Με το παρόν θα ήθελα να προβώ σε παρατηρήσεις σχετικά με τα άρθρα 13 παρ. 1,2,4 και 5 καθώς και το άρθρο 56 παρ. 10 του παρόντος νομοσχεδίου.
1)Όσον αφορά στην ίδρυση και λειτουργία νέων Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων, συμφωνώ καταρχήν με την ανάγκη της αύξησης των σχολείων αυτών με διαφορετικό εκπαιδευτικό στόχο, καθώς οι ανάγκες είναι αυξημένες και λόγω της οικονομικής κρίσης.
Ωστόσο, διαφωνώ ως προς τα κριτήρια και τη διαδικασία της ίδρυσης Προτύπων Σχολείων εν προκειμένω. Καταρχήν, υπάρχει μία αντίφαση μεταξύ της παραγράφου 1 του άρθρου 13 σε σχέση με τις υπόλοιπες παραγράφους του ίδιου άρθρου. Ενώ αρχικά προβλέπεται συγκεκριμένη διαδικασία σχετικά με την ίδρυση, το χαρακτηρισμό και τον αποχαρακτηρισμό ενός σχολείου σε Πειραματικό ή Πρότυπο, εν συνεχεία από τις παρ. 2 έως 5 αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο της ίδρυσης και του χαρακτηρισμού σχολείων ως προτύπων με τη μορφή της κατάργησης υφισταμένων Πειραματικών Γυμνασίων και Λυκείων και του μετασχηματισμού τους σε Πρότυπα Λύκεια και Γυμνάσια, χωρίς κανένα κριτήριο και παντελώς αυθαίρετα, ενώ παράλληλα άκριτα διατηρούνται ως Πειραματικά και χωρίς αξιολόγηση άλλα Πειραματικά Γυμνάσια και Λύκεια.
Με τον τρόπο αυτό καταργούνται από Πειραματικά και αναβαπτίζονται ως Πρότυπα και το Πειραματικό Γυμνάσιο και το Πειραματικό Λύκειο του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΣΠΑ).
Ο εκπαιδευτικός αυτός «ακρωτηριασμός» παραγνωρίζει το γεγονός ότι το ΠΣΠΑ αποτελεί ένα ιστορικά ενιαίο σχολείο που συνδέει το Δημοτικό – Γυμνάσιο -Λύκειο (αρχικά Γυμνάσιο) και συνιστά την υλοποίηση της πρότασης που διατύπωσε το 1925 ο καθηγητής της Παιδαγωγικής Νικόλαος Εξαρχόπουλος για ίδρυση πειραματικού σχολείου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το οποίο εν τέλει ιδρύθηκε μαζί με το αντίστοιχο Πειραματικό Σχολείο στη Θεσσαλονίκη δυνάμει του Ν. 4375/1929, με σκοπό τη θεωρητική και πρακτική παιδαγωγική μόρφωση των καθηγητών της Μέσης Εκπαίδευσης, την προαγωγή της Παιδαγωγικής επιστήμης και την πρακτική παιδαγωγική κατάρτιση των μετεκπαιδευόμενων στο Πανεπιστήμιο δημοδιδασκάλων.
Μάλιστα, με βάση όσα αναφέρονται στην ιστοσελίδα του σχολείου, παλαιότερα ήταν ενιαία και η διεύθυνση του Δημοτικού -Γυμνασίου για την εκπλήρωση των ιδρυτικών σκοπών του.
Ακόμη και σήμερα το Γυμνάσιο και το Λύκειο λειτουργούν υπό ενιαία διεύθυνση.
Ο ιστορικός προορισμός και η συνέχεια του ΠΣΠΑ εδώ και 91 έτη πλήττεται βάναυσα από το υπό ψήφιση νομοσχέδιο.
