ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟΝ ΩΦΕΛΕΙ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΡΥΘΜΙΣΗ;
Ως μητέρα παιδιού που φοιτά στο πρότυπο θα μπορούσα ίσως να καταλάβω μία ρύθμιση που αδικεί το παιδί μου αν ήταν προς το συμφέρον μιας άλλης μεγάλης ομάδας συμπολιτών μου. Κοιτάζοντας όμως τη συγκεκριμένη ρύθμιση δεν μπορώ ειλικρινά να καταλάβω το νόημά της.
Σίγουρα αδικεί παιδιά που σαν το δικό μου έχουν προσπαθήσει και κατορθώσει να φοιτήσουν σε ένα δύσκολο και απαιτητικό σχολείο με την υπόσχεση εκ μέρους της πολιτείας να ολοκληρώσουν εκεί τις σπουδές τους εφόσον επιτυγχάνουν κάθε χρόνο στις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις που το σχολείο διεξάγει. Και αυτή η αδικία θα επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο για όλα τα παιδιά που θα επιτυγχάνουν στις δύσκολες και ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ εξετάσεις για το Πρότυπο Γυμνάσιο
Ωφελεί τους μαθητές που πρόκειται να δώσουν μελλοντικά εξετάσεις για τα πρότυπα σχολεία; Ωφελεί μήπως την ψυχολογία των μαθητών που θα δώσουν για τα Πρότυπα Γυμνάσιο η ύπαρξη μιας δεύτερης ευκαιρίας; Μα αν δει κάποιος τα σχόλια θα προσέξει ότι ο θεσμός των επαναληπτικών εξετάσεων στο Λύκειο είναι αποθαρρυντικός για τα παιδιά καθώς τους δημιουργεί ανασφάλειες. Η μεγάλη τους προσπάθεια δεν θεωρείται ικανή να τους οδηγήσει μέχρι το τέλος της φοίτησής τους στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και κινδυνεύουν να αλλάξουν περιβάλλον σε μια δύσκολη ηλικία ή να καρπωθούν τότε αναίτια το στίγμα μιας αποτυχίας. Η ύπαρξη μιας δεύτερης ευκαιρίας ύστερα από τρία χρόνια που θα παρακολουθήσουν ένα άλλο σχολείο βαρύνει πολύ λιγότερο στις παιδικές ψυχές συγκρινόμενη με αυτόν τον φόβο. Και ας μην ξεχνάμε ότι όλα τα παιδιά έρχονται να εξεταστούν ελπίζοντας ότι θα επιτύχουν.
Ωφελεί μήπως τον ίδιο τον θεσμό των προτύπων Γυμνασίων και Λυκείων; Μα ο θεσμός των επιπλέον εξετάσεων στο Λύκειο αγνοεί τις επιδόσεις και το έργο του Προτύπου Γυμνασίου και διαχωρίζει τα δύο σχολεία ενώ αντίθετα θα έπρεπε το ένα να συνεχίζει το έργο του άλλου. Επιπλέον εισάγει τον ανταγωνισμό στις σχέσεις των μαθητών αντί της άμιλλας και κινδυνεύει να στερήσει το Πρότυπο Λύκειο από άριστους μαθητές που πιθανόν δεν θα θελήσουν να μπουν ξανά σε εξεταστική διαδικασία ή απλώς θα ατυχήσουν σε μία ολιγόωρη εξέταση
Ωφελεί την πολιτεία; Μα νέες εξετάσεις σημαίνει ώρες εργασίας, επιτηρήσεις, διορθώσεις σε πανελλαδικό επίπεδο, άρα επιβαρύνεται και οικονομικά αλλά και εξαντλεί για άλλη μια φορά το ανθρώπινο δυναμικό της, τους καθηγητές των Προτύπων, και τους αποσπά από το υπόλοιπο ιδιαίτερα δημιουργικό και σημαντικό έργο τους
Μήπως ωφελεί τα παιδιά που δεν θα περάσουν τις εξετάσεις για το Πρότυπο Γυμνάσιο ή ακόμα και αριστούχους άλλων σχολείων που θα θελήσουν να συνεχίσουν σε Πρότυπο Λύκειο; Ποια παιδιά ύστερα από τρία χρόνια φοίτησης σε ένα οποιοδήποτε σχολείο όπου δημιούργησαν φιλίες και σχέσεις θα θελήσουν να αλλάξουν περιβάλλον και να (ξανα)περάσουν την ψυχοφθόρα διαδικασία εξετάσεων; Και όλα αυτά στην ευαίσθητη ηλικία της εφηβείας και όταν πλέον αρχίζει και φαίνεται στον ορίζοντα σιγά σιγά ο στόχος των Πανελληνίων;
Μα και αν ακόμα υπάρχουν τέτοια άριστα παιδιά ( κάτι το οποίο εύχομαι), ο αριθμός τους πανελλαδικά δικαιολογεί την διαδικασία των καθολικών εξετάσεων και την ταλαιπωρία των υπολοίπων; Θα μπορούσε να υπάρξει ρύθμιση με δημιουργία νέων θέσεων για αυτά μέσω αύξησης των τμημάτων των Λυκείων και ενδοσχολικών κατατακτήριων εξετάσεων ανάμεσά τους.
