Αρχική Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξειςΆρθρο 51 Ανώτατο ηλικιακό όριο εγγραφής μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ.Σχόλιο του χρήστη Άκης Παναγιωτίδης | 4 Μαΐου 2020, 02:30
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Τα άρθρα 51 και 52 κατά τη γνώμη μου πρέπει να αποσυρθούν, καθώς η αιτιολογική τους βάση στερείται ερεισμάτων και επιχειρημάτων, καθιστώντας τα άδικα και δημιουργώντας εκπαιδευτικές διακρίσεις και ανισότητες (με χαρακτηριστικό την ηλικία των πολιτών, ενήλικες- ανήλικοι μαθητές). Τα άρθρα αυτά αναπαράγουν, εάν δεν βασίζονται, σε στερεότυπα και κοινωνικές προκαταλήψεις θεωρώντας ότι τα φαινόμενα βίας στα Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑ.Λ) της χώρας προέρχονται από τους ενήλικές μαθητές. Διαβάζοντας την αιτιολογική έκθεση, για τα συγκεκριμένα άρθρα, μου δημιουργήθηκαν κάποια ερωτήματα. Πρώτο ερώτημα: Πάνω σε ποια επιστημονικά δεδομένα βασίζεται η «αποτελεσματικότερη πρόληψη φαινομένων ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού, τα οποία παρατηρούνται ιδίως μεταξύ των ενηλίκων και ανηλίκων μαθητών»; Δεύτερο ερώτημα: Ο εκσυγχρονισμός της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Τ.Ε.Ε) και οι προσπάθειες ανάπτυξής της με την προβολή της στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο), με τη δημιουργία και την υλοποίηση προγραμμάτων όπως το «Μια Νέα Αρχή στα ΕΠΑ.Λ», συνάδει με τη «σταδιακή αποσυμφόρηση, από σκοπιάς μαθητικού δυναμικού των ημερησίων ΕΠΑ.Λ»; Μήπως οι δράσεις αυτές τελικά είναι αντικρουόμενες; Όπως και να έχει θεωρώ ότι τα δεδομένα τα οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι τα ακόλουθα: • δεν υπάρχει η δυνατότητα όλων των ενηλίκων να παρακολουθήσουν μαθήματα είτε στα Εσπερινά ΕΠΑ.Λ, είτε σε Δημόσια ή Ιδιωτικά Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (Δ.Ι.Ε.Κ ή Ι.Ι.Ε.Κ). Αφενός τα εσπερινά ΕΠΑ.Λ και τα Ι.Ε.Κ (Δημόσια και Ιδιωτικά) δε διαθέτουν όλες τις ειδικότητες και επιπλέον τα εσπερινά ΕΠΑ.Λ δεν έχουν την γεωγραφική κατανομή (εξάπλωση) που έχουν τα ημερήσια. Αφετέρου ως προς το ωράριο λειτουργίας τόσο των Ι.Ε.Κ (Δημόσιων και Ιδιωτικών) όσο και των εσπερινών ΕΠΑ.Λ δεν εξυπηρετεί κάποιους από τους ενήλικες μαθητές καθώς αυτοί είτε εργάζονται απογευματινές ή και βραδινές ώρες, είτε έχουν αυξημένες οικογενειακές υποχρεώσεις καθώς κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι και γονείς. Επιπλέον είναι απαραίτητο να αναφερθεί ότι το κόστος του προγράμματος σπουδών που μπορεί να επιθυμεί ο ενήλικός να παρακολουθήσει σε ένα ιδιωτικό Ι.Ε.Κ. στις μέρες μας είναι δυσβάσταχτο. • Από την εμπειρία των δέκα και πλέον χρόνων στην Τ.Ε.Ε, έχω διαπιστώσει ότι οι ενήλικές μαθητές στη συντριπτική τους πλειοψηφία παρακολουθούν συνειδητά το πρόγραμμα σπουδών στο οποίο έχουν εγγραφεί. Επιπλέον όχι μόνο δεν εμφανίζουν παραβατική συμπεριφορά άλλα κάποιες φορές μπορεί να ασκήσουν, με την ώριμη στάση τους, θετική επιρροή στους ανήλικους μαθητές και έτσι να επηρεάσουν θετικά τη μαθησιακή- εκπαιδευτική διαδικασία. Με αυτά τα δεδομένα και σε αυτή τη βάση, θεωρώ άδική την ύπαρξη των άρθρων αυτών στο νομοσχέδιο για την αναβάθμιση του Σχολείου. Επιπλέον θεωρώ ότι πρέπει να αποσυρθούν καθώς, εκτός όλων όσων προαναφέρθηκαν, δεν διαφαίνεται πουθενά ο εξορθολιγισμός της αριθμητικής σχέσης εκπαιδευτικού και μαθητή με γνώμονα τη συνολική βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Στο λεξικό ο ορισμός της λέξης εξορθολογισμός είναι ο ακόλουθος: Εξορθολογισμός 1. η πράξη, η διαδικασία ή το αποτέλεσμα τής εκλογίκευσης 2. εξήγηση ή ρύθμιση σε συμμόρφωση προς τον λόγο, την αιτία, ή προς τις αρχές τής λογικής. Τα άρθρα 51 και 52 δεν αποτελούν πράξεις, διαδικασίες ή αποτελέσματα εκλογίκευσης, ούτε εξηγήσεις ή συμμορφώσεις προς το λόγο, την αιτία ή προς τις αρχές της λογικής, καθώς, κατά την άποψη μου, δεν εξηγούνται καθόλου ο λόγος ή οι λόγοι, η αιτία ή τα αίτια και οι αρχές τις λογικής πάνω στις οποίες αυτά θεμελιώνονται. Αντιθέτως η δικαιολογητική τους βάση μπορεί να θεωρηθεί εν έτη 2020 αναχρονιστική, μέχρι και ρατσιστική τόσο ως προς το ηλικιακό σκέλος, όσο και προς την απονομή ευθυνών σε συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα για την εμφάνιση ενός σύγχρονου φαινομένου τόσο στις κοινωνίες που ζούμε, όσο και στα σχολεία που εργαζόμαστε. Συμπερασματικά μετά από όλα αυτά λοιπόν πιστεύω ότι η απόσυρση- κατάργηση των άρθρων 51 και 52 από το εν λόγω νομοσχέδιο, αποτελεί μια κίνηση το λιγότερο συνετή, εάν όχι επιβεβλημένη.