Ενώ ήταν διασφαλισμένη η μακροπρόθεσμη παρατήρηση της εφαρμογής καινοτόμων παιδαγωγικών μεθόδων τόσον στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση του Πειραματικού Σχολείου, με το παρόν νομοσχέδιο, παύει βίαια αυτή η συνέχεια, με αποτέλεσμα να μην δύνανται πλέον να συναχθούν ασφαλή συμπεράσματα επί των παιδαγωγικών μεθόδων, τα οποία να μπορούν να εφαρμοστούν σε όλα τα υπόλοιπα σχολεία της Επικράτειας, παρά μόνον όσον αφορά στο δημοτικό. Εντούτοις, ουδέν προσφέρει αυτή η διάσπαση του πειραματικού σχολείου, καθώς δεν πληρούνται ούτε οι ιδρυτικοί σκοποί του ΠΣΠΑ ούτε είναι συγκρίσιμα μεγέθη οι διαφορετικοί τύποι σχολείων με διαφορετική στόχευση: τα μεν πειραματικά απευθύνονται σε όλους τους μαθητές, τα δε πρότυπα σχολεία απευθύνονται στους αρίστους μαθητές.
Ως εκ τούτου πρέπει να ιδρυθούν νέα Πρότυπα σχολεία και να παραμείνουν τα Πειραματικά Σχολεία ως έχουν.
2) Δυνάμει του άρθρο 13 παρ. 4 του Νομοσχεδίου προβλέπεται η δυνατότητα και η διαδικασία διασύνδεσης των Πειραματικών Σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μάλιστα. σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση του ίδιου άρθρου «ο λόγος αυτής της διασύνδεσης από το Νηπιαγωγείο έως το Λύκειο επιτρέπει την, σε βάθος χρόνου, παρακολούθηση και εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς την επίτευξη των ιδιαίτερων στόχων των Πειραματικών Σχολείων και ιδίως ως προς την επενέργεια του πειραματισμού και της καινοτομίας στη μαθησιακή εξέλιξη των μαθητών στις δύο βαθμίδες εκπαίδευσης.»
Αυτή η διαδικασία εξ ορισμού είναι δυνατή σε χώρους που συστεγάζονται στο ίδιο κτίριο οι μαθητές του πειραματικού δημοτικού, του γυμνασίου και του λυκείου, ώστε καταρχήν είναι εξασφαλισμένη η φυσική συνέχεια του σχολείου.
Επομένως, η διασύνδεση των πειραματικών σχολείων που συστεγάζονται χωροταξικά, συμβάλει λόγω των ζυμώσεων και της συνύπαρξης των μαθητών όλων των βαθμίδων στην εξαγωγή συμπερασμάτων βάσει των σκοπών που ευαγγελίζεται ο Νομοθέτης.
3)Αντιπαιδαγωγικός ο διαχωρισμός του σχολείου που συστεγάζεται σε πειραματικό όσον αφορά στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και πρότυπο όσον αφορά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και μάλιστα με διαφορετικές εξετάσεις εισαγωγής σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης. Τα ίδια τα παιδιά επιβαρύνονται με πολύ άγχος, καθώς γνωρίζουν ότι για να «περάσουν» στο Γυμνάσιο και εν συνεχεία στο Λύκειο θα πρέπει να ανταγωνιστούν πληθώρα συνυποψηφίων τους, που θα διεκδικούν την πολυπόθητη «θέση-έπαθλο» στο σχολικό περιβάλλον που βιώνουν από 6 ετών.
Σημειωτέον ότι όλες οι βαθμίδες εκπαίδευσης προαυλίζονται στον ίδιο χώρο. Στην ψυχολογία των μαθητών του δημοτικού σε αυτή την ευαίσθητη ηλικία θα εδραιωθεί ότι «είσαι ανώτερος», εάν προχωρήσεις «στην άλλη όχθη» και
«αποτυχημένος» εάν δεν τα καταφέρεις, ενώ στις «κυρώσεις αυτής της αποτυχίας θα συγκαταλέγεται η απώλεια των συμμαθητών του. Αυτός ο «τιμωρητικός» χαρακτήρας ουδεμία σχέση έχει με τους σκοπούς του Νομοθέτη.Το ίδιο ισχύει και για τους μαθητές του Γυμνασίου που θα πρέπει να «αγωνιστούν» για να παραμείνουν στο σχολείο τους, άλλως θα εκδιωχθούν σε άλλο σχολικό περιβάλλον, πιθανότατα σε άλλη περιοχή, εφόσον το Πειραματικό Σχολείο είναι διατοπικό και φοιτούν σε αυτό μαθητές από όλη την Αττική, οι οποίοι δεν έχουν διαμορφώσει κοινωνικούς δεσμούς με τα παιδιά των τόπων κατοικίας και της γειτονιάς τους και θα δουν ξαφνικά τη ζωή τους να ανατρέπεται.
