Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος (γονιός)' | 5 Μαΐου 2020, 11:23

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ο προβληματισμός εστιάζεται μεταξύ άλλων στο γεγονός ότι στόχος πολλών σχετικών προγραμμάτων, τελικά δεν είναι μόνο η προαγωγή της υγείας, της γνώσης, ή της προστασίας από την κακοποίηση (όπως ακριβώς συμβαίνει και με άλλα αντίστοιχα προγράμματα στο εξωτερικό ή και με το εγκεκριμένο από το ΙΕΠ πρόγραμμα «παίζω με το Φρίξο»), αλλά Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ‘ΔΙΟΛΙΣΘΑΙΝΕΙ’ ΣΕ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ‘ΔΙΕΙΣΔΥΣΗΣ΄-‘ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ’ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΙΔΕΩΝ, μάλιστα χωρίς την απαιτούμενη σε τέτοιας φύσεως ζητήματα, γονικής συναινέσεως!! *(Πάνω σε αυτή τη βάση άλλωστε εν πολλοίς, στηρίχτηκε η απόφαση-ορόσημο ΣτΕ660/2018 για το Μάθημα Θρησκευτικών, η οποία όμως δύναται να εφαρμόζεται σε κάθε προσπάθεια «επέμβασης» στη συνείδηση των μαθητών εκ μέρους της κρατικής εξουσίας) Πιο συγκεκριμένα, πολλά προγράμματα ακριβώς σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης διέπονται: α) από μεθόδους που χειραγωγούν και σεξουαλικοποιούν πρόωρα τα μικρά παιδιά (Νηπιαγωγεία-Δημοτικά) φέρνοντάς τα σε επαφή με ζητήματα που ούτε τους απασχολούν, ούτε ανταποκρίνονται στην ψυχική-σωματική τους ωριμότητα. β) από δραστηριότητες μέσα από τις οποίες ενθαρρύνεται η συμμετοχή των νέων σε κάθε είδους σεξουαλική πρακτική, χωρίς κανένα ηθικό ή ‘βιολογικό’ πρότυπο. γ) από μία ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΦΑΣΗΣ ΣΕ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ (πχ. αλλαγή φύλου κ.α.) ΠΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΑ Η ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΚΑΙ ΑΓΩΓΗ ΥΓΕΙΑΣ. δ) από τις άκρως αμφισβητούμενες έως επικίνδυνες (επιστημονικά, φιλοσοφικά, κοινωνιολογικά, θρησκευτικά), θεωρίες και προσεγγίσεις του λεγόμενου «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΦΥΛΟΥ» (με αυτό δεν εννοούνται γενικά οι κοινωνιολογικές περί φύλων έρευνες), μέσω των οποίων ΠΡΟΩΘΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΟ ΦΥΛΑ, ΤΟΥ ΔΙΠΟΛΟΥ ΑΝΤΡΑΣ-ΓΥΝΑΙΚΑ. Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται για εκπαιδευτικές πρακτικές σεβασμού στη διαφορετικότητα, αλλά για την εισαγωγή ενός συστήματος πεποιθήσεων που ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ (έως και την επιλογή του!) Είναι η ιδέα ότι το φύλο δεν είναι θέμα φύσης αλλά ανθρώπινης περιγραφής και κατασκευής-διαμόρφωσης. (Κάτι αντίστοιχο είναι που προβλεπόταν και στον 3ο άξονα στη Θεματική Εβδομάδα του Γαβρόγλου στα Γυμνάσια. Μάλιστα όσοι κλήθηκαν να αναπτύξουν στους μαθητές τα ζητήματα αυτά δεν διέθεταν καμία σχετική εξειδίκευση!) ε) από ένα κλίμα (πχ. μέσω διαδραστικών δραστηριοτήτων) όπου κατ’ ουσία ασκείται ψυχολογική πίεση έως εκβιασμός στους μαθητές που εκφράζουν κάποια διαφορετική άποψη από εκείνη που επιβάλει και προωθεί το υποστηριζόμενο και συγκεκριμένο σύστημα ιδεών. Καταστρατηγούνται δε έτσι τα αναφαίρετα δικαιώματα γονέων και μαθητών που μεταξύ άλλων, λόγω φιλοσοφικής, κοινωνικής ή θρησκευτικής συνειδήσεως δεν αποδέχονται (πολύ περισσότερο δεν εξισώνουν) πχ. την ομοφυλοφιλική σεξουαλική δραστηριότητα με την φυσική-ετεροφυλοφιλική, ούτε θέλουν να εμπιστευτούν για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα τα τέκνα τους, σε αμφιβόλου κατάρτισης και αντιλήψεων εκπαιδευτικούς. Έχουν κάθε δικαίωμα γι’ αυτό. Ενέργεια βεβαίως σαν την προαναφερθείσα, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑΠΛΩΣ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ, ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΥ! (όπως ακριβώς συνέβη και στο λεγόμενο Νέο Μάθημα Θρησκευτικών-Φίλη/Γιαβρόγλου) Σημαντικό σε κάθε περίπτωση είναι, όταν προσεγγίζει η Πολιτεία ή ο οποιοσδήποτε τέτοια εκπαιδευτικά ζητήματα, να μην αγνοεί την καθοριστική για όλα τα σχετικά ζητήματα, Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) η οποία αποτελεί νόμο του Κράτους (ΝΔ53/1974-ΦΕΚ 256/Α ́) και με βάση την οποία έχουν δικαιωθεί όσοι γονείς προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) για σχετικές υποθέσεις: «Παν Κράτος εν τη ασκήσει των αναλαμβανομένων υπ' αυτού καθηκόντων επί του πεδίου της μορφώσεως και της εκπαιδεύσεως θα σέβεται το δικαίωμα των γονέων όπως εξασφαλίζωσι την μόρφωσιν και εκπαίδευσιν ταύτην συμφώνως προς τας ιδίας αυτών θρησκευτικάς και φιλοσοφικάς πεποιθήσεις». (ΕΣΔΑ, αρθρ. 9, 2ο άρθρο του Α΄ Πρωτοκόλλου)