Σχετικά με την πρόταση για τα Πρότυπα Γυμνάσια και Λύκεια, παρόλο που κινείται στη σωστή κατεύθυνση για την αναβάθμιση της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, θα συμφωνήσω με ορισμένα σχόλια που έχουν κάνει και άλλοι πολίτες σχετικά με την αίσθηση "αδικίας" που προκαλεί το άρθρο 18 στους υφιστάμενους μαθητές των εν λόγω Σχολείων.
Καταρχάς η ενιαία δομή που υπάρχει στην εκπαίδευση Γυμνασίου & Λυκείου είναι πολύ σημαντική και θα πρέπει να διατηρείται όσο το δυνατόν περισσότερο (Για το λόγο αυτό εξάλλου χωρίζεται η εκπαίδευση στη χώρα μας σε Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια). Ενώ λοιπόν οι εξετάσεις από τη μία βαθμίδα εκπαίδευσης στη επόμενη ίσως να είναι κάτι το αναγκαίο, μια εμβόλιμη πανελλαδική εξέταση εντός της Δευτεροβάθμιας προκαλεί ερωτήματα για τη χρησιμότητά της τόσο εκπαιδευτικά όσο και παιδαγωγικά. Όπως έχουν αναφερθεί και σε άλλα σχόλια οι μαθητές των Πρότυπων Σχολείων έχουν ήδη δώσει τις εξετάσεις που έχει κρίνει η Πολιτεία ότι θα πρέπει να περάσουν για την εισαγωγή τους και επομένως η επανάληψή τους (στη μέση ενός μαθησιακού κύκλου: από το Γυμνάσιο στο Λύκειο) δεν προσφέρει κάτι περισσότερο, τη στιγμή μάλιστα που η ικανότητα τους για τη παρακολούθηση του Πρότυπου Σχολείου επιβεβαιώνεται τόσο με τη βαθμολογία όσο και με τις τελικές εξετάσεις κάθε σχολική χρονιάς
Σε αυτό λοιπόν το επιχείρημα θα πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι οι εν λόγω μαθητές θα έχουν ήδη δώσει εξετάσεις για την επιτυχή ολοκλήρωση της 3ης Γυμνασίου, οι οποίες σε όλα τα υπόλοιπα σχολεία της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σημαίνει αυτόματα και την συνέχεια της παρακολούθησης του αντίστοιχου Λυκείου. Επομένως για τους εν λόγω μαθητές συμβαίνει το εξής παράδοξο: Θα πρέπει για την παρακολούθηση του Λυκείου του Σχολείου τους να δώσουν δύο φορές εξετάσεις!! Μία για να τελειώσουν την 3η Γυμνασίου αλλά και μία ακόμη για να συνεχίσουν στο Λύκειο. Αν μάλιστα κάποιος μαθητής είναι αριστούχος, θα είναι εύλογη η απορία του πως με αυτήν τη διαδικασία η πολιτεία επιβραβεύει την προσπάθειά του!! Στην ουσία για τους μαθητές αυτούς μεταφέρεται το σύστημα που ακολουθείται για την εισαγωγή στη Τριτοβάθμια εκπαίδευση (όπου οι εξετάσεις εισαγωγής είναι ανεξάρτητες από αυτές για την επιτυχή ολοκλήρωση του Λυκείου). Και εάν υπάρχουν κάποια ερωτήματα για το ψυχολογικό βάρος του συστήματος αυτού στην ηλικία των 17/18 αυτά είναι πολύ πιο έντονα στις ηλικίες των 15.
Εάν ο στόχος του άρθρου είναι να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία σε μαθητές να παρακολουθήσουν (έστω και κατά κάποιο τρόπο από τη μέση) ένα Πρότυπο Σχολείο (κάτι που επί της αρχής είναι θεμιτό) αυτό θα μπορούσε να γίνει χωρίς την αίσθηση αδικίας προς τους ήδη φοιτούντες μαθητές, αν π.χ σε συνεργασία με τα πρότυπα αυξάνονταν ο αριθμός των μαθητών ή και λαμβάνοντας υπόψη τη βαθμολογία.