Πρόκειται για προφανώς αδικαιολόγητη διατάραξη της ψυχικής υγείας των μαθητών που φοιτούν στο σχολείο και καλούνται να αποδείξουν την αξία τους κάθε λίγο και λιγάκι στο ίδιο σχολικό περιβάλλον, με «ποινή» της αποτυχίας την απώλεια των φίλων και συμμαθητών τους και την «κοινωνική απομόνωση».
4)Ο διαχωρισμός αυτού του τύπου σε Πειραματικό Δημοτικό και σε Πρότυπο Γυμνάσιο και Λύκειο με τη συνεχή εναλλαγή των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο ίδιο σχολικό περιβάλλον μπορεί να ευνοήσει και φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού από τους μεγαλύτερους «αρίστους» μαθητές έναντι των μικρότερων μαθητών του δημοτικού, που προαυλίζονται στον ίδιο χώρο στα διαλείμματα και μάλιστα σε έναν χώρο, που με βάση έρευνες είχε χαρακτηριστεί από την πλειονότητα των μαθητών ως ασφαλής, καθώς μικροί και μεγάλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους και συμβίωναν για πολλά χρόνια, ενώ και τα αδέλφια αποτελούσαν συνδετικούς κρίκους μεταξύ μικρότερων και μεγαλύτερων μαθητών.
5)Τελικά η νέα ρύθμιση υποβαθμίζει και απαξιώνει πλήρως το Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών, το οποίο αποκόπτεται βίαια από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και συνεπώς δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για τις επιπτώσεις των καινοτόμων μεθόδων στους μαθητές του δημοτικού, εφόσον εκείνο θα διασκορπιστούν στη συνέχεια σε διαφορετικά σχολεία με την ολοκλήρωση αυτού. Εντός ολίγων ετών δεν θα υπάρχει κανένα ενδιαφέρον από γονείς για την εισαγωγή των παιδιών του σε αυτό το σχολείο, εφόσον είναι λίγοι οι εισακτέοι και δεν υπάρχει καμία διασύνδεση με την επόμενη βαθμίδα. Όσοι δε το παρακολουθούν, στην έκτη δημοτικού θα προστρέξουν στην παραπαιδεία για να επιτύχουν στις εξετάσεις και δεν θα παρακολουθούν τα προσφερόμενα μαθήματα του σχολείου. Επομένως οι γονείς θα επιδιώκουν αποκλειστικά την είσοδό τους σε άλλα Πειραματικά Σχολεία που έχουν εξασφαλίσει τη διασύνδεσή τους με Πειραματικό Γυμνάσιο/Λύκειο και το συγκεκριμένο σχολείο θα μετατραπεί σε «σχολείο της γειτονιάς».
6)Σε κάθε περίπτωση πλήττεται η πάγια αρχή του διοικητικού δικαίου για τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του διοικουμένου και εν προκειμένω των μαθητών και των γονέων και κηδεμόνων των μαθητών του πειραματικού δημοτικού σχολείου του Πανεπιστημίου Αθηνών που έχουν επιλέξει το εν λόγω σχολείο με την εύλογη προσδοκία που του διασφάλιζε ο Νομοθέτης με όλες τις μεταρρυθμίσεις του έως σήμερα ότι η εκπαίδευσή του θα συνεχιστεί στην επόμενη βαθμίδα. Αυτός ήταν και ο λόγος του οικογενειακού προγραμματισμού και της επιλογής του συγκεκριμένου σχολείου έναντι άλλων, δημοσίων ή μη, πειραματικών ή μη, που παγίως είχαν συνέχεια στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο.
