Αρχική Η αναβάθμιση του ρόλου των Πρότυπων – Πειραματικών2) Διατυπώστε τις δικές προτάσεις για την αναβάθμιση των πειραματικών σχολείων και τη συμβολή τους στην αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματοςΣχόλιο του χρήστη ΒΑΡΒΑΚΕΙΟ-Θ.ΟΤΖΑΚΟΓΛΟΥ | 17 Ιανουαρίου 2011, 11:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΡΒΑΚΕΙΟ-Θ.ΟΤΖΑΚΟΓΛΟΥ' | 17 Ιανουαρίου 2011, 11:07

    ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ: ΕΠΙ ΘΗΤΕΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ: Σκοπός της ρύθμισης θα είναι η δυνατότητα όσον το δυνατόν μεγαλύτερου αριθμού εκπαιδευτικών να «βιώσουν» την ειδική εμπειρία ενός Πειραματικού Σχολείου (ΠΣ) (όχι φυσικά όπως αυτό λειτουργεί σήμερα). Η διάρκεια της θητείας μπορεί να είναι εξαετής (για έναν πλήρη κύκλο Γυμνασίου – Λυκείου) ή αντίστοιχη της χρονικής διάρκειας του κύκλου που θα εργαστεί (με επιλογή του συναδέλφου) πχ τρία χρόνια για το Γυμνάσιο ή όποιο άλλο σχήμα προκύψει στο πλαίσιο γενικότερων αλλαγών. Η επί θητεία υπηρεσία θα αφορά ένα ποσοστό των απασχολουμένων σε ένα ΠΣ πχ το 50% του προσωπικού. Στόχος είναι μέσω αυτής της διαδικασίας η θεσμοθετημένη επιμόρφωση των επι θητεία διδασκόντων συναδέλφων. ΑΥΣΤΗΡΗ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΟΥ ΦΟΙΤΟΥΝ ΣΤΑ ΠΣ: Η διαδικασία της επιλογής με κλήρωση είναι «αδιάβλητη» αλλά δεν εξασφαλίζει την ακριβή αντιπροσωπευτικότητα (με κριτήρια κοινωνικοοικονομικά) του πληθυσμού, του οποίου «τμήμα» είναι και το ΠΣ και η οποία είναι απαραίτητη συνιστώσα για την επίτευξη των σκοπών του. Συνεπώς ένας μηχανισμός επιλογής μετά από την εκδήλωση σχετικού ενδιαφέροντος των γονέων (και για το οποίο θα υπάρχει στοχευμένη προσέλκυση εκ μέρους του ΠΣ και με ειδικά κίνητρα). Φυσικά καμία παρέκκλιση από τη συγκεκριμένη διαδικασία δεν είναι νοητή, ούτε για τους διδάσκοντες, ούτε για το άλλο προσωπικό (διοικητικό ή και συνδεδεμένο με το ΠΣ ακαδημαϊκό προσωπικό) αλλά ούτε και για τα αδέλφια κλπ. ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΘΕΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑΣ: Η κοινωνική λογοδοσία είναι κυρίαρχη συνιστώσα στο σύνολο των διατυπούμενων σκέψεών μου. Δεν είναι ακόμη μια καλά αφομοιωμένη πραγματικότητα –το αντίθετο μάλιστα- στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και συγχρόνως είναι ιδιαίτερα «ταλαιπωρημένη» στο εξωτερικό. Όμως είναι πλέον αναγκαία προϋπόθεση (και μακροχρόνια διαδικασία) για την επιδίωξη της ποιότητας και της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Η πρακτική έκφρασή της μπορεί να περιλαμβάνει το Σχολικό Συμβούλιο (με σαφώς διαφοροποιημένες και υποχρεωτικές αρμοδιότητες από το σημερινό), το Κεντρικό Συμβούλιο των ΠΣ των Πανεπιστημίων και στο οποίο η συμμετοχή κοινωνικών φορέων εμπλεκόμενων άμεσα ή έμμεσα με διαδικασία ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ και ΤΥΧΑΙΑΣ επιλογής τους καθώς και διαρκή υποχρεωτική ετήσια ανανέωση σε ποσοστό που θα υπερβαίνει το 50% των μελών του, μπορεί να διασφαλίζει την αντικειμενικότητα στην κρίση του. Για παράδειγμα θα υπάρχει οπωσδήποτε συμμετοχή εκπροσώπων των μη ΠΣ σε αυτές τις διαδικασίες. Ανάλογη δομή θα έχουν και τα επόμενα θεσμικά όργανα κοινωνικής λογοδοσίας και για τους άλλους τύπους σχολείων. Το κρίσιμο στοίχημα είναι η απεμπλοκή τους (μέσω της αντιπροσωπευτικής συγκρότησής τους) από το μέχρι σήμερα επικρατούν πολιτικό και κομματικό μοντέλο. ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΝΟΙΕΣ ΚΙΝΗΤΡΩΝ ΣΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΙΑ ΦΟΙΤΗΣΗ ΣΤΑ ΠΣ: η εθελοντική συμμετοχή απαιτεί ειδική προσπάθεια προσέλκυσης, λόγω ακριβώς των επιδιωκόμενων χαρακτηριστικών των ΠΣ (δύσκολα σχολεία που μπορεί και να αποκλίνουν από το αναλυτικό πρόγραμμα κατά την εφαρμογή νέων καινοτομιών) και συνεπώς ρυθμίσεις πάγιες αλλά και διαφοροποιούμενες ανάλογα με τα εφαρμοζόμενα προγράμματα πρέπει να προβλέπονται ώστε η ροή μαθητών να είναι σταθερή. Για παράδειγμα θα μπορούσαν να προβλέπονται μέτρα που θα καλύπτουν τα πιθανά «κενά» που μπορεί να δημιουργούνται εξ αιτίας της εφαρμογής ειδικών προγραμμάτων, όπως ειδικές εξετάσεις πρόσβασης, ειδική πριμοδότηση ή απαλλαγή, υποτροφίες κλπ ΠΡΟΘΥΜΑ ΣΧΟΛΕΙΑ – ΕΝΑΣ ΠΡΟΣΘΕΤΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗΣ: Σκοπός δεν είναι μόνο η διάχυση των αποτελεσμάτων ή η ομαλή μετάβαση σε μια νέα κατάσταση (δομή, αναλυτικα προγραμματα, νεα γνωστικά αντικείμενα κ.α) αλλά και ο ευρύτερος κοινωνικός έλεγχος του έργου των ΠΣ και η δυνατότητα διορθώσεων και αλλαγών σε κατάλληλο στάδιο. ΕΛΕΥΘΕΡΑ ή ΑΥΤΟΝΟΜΑ ΣΧΟΛΕΙΑ – ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ: Σε ένα ποσοστό του ημερήσιου ή ετήσιου ωρολογίου προγράμματος. ή ακόμη και στην πλήρη λειτουργία και συγκρότησή του. Ο έλεγχος και η αποτίμηση θα είναι υποχρεωτική μια και σκοπός δεν είναι να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός ταξικής διαφοροποίησης και κοινωνικής ανέλιξης (παροχή κοινωνικών διαβατηρίων) αλλά να ωφεληθεί το σύνολο της εκπαίδευσης από την θετική διάσταση της λειτουργίας τους. ΕΛΕΥΘΕΡΑ ή ΑΥΤΟΝΟΜΑ ΣΧΟΛΕΙΑ – ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ: Η αυστηρή τήρηση της αντιπροσωπευτικότητας στην κοινωνικό – οικονομική προέλευση των μαθητών μπορεί να επιτευχθεί ΚΑΙ μέσα από έναν μηχανισμό επιλογής που θα βασίζεται στην καλύτερη επίδοση σε ένα ή περισσότερα μαθήματα ή σε μία διαγνωστική δοκιμασία προσωπικότητας, αλλά ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ, δηλαδή στην ΥΣΤΕΡΗΣΗ σε μια σειρά παραγόντων που καθιστούν ιδιαίτερη και δύσκολη πρόκληση την ανατροπή τους για το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς του και πιθανόν να προβλέπεται και ειδική εργασιακή και μισθολογική αμοιβή. Η επιλογή εκπαιδευτικών από το υπάρχον μόνιμο προσωπικό της δημόσιας εκπαίδευσης με χρονικές συμβάσεις επίτευξης συγκεκριμένων στόχων και για την περίοδο που το σχολείο είναι ενταγμένο στο θεσμό. Ακόμη και η συμμετοχή μη μόνιμου προσωπικού θα είναι μέσα στις δυνατές επιλογές. ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ: Η κοινωνική αριστεία είναι το ζητούμενο και αυτό δεν προσμετράται κατ΄ανάγκην και μόνο με μια λογική επιδίωξης υψηλής επίδοσης σε συγκεκριμένα μαθήματα. Από την άλλη δεν μπορεί να αποτελεί και λόγο αποκλεισμού –μια τέτοια επιδίωξη- ανάλογων πρακτικών μέσα σε συγκεκριμένο πλαίσιο κοινωνικής αποδοχής και στήριξης. ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ με την ένταξή στο θεσμό ΤΩΝ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ –ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ: Ίσως το πιο δυνατό σημείο του μηχανισμού (και του λόγου) ύπαρξης των ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ σχολείων είναι η διαδικασία της επιβράβευσης των ΔΗΜΟΣΙΩΝ σχολείων, με την έννοια της έκφρασης (μέσω της ένταξης για συγκεκριμένο διάστημα) κοινωνικής εμπιστοσύνης και ευαρέσκειας για το παραχθέν έργο τους. Ένα τέτοιο μέτρο διευρύνει την κοινωνική αποδοχή του θεσμού, τη δίκαιη διαχείρισή του καθώς και το ότι η κοινωνία στηρίζει όσους (και όλους αδιάκριτα που) προσπαθούν να συμβάλλουν στην ποιοτική άνοδο της κοινωνίας. Η ΔΗΜΟΣΙΑ Εκπαίδευση μπορεί να είναι ο υπ΄αριθμόν ένας μηχανισμός σε αυτή την επιδίωξη.