Σχετικά με την πρόταση για τα Πρότυπα Γυμνάσια και Λύκεια, παρόλο που κινείται στη σωστή κατεύθυνση για την αναβάθμιση της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, θα συμφωνήσω με ορισμένα σχόλια που έχουν κάνει και άλλοι πολίτες σχετικά με την αίσθηση "αδικίας" που προκαλεί το άρθρο 18 στους υφιστάμενους μαθητές των εν λόγω Σχολείων. Καταρχάς η ενιαία δομή που υπάρχει στην εκπαίδευση Γυμνασίου & Λυκείου είναι πολύ σημαντική και θα πρέπει να διατηρείται όσο το δυνατόν περισσότερο (Για το λόγο αυτό εξάλλου χωρίζεται η εκπαίδευση στη χώρα μας σε Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια). Ενώ λοιπόν οι εξετάσεις από τη μία βαθμίδα εκπαίδευσης στη επόμενη ίσως να είναι κάτι το αναγκαίο, μια εμβόλιμη πανελλαδική εξέταση εντός της Δευτεροβάθμιας προκαλεί ερωτήματα για τη χρησιμότητά της τόσο εκπαιδευτικά όσο και παιδαγωγικά. Όπως έχουν αναφερθεί και σε άλλα σχόλια οι μαθητές των Πρότυπων Σχολείων έχουν ήδη δώσει τις εξετάσεις που έχει κρίνει η Πολιτεία ότι θα πρέπει να περάσουν για την εισαγωγή τους και επομένως η επανάληψή τους (στη μέση ενός μαθησιακού κύκλου: από το Γυμνάσιο στο Λύκειο) δεν προσφέρει κάτι περισσότερο, τη στιγμή μάλιστα που η ικανότητα τους για τη παρακολούθηση του Πρότυπου Σχολείου επιβεβαιώνεται τόσο με τη βαθμολογία όσο και με τις τελικές εξετάσεις κάθε σχολική χρονιάς Σε αυτό λοιπόν το επιχείρημα θα πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι οι εν λόγω μαθητές θα έχουν ήδη δώσει εξετάσεις για την επιτυχή ολοκλήρωση της 3ης Γυμνασίου, οι οποίες σε όλα τα υπόλοιπα σχολεία της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σημαίνει αυτόματα και την συνέχεια της παρακολούθησης του αντίστοιχου Λυκείου. Επομένως για τους εν λόγω μαθητές συμβαίνει το εξής παράδοξο: Θα πρέπει για την παρακολούθηση του Λυκείου του Σχολείου τους να δώσουν δύο φορές εξετάσεις!! Μία για να τελειώσουν την 3η Γυμνασίου αλλά και μία ακόμη για να συνεχίσουν στο Λύκειο. Αν μάλιστα κάποιος μαθητής είναι αριστούχος, θα είναι εύλογη η απορία του πως με αυτήν τη διαδικασία η πολιτεία επιβραβεύει την προσπάθειά του!! Στην ουσία για τους μαθητές αυτούς μεταφέρεται το σύστημα που ακολουθείται για την εισαγωγή στη Τριτοβάθμια εκπαίδευση (όπου οι εξετάσεις εισαγωγής είναι ανεξάρτητες από αυτές για την επιτυχή ολοκλήρωση του Λυκείου). Και εάν υπάρχουν κάποια ερωτήματα για το ψυχολογικό βάρος του συστήματος αυτού στην ηλικία των 17/18 αυτά είναι πολύ πιο έντονα στις ηλικίες των 15. Εάν ο στόχος του άρθρου είναι να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία σε μαθητές να παρακολουθήσουν (έστω και κατά κάποιο τρόπο από τη μέση) ένα Πρότυπο Σχολείο (κάτι που επί της αρχής είναι θεμιτό) αυτό θα μπορούσε να γίνει χωρίς την αίσθηση αδικίας προς τους ήδη φοιτούντες μαθητές, αν π.χ σε συνεργασία με τα πρότυπα αυξάνονταν ο αριθμός των μαθητών ή και λαμβάνοντας υπόψη τη βαθμολογία.