Η πάγια διασύνδεση Δημοτικού -Γυμνασίου και Λυκείου είναι και ο λόγος που πολλοί από εμάς επιλέξαμε να ξυπνάμε πολύ νωρίς, να μεταβαίνουμε μαζί με τα παιδιά μας στο σχολείο υποβαλλόμενοι σε μεγάλο κόστος και ταλαιπωρία κατά τη μεταφορά, είτε με σχολικά είτε ιδιόκτητα οχήματα, είτε με ταξί είτε με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες και παρά τις συχνά μεταβαλλόμενες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις λόγω διαδηλώσεων, εκδηλώσεων, επισκέψεων ξένων ηγετών κλπ. στο κέντρο της Αθήνας, που το καθιστούν συχνά «μη προσπελάσιμο» ή «δύσκολα προσπελάσιμο».
Η εύλογη προσδοκία ενδυναμώνεται και από το γεγονός ότι ήδη μέλη των οικογενειών φοιτούν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση του μέχρι τώρα διασυνδεμένου σχολείου.
Εν μέσω οικονομικής κρίσης, η οποία θα επιδεινωθεί με τις συνέπειες της υγειονομικής κρίσης, δεν επιτρέπεται να βάλλονται οι οικογένειες με αυτόν τον τρόπο.
7) Συνεπώς θα ήταν ανεπιεικές και άδικο να υποβάλλουμε τους μαθητές που ήδη φοιτούν στα Πειραματικά σχολεία στη διαδικασία να δώσουν εξετάσεις για να παραμείνουν στο σχολείο τους. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα των παιδιών μας, το οποίο προστατεύεται και από διεθνώς παραδεδεγμένους κανόνες και συνθήκες, να ολοκληρώσουν το σχολείο, στο οποίο φοιτούν και το οποίο γνωρίζουν από την Α΄Δημοτικού ότι θα αποτελεί το σχολείο τους έως την Γ΄Λυκείου. Ας μην τα υποβάλουμε σε ψυχοφθόρα διαδικασία αντίστοιχη των Πανελληνίων, τρεις φορές στη διάρκεια του μαθητικού τους βίου, καθώς με αυτόν τον τρόπο θα διαμορφωθούν μαθητές και μετέπειτα πολίτες αγχωτικοί και μη λειτουργικοί. Ας μην υποβάλλουμε τις οικογένειες σε υπέρογκα έξοδα της παραπαιδείας τρεις φορές μέχρι να καταφέρουν οι μαθητές του δημοτικού να εισαχθούν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση!
8)Αντιθέτως όσοι μαθητές ξεκίνησαν ταυτόχρονα με τα παιδιά μας σε Πειραματικά Δημοτικά Σχολεία, τα οποία διασυνδέονται με βάση το νομοσχέδιο και δη στο Μαράσλειο, θα συνεχίσουν απρόσκοπτα τη φοίτησή τους σε Πειραματικό Γυμνάσιο και Λύκειο, χωρίς περαιτέρω διαδικασία και χωρίς να υποβληθούν στις επιπρόσθετες δύο εξετάσεις. Αυτό συνιστά και κατάφωρη παραβίαση της αρχής της ισότητας και της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των μαθητών, που επέλεξαν τον ίδιο τύπο δημόσιας εκπαίδευσης.
Συνακόλουθα προτείνουμε:
1) Να διατηρηθεί η διασύνδεση μεταξύ του ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ με το ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ώστε τα τελευταία να μην μετατραπούν σε πρότυπα, αλλά να αναβαθμιστούν. Το ΠΣΠΑ να παραμείνει υπό τη σκέπη του Πανεπιστημίου Αθηνών, με σεβασμό στην ιστορία και στον ιδρυτικό σκοπό του, τροποποιουμένων αντίστοιχα των παραγράφων 2,4 και 5 του άρθρου 13 του παρόντος νομοσχεδίου. Αντίστοιχη πρόβλεψη να υπάρξει και για τα μέχρι σήμερα διασυνδεδεμένα επί δεκαετίες Πειραματικά Σχολεία των Πανεπιστημίων της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας, που έχουν την ίδια φιλοσοφία.
2) Άλλως και όλως επικουρικώς, τροποποιούμενου αναλόγως του άρθρου 56 παρ. 10 του ίδιου νομοσχεδίου, να προβλεφθεί στις μεταβατικές διατάξεις ότι όσοι μαθητές φοιτούν έως σήμερα στο ΠΣΠΑ, θα εισάγονται στις επόμενες βαθμίδες, ανεξαρτήτως χαρακτηρισμού αυτών, χωρίς να υπόκεινται σε εξετάσεις ή δοκιμασία δεξιοτήτων.
