• Σχόλιο του χρήστη 'Σκίννερ Ανδρέας-Γεώργιος' | 4 Μαΐου 2020, 13:37

    Το άρθρο 7 του παρόντος σχεδίου νόμου στην ουσία αποτελεί απλώς αναίρεση όλων σχεδόν των νομοθετικών πρωτοβουλιών που ανέλαβε η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Είναι λάθος και άδικο για τους μαθητές οι Πανελλαδικές Εξετάσεις να γίνονται έρμαιο των πολιτικών διαφωνιών των διαφόρων κομμάτων εξουσίας και η μορφή των Πανελλαδικών Εξετάσεων να αλλάζει κάθε σχολικό έτος. Από εκεί και πέρα, η μετατροπή της Β' Λυκείου σε τάξη αμιγώς Γενικής Παιδείας είχε στόχο την εξειδίκευση των μαθητών στην Ομάδα Προσανατολισμού που επιλέγουν ως προετοιμασία για το αντικείμενο που θα σπουδάσουν ως φοιτητές αποκλειστικά στην Γ' Λυκείου, αφενός για να μην αναγκάζονται να επιλέξουν τι θα σπουδάσουν από τις αρχές της Β' Λυκείου, και αφετέρου για να μπορέσουν την χρόνια των Πανελλαδικών να συγκεντρωθούν στο σχολείο αποκλειστικά σε αυτές και να απεξαρτηθούν όσο γίνεται από το φροντιστήριο. Συγκεκριμένα η εξειδίκευση της Γ' Λυκείου είχε ως αποτέλεσμα την κατάργηση των περισσότερων μαθημάτων Γενικής Παιδείας και την διατήρηση των απαραίτητων: της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, της Φυσικής Αγωγής και των Θρησκευτικών, καθώς και των μαθημάτων Επιλογής, στα οποία προστέθηκαν τα Λατινικά. Προς εξισορρόπηση της κατάργησης αυτής, καταργήθηκαν τα μαθήματα Προσανατολισμού της Β' Λυκείου και αναπληρώθηκαν με επιπλέον διδασκαλία μαθημάτων Γενικής Παιδείας. Η επαναφορά των μαθημάτων Γενικής Παιδείας στην Γ' Λυκείου, καθώς συνοδεύεται από την επαναφορά των ομάδων προσανατολισμού στη Β' Λυκείου και συνεπώς τη μείωση των ωρών Γενικής Παιδείας στη Β' Λυκείου δεν έχει κανένα απολύτως πραγματικό αντίκρισμα στην σφαιρική εκπαίδευση των μαθητών. Επιπλέον, οι συντελεστές βαρύτητας καταργήθηκαν ώστε να μη συγκεντρώνονται οι μαθητές σε δύο μόνο μαθήματα των Εξετάσεων, αλλά στο σύνολο αυτών. Η επαναφορά τους είναι κάπως αποδεκτή μόνο αν εξειδικεύεται αναλόγως του τμήματος εισαγωγής: βαρύτητα στην Πληροφορική για όποιον επιλέξει Τμήμα Πληροφορικής, αλλά στην Οικονομία για όποιον επιλέξει Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων· ομοίως, βαρύτητα στα Αρχαία Ελληνικά για όποιον επιλέξει Τμήμα Φιλολογίας, αλλά στην Κοινωνιολογία για όποιον επιλέξει Τμήμα Κοινωνιολογίας. Αντιθέτως, το παρόν Σ/Ν επαναφέρει τα Λατινικά στη θέση της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα, κίνηση που αποτελεί τον ορισμό της ιδεοληψίας: όταν εισήχθη στις Πανελλαδικές Εξετάσεις η Κοινωνιολογία, ο νυν Υπουργός Ανάπτυξης και αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος ανησυχούσε πως το μάθημα «έκανε τα παιδιά αριστερούς». Τέτοια πολιτική και ιδεολογική επιχειρηματολογία για να ληφθεί μια παιδαγωγική και εκπαιδευτική απόφαση