συναδέλφων εξαιτίας του ζητήματος αυτού, όταν οι συνεδριάσεις συμπίπτουν με διδακτικές ώρες (καθώς υπάρχουν μόνο δεκάλεπτα διαλείμματα). Ο σχετικός αντίλογος αφορά κυρίως το ερώτημα «τι θα γίνει με τους αναπληρωτές που διορίζονται κάθε χρόνο; Οι ανάγκες θα μειωθούν». Είναι ένα τεράστιο ζήτημα σε σχέση με το ερώτημα πόσοι τέλος πάντων θα εργάζονται στην παιδεία, στην παραπαιδεία και σε όλο αυτό το ανακυκλωτικό σύστημα. Ένα σύστημα που παράγει μαθηματικούς, φιλολόγους, οι οποίοι θα παράγουν μαθηματικούς, φιλολόγους που και αυτοί με τη σειρά τους θα παράγουν μαθηματικούς, φιλολόγους που στη καλύτερη περίπτωση παράγουν επιστήμονες που θα φύγουν στο εξωτερικό. Στη συγκεκριμένη στιγμή, οι αντιδράσεις ίσως κάμπτονται καθώς είναι σε εξέλιξη η προκήρυξη διαγωνισμού ΑΣΕΠ για διορισμούς στην εκπαίδευση. Σχετικό είναι το ζήτημα της υπερπληθώρας φιλολόγων, μαθηματικών που ξεβράζονται στο νησί της ανεργίας κάθε χρόνο από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, κάτι που πρέπει να συνεξεταστεί. Πολύ πιθανόν να υπάρχει και άλλος αντίλογος. Ότι και να προτείνει κανείς, ο αντίλογος είναι υπαρκτός και εύκολος. Και η πρόταση και ο αντίλογός της πρέπει να θέτονται δίχως δογματισμούς. Όμως τελικά κάποιες επιλογές πρέπει να γίνουν. Οι καιροί απαιτούν τολμηρές αποφάσεις και σε αυτή τη κατεύθυνση κινήθηκε η παραπάνω πρόταση η οποία τίθεται καλόπιστα, εντελώς ακομμάτιστα θωρώντας ότι τα θετικά της σημεία είναι περισσότερα από τα αρνητικά.