Με το παρόν θα ήθελα να προβώ σε παρατηρήσεις σχετικά με τα άρθρα 13 παρ. 1,2,4 και 5 καθώς και το άρθρο 56 παρ. 10 του παρόντος νομοσχεδίου. 1)Όσον αφορά στην ίδρυση και λειτουργία νέων Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων, συμφωνώ καταρχήν με την ανάγκη της αύξησης των σχολείων αυτών με διαφορετικό εκπαιδευτικό στόχο, καθώς οι ανάγκες είναι αυξημένες και λόγω της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, διαφωνώ ως προς τα κριτήρια και τη διαδικασία της ίδρυσης Προτύπων Σχολείων εν προκειμένω. Καταρχήν, υπάρχει μία αντίφαση μεταξύ της παραγράφου 1 του άρθρου 13 σε σχέση με τις υπόλοιπες παραγράφους του ίδιου άρθρου. Ενώ αρχικά προβλέπεται συγκεκριμένη διαδικασία σχετικά με την ίδρυση, το χαρακτηρισμό και τον αποχαρακτηρισμό ενός σχολείου σε Πειραματικό ή Πρότυπο, εν συνεχεία από τις παρ. 2 έως 5 αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο της ίδρυσης και του χαρακτηρισμού σχολείων ως προτύπων με τη μορφή της κατάργησης υφισταμένων Πειραματικών Γυμνασίων και Λυκείων και του μετασχηματισμού τους σε Πρότυπα Λύκεια και Γυμνάσια, χωρίς κανένα κριτήριο και παντελώς αυθαίρετα, ενώ παράλληλα άκριτα διατηρούνται ως Πειραματικά και χωρίς αξιολόγηση άλλα Πειραματικά Γυμνάσια και Λύκεια. Με τον τρόπο αυτό καταργούνται από Πειραματικά και αναβαπτίζονται ως Πρότυπα και το Πειραματικό Γυμνάσιο και το Πειραματικό Λύκειο του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΣΠΑ). Ο εκπαιδευτικός αυτός «ακρωτηριασμός» παραγνωρίζει το γεγονός ότι το ΠΣΠΑ αποτελεί ένα ιστορικά ενιαίο σχολείο που συνδέει το Δημοτικό – Γυμνάσιο -Λύκειο (αρχικά Γυμνάσιο) και συνιστά την υλοποίηση της πρότασης που διατύπωσε το 1925 ο καθηγητής της Παιδαγωγικής Νικόλαος Εξαρχόπουλος για ίδρυση πειραματικού σχολείου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το οποίο εν τέλει ιδρύθηκε μαζί με το αντίστοιχο Πειραματικό Σχολείο στη Θεσσαλονίκη δυνάμει του Ν. 4375/1929, με σκοπό τη θεωρητική και πρακτική παιδαγωγική μόρφωση των καθηγητών της Μέσης Εκπαίδευσης, την προαγωγή της Παιδαγωγικής επιστήμης και την πρακτική παιδαγωγική κατάρτιση των μετεκπαιδευόμενων στο Πανεπιστήμιο δημοδιδασκάλων. Μάλιστα, με βάση όσα αναφέρονται στην ιστοσελίδα του σχολείου, παλαιότερα ήταν ενιαία και η διεύθυνση του Δημοτικού -Γυμνασίου για την εκπλήρωση των ιδρυτικών σκοπών του. Ακόμη και σήμερα το Γυμνάσιο και το Λύκειο λειτουργούν υπό ενιαία διεύθυνση. Ο ιστορικός προορισμός και η συνέχεια του ΠΣΠΑ εδώ και 91 έτη πλήττεται βάναυσα από το υπό ψήφιση νομοσχέδιο. Ενώ ήταν διασφαλισμένη η μακροπρόθεσμη παρατήρηση της εφαρμογής καινοτόμων παιδαγωγικών μεθόδων τόσον στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση του Πειραματικού Σχολείου, με το παρόν νομοσχέδιο, παύει βίαια αυτή η συνέχεια, με αποτέλεσμα να μην δύνανται πλέον να συναχθούν ασφαλή συμπεράσματα επί των παιδαγωγικών μεθόδων, τα οποία να μπορούν να εφαρμοστούν σε όλα τα υπόλοιπα σχολεία της Επικράτειας, παρά μόνον όσον αφορά στο δημοτικό. Εντούτοις, ουδέν προσφέρει αυτή η διάσπαση του πειραματικού σχολείου, καθώς δεν πληρούνται ούτε οι ιδρυτικοί σκοποί του ΠΣΠΑ ούτε είναι συγκρίσιμα μεγέθη οι διαφορετικοί τύποι σχολείων με διαφορετική στόχευση: τα μεν πειραματικά απευθύνονται σε όλους τους μαθητές, τα δε πρότυπα σχολεία απευθύνονται στους αρίστους μαθητές. Ως εκ τούτου πρέπει να ιδρυθούν νέα Πρότυπα σχολεία και να παραμείνουν τα Πειραματικά Σχολεία ως έχουν. 