• Σχόλιο του χρήστη 'Νεκταρία' | 26 Νοεμβρίου 2009, 13:11

    Αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω τις απόψεις μου στη συγκεκριμένη διαβούλευση έχοντας την ελπίδα ότι θα διαβαστούν κυρίως από τη νέα ηγεσία του ΥΠΕΠΘ, η οποία μπορεί να έχει πολύ καλές προθέσεις (πράγμα που εύχομαι ολόψυχα, γιατί ο χώρος της Παιδείας έχει ταλαιπωρηθεί πολύ τα τελευταία χρόνια), αλλά δε φαίνεται να γνωρίζει την εκπαιδευτική πραγματικότητα. Αν η κ. Διαμαντοπούλου θέλει να κάνει κάτι για την ουσιαστική βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, πρέπει να ακούσει κυριολεκτικά τους εκπαιδευτικούς και όχι να σχηματίζει άποψη διαβάζοντας στατιστικές. Είμαι εκπαιδευτικός με 9 σχεδόν χρόνια υπηρεσίας. Διορίστηκα με εξετάσεις του ΑΣΕΠ και τις υποστηρίζω, γιατί ήταν για μένα το έναυσμα να διαβάσω σοβαρά και να αποκτήσω γνώσεις ουσιαστικές, και πάνω σε θέματα διδακτικής και σε παιδαγωγικής. Δε θεωρώ όμως σωστό να ακυρώνεται με τις εκάστοτε επιλογές της ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ ο προσωπικός, οικογενειακός και οικονομικός προγραμματισμός του καθενός. Δε μπορεί κάποιος να είναι ο χαμάλης της εκπαίδευσης, να δουλεύει για 300 ευρώ το μήνα (τα οποία τα παίρνει μετά από ένα χρόνο), μόνο και μόνο για να μαζέψει προυπηρεσία και ξαφνικά να ανακαλύπτει ότι όλα αυτά είχαν ελάχιστη αξία... Κρατάω την ελπίδα ότι και σε αυτόν τον τομέα, όπως και σε άλλους, η κυβέρνηση θα σεβαστεί τους πολίτες, δε θα αιφνιδιάσει κανέναν και θα υπάρξουν οι απαραίτητες μεταβατικές περίοδοι. Οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι εξαιρετικά απογοητευμένη από την μέχρι τώρα στάση της καινούριας ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ. Οι επικοινωνιακού χαρακτήρα τοποθετήσεις "Πρώτα το απιδί" και η δημιουργία αρνητικών εντυπώσεων στην κοινή γνώμη σχετικά με τις αποσπάσεις δείχνουν μια τάση υποβάθμισης του εκπαιδευτικού και του έργου του. Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί ενδιαφέρονται για τα παιδιά και τα πονάνε. Περνώντας όμως τέτοια συνθήματα σε μια κοινωνία, στην οποία ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι ήδη υποβαθμισμένος, δημιουργεί λανθασμένες και επικίνδυνες εντυπώσεις. Το σύνθημα "Πρώτα το παιδί", ειπωμένο από την Υπουργό Παιδείας, μπορεί κάλλιστα να δημιουργήσει την εντύπωση σε γονείς χωρίς διαύγεια πνεύματος ότι τα παιδιά τους έχουν μόνο δικαιώματα και καθόλου υποχρεώσεις (αυτή την εμπειρία την έχουμε ήδη οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί). Δε βλέπω να γίνεται λόγος για τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών, για προσπάθεια βελτίωσης των συνθηκών εργασίας τους, οι οποίες, σε αντίθεση με αυτό που αυτό που πιστεύει ο οπλύς κόσμος, είναι εξαιρετικά δύσκολες - τουλάχιστον για όποιον παίρνει σοβαρά τη δουλειά του. Βλέπω την τάση να γίνει ο εκπαιδευτικός ακόμη πιο αναλώσιμος. Δε μπορεί να υπάρξει παιδεία ποιότητας με το δημόσιο σχολείο απαξιωμένο και τον εκπαιδευτικό κακοπληρωμένο και ανυπόληπτο...