Άρα επιστρέφοντας στο αρχικό ερώτημα, υπάρχει κάποιος που να ωφελείται από το συγκεκριμένο άρθρο πέρα από αυτούς που από την αρχή εναντιώνονται στον θεσμό των Προτύπων σχολείων και ζητούν την εξόντωση ψυχική και σωματική όσων τολμούν να επιθυμήσουν την αριστεία;
ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟΝ ΩΦΕΛΕΙ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΡΥΘΜΙΣΗ; Ως μητέρα παιδιού που φοιτά στο πρότυπο θα μπορούσα ίσως να καταλάβω μία ρύθμιση που αδικεί το παιδί μου αν ήταν προς το συμφέρον μιας άλλης μεγάλης ομάδας συμπολιτών μου. Κοιτάζοντας όμως τη συγκεκριμένη ρύθμιση δεν μπορώ ειλικρινά να καταλάβω το νόημά της. Σίγουρα αδικεί παιδιά που σαν το δικό μου έχουν προσπαθήσει και κατορθώσει να φοιτήσουν σε ένα δύσκολο και απαιτητικό σχολείο με την υπόσχεση εκ μέρους της πολιτείας να ολοκληρώσουν εκεί τις σπουδές τους εφόσον επιτυγχάνουν κάθε χρόνο στις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις που το σχολείο διεξάγει. Και αυτή η αδικία θα επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο για όλα τα παιδιά που θα επιτυγχάνουν στις δύσκολες και ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ εξετάσεις για το Πρότυπο Γυμνάσιο Ωφελεί τους μαθητές που πρόκειται να δώσουν μελλοντικά εξετάσεις για τα πρότυπα σχολεία; Ωφελεί μήπως την ψυχολογία των μαθητών που θα δώσουν για τα Πρότυπα Γυμνάσιο η ύπαρξη μιας δεύτερης ευκαιρίας; Μα αν δει κάποιος τα σχόλια θα προσέξει ότι ο θεσμός των επαναληπτικών εξετάσεων στο Λύκειο είναι αποθαρρυντικός για τα παιδιά καθώς τους δημιουργεί ανασφάλειες. Η μεγάλη τους προσπάθεια δεν θεωρείται ικανή να τους οδηγήσει μέχρι το τέλος της φοίτησής τους στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και κινδυνεύουν να αλλάξουν περιβάλλον σε μια δύσκολη ηλικία ή να καρπωθούν τότε αναίτια το στίγμα μιας αποτυχίας. Η ύπαρξη μιας δεύτερης ευκαιρίας ύστερα από τρία χρόνια που θα παρακολουθήσουν ένα άλλο σχολείο βαρύνει πολύ λιγότερο στις παιδικές ψυχές συγκρινόμενη με αυτόν τον φόβο. Και ας μην ξεχνάμε ότι όλα τα παιδιά έρχονται να εξεταστούν ελπίζοντας ότι θα επιτύχουν. Ωφελεί μήπως τον ίδιο τον θεσμό των προτύπων Γυμνασίων και Λυκείων; Μα ο θεσμός των επιπλέον εξετάσεων στο Λύκειο αγνοεί τις επιδόσεις και το έργο του Προτύπου Γυμνασίου και διαχωρίζει τα δύο σχολεία ενώ αντίθετα θα έπρεπε το ένα να συνεχίζει το έργο του άλλου. Επιπλέον εισάγει τον ανταγωνισμό στις σχέσεις των μαθητών αντί της άμιλλας και κινδυνεύει να στερήσει το Πρότυπο Λύκειο από άριστους μαθητές που πιθανόν δεν θα θελήσουν να μπουν ξανά σε εξεταστική διαδικασία ή απλώς θα ατυχήσουν σε μία ολιγόωρη εξέταση Ωφελεί την πολιτεία; Μα νέες εξετάσεις σημαίνει ώρες εργασίας, επιτηρήσεις, διορθώσεις σε πανελλαδικό επίπεδο, άρα επιβαρύνεται και οικονομικά αλλά και εξαντλεί για άλλη μια φορά το ανθρώπινο δυναμικό της, τους καθηγητές των Προτύπων, και τους αποσπά από το υπόλοιπο ιδιαίτερα δημιουργικό και σημαντικό έργο τους Μήπως ωφελεί τα παιδιά που δεν θα περάσουν τις εξετάσεις για το Πρότυπο Γυμνάσιο ή ακόμα και αριστούχους άλλων σχολείων που θα θελήσουν να συνεχίσουν σε Πρότυπο Λύκειο; Ποια παιδιά ύστερα από τρία χρόνια φοίτησης σε ένα οποιοδήποτε σχολείο όπου δημιούργησαν φιλίες και σχέσεις θα θελήσουν να αλλάξουν περιβάλλον και να (ξανα)περάσουν την ψυχοφθόρα διαδικασία εξετάσεων; Και όλα αυτά στην ευαίσθητη ηλικία της εφηβείας και όταν πλέον αρχίζει και φαίνεται στον ορίζοντα σιγά σιγά ο στόχος των Πανελληνίων; Μα και αν ακόμα υπάρχουν τέτοια άριστα παιδιά ( κάτι το οποίο εύχομαι), ο αριθμός τους πανελλαδικά δικαιολογεί την διαδικασία των καθολικών εξετάσεων και την ταλαιπωρία των υπολοίπων; Θα μπορούσε να υπάρξει ρύθμιση με δημιουργία νέων θέσεων για αυτά μέσω αύξησης των τμημάτων των Λυκείων και ενδοσχολικών κατατακτήριων εξετάσεων ανάμεσά τους. Άρα επιστρέφοντας στο αρχικό ερώτημα, υπάρχει κάποιος που να ωφελείται από το συγκεκριμένο άρθρο πέρα από αυτούς που από την αρχή εναντιώνονται στον θεσμό των Προτύπων σχολείων και ζητούν την εξόντωση ψυχική και σωματική όσων τολμούν να επιθυμήσουν την αριστεία;