2) Δυνάμει του άρθρο 13 παρ. 4 του Νομοσχεδίου προβλέπεται η δυνατότητα και η διαδικασία διασύνδεσης των Πειραματικών Σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μάλιστα. σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση του ίδιου άρθρου «ο λόγος αυτής της διασύνδεσης από το Νηπιαγωγείο έως το Λύκειο επιτρέπει την, σε βάθος χρόνου, παρακολούθηση και εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς την επίτευξη των ιδιαίτερων στόχων των Πειραματικών Σχολείων και ιδίως ως προς την επενέργεια του πειραματισμού και της καινοτομίας στη μαθησιακή εξέλιξη των μαθητών στις δύο βαθμίδες εκπαίδευσης.» Αυτή η διαδικασία εξ ορισμού είναι δυνατή σε χώρους που συστεγάζονται στο ίδιο κτίριο οι μαθητές του πειραματικού δημοτικού, του γυμνασίου και του λυκείου, ώστε καταρχήν είναι εξασφαλισμένη η φυσική συνέχεια του σχολείου. Επομένως, η διασύνδεση των πειραματικών σχολείων που συστεγάζονται χωροταξικά, συμβάλει λόγω των ζυμώσεων και της συνύπαρξης των μαθητών όλων των βαθμίδων στην εξαγωγή συμπερασμάτων βάσει των σκοπών που ευαγγελίζεται ο Νομοθέτης. 3)Αντιπαιδαγωγικός ο διαχωρισμός του σχολείου που συστεγάζεται σε πειραματικό όσον αφορά στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και πρότυπο όσον αφορά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και μάλιστα με διαφορετικές εξετάσεις εισαγωγής σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης. Τα ίδια τα παιδιά επιβαρύνονται με πολύ άγχος, καθώς γνωρίζουν ότι για να «περάσουν» στο Γυμνάσιο και εν συνεχεία στο Λύκειο θα πρέπει να ανταγωνιστούν πληθώρα συνυποψηφίων τους, που θα διεκδικούν την πολυπόθητη «θέση-έπαθλο» στο σχολικό περιβάλλον που βιώνουν από 6 ετών. Σημειωτέον ότι όλες οι βαθμίδες εκπαίδευσης προαυλίζονται στον ίδιο χώρο. Στην ψυχολογία των μαθητών του δημοτικού σε αυτή την ευαίσθητη ηλικία θα εδραιωθεί ότι «είσαι ανώτερος», εάν προχωρήσεις «στην άλλη όχθη» και «αποτυχημένος» εάν δεν τα καταφέρεις, ενώ στις «κυρώσεις αυτής της αποτυχίας θα συγκαταλέγεται η απώλεια των συμμαθητών του. Αυτός ο «τιμωρητικός» χαρακτήρας ουδεμία σχέση έχει με τους σκοπούς του Νομοθέτη.Το ίδιο ισχύει και για τους μαθητές του Γυμνασίου που θα πρέπει να «αγωνιστούν» για να παραμείνουν στο σχολείο τους, άλλως θα εκδιωχθούν σε άλλο σχολικό περιβάλλον, πιθανότατα σε άλλη περιοχή, εφόσον το Πειραματικό Σχολείο είναι διατοπικό και φοιτούν σε αυτό μαθητές από όλη την Αττική, οι οποίοι δεν έχουν διαμορφώσει κοινωνικούς δεσμούς με τα παιδιά των τόπων κατοικίας και της γειτονιάς τους και θα δουν ξαφνικά τη ζωή τους να ανατρέπεται. Πρόκειται για προφανώς αδικαιολόγητη διατάραξη της ψυχικής υγείας των μαθητών που φοιτούν στο σχολείο και καλούνται να αποδείξουν την αξία τους κάθε λίγο και λιγάκι στο ίδιο σχολικό περιβάλλον, με «ποινή» της αποτυχίας την απώλεια των φίλων και συμμαθητών τους και την «κοινωνική απομόνωση». 