Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Λουκάς Π.' | 5 Μαΐου 2020, 10:47

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ο ηλικιακός αποκλεισμός από την εκπαίδευση μόνο κακό μπορεί να κάνει στο κοινωνικό σύνολο μιας περιοχής. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μικρές ή δυσπρόσιτες περιοχές που οι εκπαιδευόμενοι δεν έχουν πολλές ή και καθόλου άλλες ευκαιρίες μάθησης. Στα ΕΠΑΛ, η επιλογή τομέα εκ γίνεται κυρίως με βάση το αντικείμενο που θέλει να ακολουθήσει ο εκπαιδευόμενος μελλοντικά και σε συνέχιση των σπουδών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εφ' όσον το επιθυμεί, άρα αποσκοπούν κυρίως σε επαγγελματική μόρφωση. Από την πολυετή εμπειρία μου στα ΕΠΑΛ, έχω διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι μαθητές μεγαλύτερης ηλικίας (ιδιαίτερα όσοι έχουν τελειώσει ήδη το σχολείο) σκέφτονται πιο κατασταλαγμένα και βάζουν στόχους τους οποίους οι νεώτεροι αρκετές φορές προσπερνούν. Σε κάποιες περιπτώσεις δε, μπορούν να δράσουν και ως διαμεσολαβητές στην εξομάλυνση των σχέσεων. Άρα σε μία τάξη αποτελούν προστιθέμενη αξία, ανεβάζοντας το μαθησιακό κλίμα καθώς και διατηρώντας τις συνθήκες ηρεμίας εντός της αίθουσας. Αν οι φόβοι για εξάπλωση του εκφοβισμού (bullying) είναι ο λόγος για να υπάρξει αυτός ο αποκλεισμός των άνω των 17 ετών, τότε από το υπουργείο Παιδείας, ας πράξει επιτέλους αυτό που θα έπρεπε ήδη εδώ και πολλά χρόνια: => Την τοποθέτηση Ψυχολόγων και Κοινωνικών Λειτουργών σε μόνιμη βάση που να μπορούν να παρακολουθούν το σχολείο, να επεμβαίνουν και να συμβουλεύουν, διορθώνοντας παραβατικές συμπεριφορές στα όρια του εφικτού. Και συτό για τα σχολεία όλων των βαθμίδων, όχι μόνο στα ΕΠΑΛ. Το τελευταίο βήμα και μόνο θα πρέπει να είναι η "πόρτα εξόδου" προς οποιοδήποτε μαθητή και σε καμιά περίπτωση το πρώτο.