είναι αντιδεοντολογική. Το δίλημμα μεταξύ Λατινικών και Κοινωνιολογίας πρέπει να προσεγγισθεί με την εξής λογική: Στα ελληνικά Πανεπιστήμια υπάρχουν πολλά τμήματα Κοινωνικών Επιστημών, καθώς και το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το οποίο αποτελείται αμιγώς από τμήματα Κοινωνικών Επιστημών. Μάλιστα υπάρχει αριθμός τμημάτων Κοινωνιολογίας. Με ποια λογική η πρόσβαση σε αυτά εξαρτάται από τον Σίλιο Ιταλικό, τον πελώριο άνδρα με βρώμικο πρόσωπο και τον οιωνό της ανιψιάς που παντρεύτηκε τον άνδρα της θείας της, και όχι από το μάθημα της Κοινωνιολογίας; Αντιθέτως, το μάθημα των Λατινικών έχει περιορισμένη μόνο σχέση με Τμήματα όπως της Φιλολογίας και της Αρχαιολογίας, τα οποία έχουν ήδη άρρηκτο δεσμό με τα Αρχαία Ελληνικά, ενώ ορισμένα περιέχουν και μαθήματα βασικών Λατινικών! Οπότε, τι είναι πιο σημαντικό να εξεταστεί πανελλαδικώς; Επιχείρημα κατά της Κοινωνιολογίας είναι η δύσκολη ύλη, η οποία όμως μπορεί να προσαρμοστεί βάσει του νέου προγράμματος σπουδών. Από την άλλη μεριά, η αιτιολόγηση για τη σύμπτυξη της Β' με την Γ' Ομάδα Προσανατολισμού στην πραγματικότητα είναι αντίστροφη της πραγματικότητας: η οργάνωση του Προγράμματος Σπουδών θα είναι λιγότερο αποτελεσματική όταν δύο κατηγορίες μαθητών, αυτοί που διδάσκονται εξετάζονται στη Βιολογία και αυτοί διδάσκονται και εξετάζονται στα Μαθηματικά λογίζονται ως όμοιοι. Επιπλέον, η προσμέτρηση του βαθμού του απολυτηρίου στον βαθμό εισαγωγής στα Πανεπιστήμια είχε ως σκοπό τη σταδιακή διευκόλυνση της εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και την σταδιακή απαγκίστρωση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης από μεμονωμένες εξετάσεις, εξού και από τα φροντιστήρια. Κάθε κίνηση στην αντίθετη κατεύθυνση αποτελεί δείγμα εξετασεολαγνείας. Δεν πρέπει, βεβαίως, να εισαχθεί το αντίθετο μέτρο, δηλαδή ο υπολογισμός των βαθμών της Α' και Β' Λυκείου, ο οποίος ήδη ελήφθη υπόψη καθώς η μαθητές προήχθησαν, ενώ θα δημιουργήσει και ένα σχολείο-αγώνα δρόμου και θα τιμωρεί βελτιωμένους μαθητές και θα ενισχύει μαθητές των οποίων οι επιδόσεις έπεσαν. Το άρθρο αποτελεί αμιγώς πολιτική ενέργεια, καθαρώς ιδεοληπτική, κατάργηση νομοθετήματος πριν ακόμα αυτό υλοποιηθεί ολοκληρωτικά στην πρώτη του χρονιά, και θα έχει τα εξής αποτελέσματα: θα αναγκάζει τους μαθητές να επιλέξουν τι θα σπουδάσουν από τις αρχές της Β' Λυκείου, θα αυξήσει τον αριθμό των εξεταζόμενων μαθημάτων, μειώνοντας τον χρόνο που μπορούν να αφιερώσουν οι μαθητές σε κάθε εξεταζόμενο μάθημα και θα ενισχύσει την εξάρτησή τους από τα φροντιστήρια, θα επαναφέρει ένα περιορισμένης χρησιμότητας μάθημα στις εξετάσεις καταδικάζοντας τις Κοινωνικές Επιστήμες και θα επηρεάσει αρνητικά τη σφαιρικότητα της εκπαίδευσης των μαθητών, σπρώχνοντάς τους προς δύο συγκεκριμένα μαθήματα.