4)Ο διαχωρισμός αυτού του τύπου σε Πειραματικό Δημοτικό και σε Πρότυπο Γυμνάσιο και Λύκειο με τη συνεχή εναλλαγή των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο ίδιο σχολικό περιβάλλον μπορεί να ευνοήσει και φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού από τους μεγαλύτερους «αρίστους» μαθητές έναντι των μικρότερων μαθητών του δημοτικού, που προαυλίζονται στον ίδιο χώρο στα διαλείμματα και μάλιστα σε έναν χώρο, που με βάση έρευνες είχε χαρακτηριστεί από την πλειονότητα των μαθητών ως ασφαλής, καθώς μικροί και μεγάλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους και συμβίωναν για πολλά χρόνια, ενώ και τα αδέλφια αποτελούσαν συνδετικούς κρίκους μεταξύ μικρότερων και μεγαλύτερων μαθητών. 5)Τελικά η νέα ρύθμιση υποβαθμίζει και απαξιώνει πλήρως το Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών, το οποίο αποκόπτεται βίαια από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και συνεπώς δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για τις επιπτώσεις των καινοτόμων μεθόδων στους μαθητές του δημοτικού, εφόσον εκείνο θα διασκορπιστούν στη συνέχεια σε διαφορετικά σχολεία με την ολοκλήρωση αυτού. Εντός ολίγων ετών δεν θα υπάρχει κανένα ενδιαφέρον από γονείς για την εισαγωγή των παιδιών του σε αυτό το σχολείο, εφόσον είναι λίγοι οι εισακτέοι και δεν υπάρχει καμία διασύνδεση με την επόμενη βαθμίδα. Όσοι δε το παρακολουθούν, στην έκτη δημοτικού θα προστρέξουν στην παραπαιδεία για να επιτύχουν στις εξετάσεις και δεν θα παρακολουθούν τα προσφερόμενα μαθήματα του σχολείου. Επομένως οι γονείς θα επιδιώκουν αποκλειστικά την είσοδό τους σε άλλα Πειραματικά Σχολεία που έχουν εξασφαλίσει τη διασύνδεσή τους με Πειραματικό Γυμνάσιο/Λύκειο και το συγκεκριμένο σχολείο θα μετατραπεί σε «σχολείο της γειτονιάς». 6)Σε κάθε περίπτωση πλήττεται η πάγια αρχή του διοικητικού δικαίου για τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του διοικουμένου και εν προκειμένω των μαθητών και των γονέων και κηδεμόνων των μαθητών του πειραματικού δημοτικού σχολείου του Πανεπιστημίου Αθηνών που έχουν επιλέξει το εν λόγω σχολείο με την εύλογη προσδοκία που του διασφάλιζε ο Νομοθέτης με όλες τις μεταρρυθμίσεις του έως σήμερα ότι η εκπαίδευσή του θα συνεχιστεί στην επόμενη βαθμίδα. Αυτός ήταν και ο λόγος του οικογενειακού προγραμματισμού και της επιλογής του συγκεκριμένου σχολείου έναντι άλλων, δημοσίων ή μη, πειραματικών ή μη, που παγίως είχαν συνέχεια στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Η πάγια διασύνδεση Δημοτικού -Γυμνασίου και Λυκείου είναι και ο λόγος που πολλοί από εμάς επιλέξαμε να ξυπνάμε πολύ νωρίς, να μεταβαίνουμε μαζί με τα παιδιά μας στο σχολείο υποβαλλόμενοι σε μεγάλο κόστος και ταλαιπωρία κατά τη μεταφορά, είτε με σχολικά είτε ιδιόκτητα οχήματα, είτε με ταξί είτε