• Σχόλιο του χρήστη 'Στέργιος Τουρναβίτης' | 4 Μαΐου 2020, 11:39

    Συμφωνώ με την ανακοίνωση του mathematica.gr Στέργιος Τουρναβίτης, Μαθηματικός". Επίσης θα ήθελα να προτείνω και τα εξής: 1. Στις δύο τελευταίες (τουλάχιστον τάξεις) του Δημοτικού, να δοθεί ένα δίωρο διδασκαλίας στα Μαθηματικά και να γίνεται αν είναι δυνατόν με τη βοήθεια σύγχρονων τεχνολογικών μέσων, διαδραστικών προγραμμάτων. 2. Να υπάρχουν σύγχρονα Μαθηματικά εργαστήρια εξοπλισμένα με υπολογιστές, προτζέκτορα κλπ σε όλα τα σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ώστε να μπορούν να τα χρησιμοποιούν Μαθηματικοί χωρίς να χρειάζεται κάποια μεσολάβηση με την ειδικότητα της Πληροφορικής. Τα μαθήματα αυτά να γίνονται με ανώτερο όριο μαθητών/τριών τα 15 άτομα ανά τμήμα. 3. Τα τμήματα των Μαθηματικών σε όλες τις τάξεις Γυμνασίου και Λυκείου να είναι μέχρι 15 και να γίνονται μέχρι το πολύ την 4η ώρα με δύο καθηγητές στην τάξη. 4. Για την εισαγωγή των μαθητών/τριών σε ΑΕΙ να υπάρχουν δύο μαθήματα Μαθηματικών. Το ένα να αφορά όλους τους υποψηφίους (ακόμη και σ' αυτούς των Ανθρωπιστικών, Παιδαγωγικών, Ιατρικών σχολών) το δε άλλο να είναι πιο εξειδικευμένο και να αφορά των Θετικών σχολών (μαζί και των Επιστημών Υγείας). Η ύλη να είναι διευρυμένη (όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του mathematica και υπάρχει στις περισσότερες «αναπτυγμένες» χώρες) τα δε θέματα να είναι κλιμακούμενης, διαβαθμιζόμενης σταδιακά ανερχόμενης δυσκολίας (από τα πιο απλά ερωτήματα στα πιο σύνθετα) και γιατί όχι από την καθημερινή ζωή, τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Τα Μαθηματικά δεν είναι αποστήθιση κονσερβοποιημένων διαδικασιών, αλλά μέσα από την αλλαγή και το πνεύμα των σχολικών βιβλίων, εξετάσεων θα μπορούσε να γίνει συνείδηση ότι είναι μία επιστήμη, μάθημα, που μας βοηθάει να κατανοήσουμε και να βελτιώσουμε τον υπαρκτό κόσμο γύρω μας. Αυτό θα βοηθήσει στα παιδιά να τα βλέπουν ως μία ευχάριστη ενασχόληση και να τα αγαπήσουν. Τα βιβλία Μαθηματικών του Γυμνασίου και ιδιαίτερα της Β' Γυμνασίου μετά της Γ' και τέλος της Α΄Γυμνασίου, προσεγγίζουν ικανοποιητικά τα παραπάνω. Με ευκαιρία την εξ' αποστάσεως εκπαίδευση και την ευκολία χειρισμού των μικροπειραμάτων στα εμπλουτισμένα βιβλία από το σπίτι, είδα στους μαθητές μου τεράστιο ενδιαφέρον και ανταπόκριση σ' αυτά. Όλος αυτός ο «πλούτος» διδακτικού υλικού που υπάρχει στα εμπλουτισμένα σχολικά βιβλία, μένει εγκλωβισμένος και αχρησιμοποίητος, γιατί δεν υπάρχουν ώρες για την ύλη, πολλά παιδιά στην τάξη, εργαστήρια υπολογιστών λιγοστά και γενικά η φιλοσοφία της μέχρι τώρα εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι προσανατολισμένη στις εξετάσεις. Στο Γυμνάσιο είναι αλήθεια ότι υπάρχει περισσότερη «παιδαγωγική ελευθερία» απ' ότι στο Λύκειο όπου οι μαθητές σκέφτονται ακόμη και από την Α΄Λυκείου, τον προσανατολισμό των σπουδών τους, τις εξετάσεις για τα ΑΕΙ κλπ. Αυτό όμως προσθέτει άγχος ακόμη και σε μας τους διδάσκοντες. Τα παιδιά δεν μαθαίνουν, απλά προσανατολίζονται για να ανταποκριθούν στις ανάγκες των εξετάσεων. Θα μπορούσα να αναφέρω πολύ περισσότερα, αλλά επικεντρώθηκα στις προτάσεις αυτές κυρίως «που μου βγήκαν» κάπως αυθόρμητα από την παρουσία μου στους χώρους της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Ευχαριστώ για την φιλοξενία κι' εύχομαι καλή συνέχεια! Με εκτίμηση Στέργιος Τουρναβίτης