Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Χ.' | 5 Μαΐου 2020, 10:53

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Οι εκπαιδευτικοί(ορισμένοι) που υποστηρίζουν τις εισαγωγικές στο Λύκειο, λόγω «εξασθένησης του αρχικού ενδιαφέροντος» κάποιων μαθητών κατά τη διάρκεια του Γυμνασίου, λογικά, αυτό θα σήμαινε στο Λύκειο, αποτυχία στις πανελλαδικές. Γιατί όμως, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο και μετατρέπεται σε ΕΠΙΤΥΧΙΑ ? Η ΤΗΡΗΣΗ των κανόνων δεν είναι μονομερής . Η αίτηση συμμετοχής στις εισαγωγικές για τα πρότυπα Γυμνάσια έγινε με βάση νόμο του κράτους ο οποίος με απολύτως καθαρή ερμηνεία προβλέπει 6ετής φοίτηση χωρίς όρο επαναληπτικών εισαγωγικών στο Λύκειο. Η πολιτεία τώρα, ποιο παράδειγμα τήρησης κανόνων παραδίδει στους μαθητές της ; Το παράδειγμα της ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ & ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ ? Αυτές είναι, οι καινοτόμες ιδέες που θα ωθήσουν την παιδεία εμπρός; Ή μήπως από τώρα, από νωρίς η πολιτεία φροντίζει σιγά-σιγά να τους εμπεδώσει την έννοια της έλλειψης εμπιστοσύνης προς το κράτος και τους καλλιεργεί έμμεσα την ιδέα του τραίνου της μεγάλης φυγής για αργότερα? Η προτροπή των γονιών με το σκεπτικό της καλύτερης παιδείας έσπρωξε αυτά τα 12χρονα παιδιά να αφήσουν,τους φίλους που έκαναν στα πρώτα 6 μαθητικά τους χρόνια. Υπήρχε όμως το κίνητρο, η δυνατότητα να γνωρίσουν νέους φίλους από την αρχή, μιας και σχεδόν όλα τα παιδιά ήταν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Τώρα έχουν γνωριστεί, έχουν κάνει παρέες, έχουν κοινά ενδιαφέροντα μέσα από τους ομίλους που συμμετέχουν, μαθαίνουν την αξία της ομαδικής δουλειάς, καλλιεργούν την επικοινωνία τους, αγωνίζονται να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας, και καθημερινά η αναγνώριση της όποιας προσπάθειάς τους βαθμολογείται αναλόγως. Και, μετά από 3 χρόνια αυτή η καθημερινή προσπάθεια - κούραση – άγχος – πίεση - αξιολόγηση πάει στην άκρη(στον κάλαθο), σαν να μην υπήρξε ποτέ. Τη θέση τους παίρνει μία γραπτή αξιολόγηση (2 μαθημάτων) που στη θέση του ομαδικού πνεύματος και συναγωνισμού μπαίνει ο ανταγωνισμός και «ο θάνατός σου η ζωή μου», που δεν λαμβάνει υπ όψιν τίποτα από τα παραπάνω, ούτε μία πιθανή αδιαθεσία-ασθένεια, μία κακή στιγμή και μαθητές-έφηβους εάν δεν τα καταφέρουν, στην ευαίσθητη ηλικία των 15 ετών τους χαρακτηρίζει ως: αποτυχημένους, ανάξιους για πρότυπο Λύκειο , ανεπαρκείς με μηδενική αξιολόγηση όλης αυτής της επίπονης 3χρονης προσπάθειας και τους «τιμωρεί» απομακρύνοντάς τους από συμμαθητές και φίλους τους και τους στέλνει που άραγε? Σε ένα άλλο διαφορετικής νοοτροπίας σχολικό περιβάλλον . Έξω απ’ τα νερά τους. Εκεί όπου μπορεί κάποιοι νέοι συμμαθητές τους να «γελάνε» με την επιμέλεια και την προσπάθεια που έμαθαν να επιδεικνύουν. Που αυτή τη φορά θα είναι οι μόνοι άγνωστοι, γιατί όλοι οι άλλοι μαθητές θα έχουν τις δικές τους παρέες από το Γυμνάσιο. Και δεν ξέρεις σε τι παρέα θα πέσει. Και το χειρότερο όλων, με πληγωμένη ψυχολογία, με τη σκέψη του αποτυχημένου, χωρίς τους φίλους του και συμμαθητές του, γνωρίζοντας πλέον με επώδυνο τρόπο ότι «3 χρόνια αδιάκοπης προσπάθειας, επιμονής και συνέπειας πήγαν χαμένα, ΚΑΜΙΑ αναγνώριση». ΓΙΑΤΙ ? Ποιος άλλος θα την πληρώσει? Οι γονείς φυσικά. Που θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν. Που θα αισθανθούν συνυπαίτιοι της κατάστασης του παιδιού αλλά και πολλών άλλων. Οι κύριοι υπαίτιοι όμως, ΕΣΕΙΣ, δεν θα είστε εκεί. ΕΣΕΙΣ , θα συνεχίζετε να προωθείτε «καινοτόμες ιδέες»! ΟΧΙ κύριοι !