με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες και παρά τις συχνά μεταβαλλόμενες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις λόγω διαδηλώσεων, εκδηλώσεων, επισκέψεων ξένων ηγετών κλπ. στο κέντρο της Αθήνας, που το καθιστούν συχνά «μη προσπελάσιμο» ή «δύσκολα προσπελάσιμο». Η εύλογη προσδοκία ενδυναμώνεται και από το γεγονός ότι ήδη μέλη των οικογενειών φοιτούν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση του μέχρι τώρα διασυνδεμένου σχολείου. Εν μέσω οικονομικής κρίσης, η οποία θα επιδεινωθεί με τις συνέπειες της υγειονομικής κρίσης, δεν επιτρέπεται να βάλλονται οι οικογένειες με αυτόν τον τρόπο. 7) Συνεπώς θα ήταν ανεπιεικές και άδικο να υποβάλλουμε τους μαθητές που ήδη φοιτούν στα Πειραματικά σχολεία στη διαδικασία να δώσουν εξετάσεις για να παραμείνουν στο σχολείο τους. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα των παιδιών μας, το οποίο προστατεύεται και από διεθνώς παραδεδεγμένους κανόνες και συνθήκες, να ολοκληρώσουν το σχολείο, στο οποίο φοιτούν και το οποίο γνωρίζουν από την Α΄Δημοτικού ότι θα αποτελεί το σχολείο τους έως την Γ΄Λυκείου. Ας μην τα υποβάλουμε σε ψυχοφθόρα διαδικασία αντίστοιχη των Πανελληνίων, τρεις φορές στη διάρκεια του μαθητικού τους βίου, καθώς με αυτόν τον τρόπο θα διαμορφωθούν μαθητές και μετέπειτα πολίτες αγχωτικοί και μη λειτουργικοί. Ας μην υποβάλλουμε τις οικογένειες σε υπέρογκα έξοδα της παραπαιδείας τρεις φορές μέχρι να καταφέρουν οι μαθητές του δημοτικού να εισαχθούν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση! 8)Αντιθέτως όσοι μαθητές ξεκίνησαν ταυτόχρονα με τα παιδιά μας σε Πειραματικά Δημοτικά Σχολεία, τα οποία διασυνδέονται με βάση το νομοσχέδιο και δη στο Μαράσλειο, θα συνεχίσουν απρόσκοπτα τη φοίτησή τους σε Πειραματικό Γυμνάσιο και Λύκειο, χωρίς περαιτέρω διαδικασία και χωρίς να υποβληθούν στις επιπρόσθετες δύο εξετάσεις. Αυτό συνιστά και κατάφωρη παραβίαση της αρχής της ισότητας και της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των μαθητών, που επέλεξαν τον ίδιο τύπο δημόσιας εκπαίδευσης. Συνακόλουθα προτείνουμε: 1) Να διατηρηθεί η διασύνδεση μεταξύ του ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ με το ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ώστε τα τελευταία να μην μετατραπούν σε πρότυπα, αλλά να αναβαθμιστούν. Το ΠΣΠΑ να παραμείνει υπό τη σκέπη του Πανεπιστημίου Αθηνών, με σεβασμό στην ιστορία και στον ιδρυτικό σκοπό του, τροποποιουμένων αντίστοιχα των παραγράφων 2,4 και 5 του άρθρου 13 του παρόντος νομοσχεδίου. Αντίστοιχη πρόβλεψη να υπάρξει και για τα μέχρι σήμερα διασυνδεδεμένα επί δεκαετίες Πειραματικά Σχολεία των Πανεπιστημίων της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας, που έχουν την ίδια φιλοσοφία. 2) Άλλως και όλως επικουρικώς, τροποποιούμενου αναλόγως του άρθρου 56 παρ. 10 του ίδιου νομοσχεδίου, να προβλεφθεί στις μεταβατικές διατάξεις ότι όσοι μαθητές φοιτούν έως σήμερα στο ΠΣΠΑ, θα εισάγονται στις επόμενες βαθμίδες, ανεξαρτήτως χαρακτηρισμού αυτών, χωρίς να υπόκεινται σε εξετάσεις ή δοκιμασία δεξιοτήτων.