Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μπαστάνης Βασίλειος' | 5 Μαΐου 2020, 13:20

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Βάσει του άρθρου 21 του Συντάγματός μας, ισχύει ότι : "... Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο ΓΑΜΟΣ, η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ και η ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ τελούν υπό την προστασία του Κάτους...". Επίσης, βάσει του άρθρου 16, παρ. 2 του ιδίου, ισχύει ότι : "... 2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ΗΘΙΚΗ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη εθνικής και ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ συνείδησης ...". Μετά ταύτα, διαπιστώνεται περίτρανα ότι η θεματική περί ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ διαπαιδαγώγησης των ΝΗΠΙΩΝ, όχι μόνο δεν εναρμονίζεται με τους συνταγματικά τιθέμενους σκοπούς, αλλά ευθέως αντίκειται σε αυτούς, καταλήγοντας σφόδρα αντισυνταγματική. Και τούτο διότι, ουδεμία ηθική, πνευματική, ή πολλώ μάλλον θρησκευτική συνείδηση χαρίζει στα νήπια η εν λόγω θεματική, το αντίθετο, αίρει την αμόλευτη αθωότητά τους, τους δίνει σαφέστατα ερεθίσματα να αναπτύξουν σεξουαλικότητα από αυτή την ηλικία [φευ!!], απενεχοποιεί φαύλες, έως και αφύσικες - ανώμαλες καταστάσεις και εν πάση περιπτώσει προκαλεί σαφέστατο ερωτικό "μιθριδατισμό". Περαιτέρω, η εν λόγω θεματική χαλαρώνει τις ηθικές αντιστάσεις, τις αναστολές τους που ως αθώα παιδιά εκ φύσεως και όλως ασυνείδητα έχουν [αφού δεν είναι πονηρεμένα ως προς το ερωτικό ειδέναι] και εν πάση περιπτώσει, καταλήγει να παίζει "εν ου παικτοίς" .. Τέλος, θέλω να επισημάνω μία άλλη διάσταση της απαράδεκτης αυτής θεματικής, ως Ορθόδοξος Χριαστιανός, σε μία χώρα που έχει επισήμως κατοχυρωμένη ως επικρατούσα θρησκεία την Ορθοδοξία. Το ίδιο το Σύνταγμα κατοχυρώνει ως υποχρεωτική αποστολή της παιδείας του Κράτους την μόρφωση - μεταξύ άλλων - ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης στην ολότητα των ελλήνων μαθητών, πλην, εκείνων που ρητώς την απαρνούνται ως αλλόδοξοι, άπιστοι κλπ. Επί τη βάσει αυτή, άλλωστε, οι υπ' αριθμ. 1749/2019 Ολομ. και ΣτΕ 1750/2019 αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, ΑΚΥΡΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥΣ ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ του κ. ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ, γιατί το προβαλλόμενο πρόγραμμα σπουδών δεν μόρφωνε ορθόδοξη συνείδηση, αλλά ένα πανθρησκειακό συνονθύλευμα. Επειδή η κρατική παιδεία εκκινεί ΚΑΙ από τα Νηπιαγωγεία, απαρεγκλίτως οι θεματικές των οδηγών σπουδών των σχολείων αυτών, ΠΡΕΠΕΙ να λαμβάνουν υπόψη ως βασικό στόχο, αφ' ενός μεν την δόμηση ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης, αφ' ετέρου δε την ρητή αποφυγή πάσης θεματικής που είναι δυνατόν να προκαλέσει σύγχυση ή αντίφαση ως προς τα ελληνορθόδοξα ιδανικά και αρχές. Τώρα, το κατά πόσο η διδασκαλία της συγκεκριμένης θεματικής, απαγορεύεται με βάση τις Αγιοπατερικές διδαχές και παραδόσεις, ΔΕΝ χρειάζεται ειδική ανάλυση, αρκεί να ανοίξει κανείς σχετικά έργα περί παιδαγωγικής του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Μεγάλου Βασιλείου, ή ακόμη και των άρτι κατατεχθέντων, Αγίων Παϊσίου του Αγιορείτου και Προφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Και βέβαια, να υπογραμμισθεί ότι η ίδια ακριβώς προβληματική υπάρχει και για τους μαθητές των Δημοτικών Σχολείων, και των Γυμνασίων, καταλήγοντας και γι' αυτούς απαγορευμένο υλικό. Μετά ταύτα, απαιτούμε ως πολύτεκνοι και ορθόδοξοι γονείς, όχι μόνο την πλήρη απόσυρση της εν λόγω διάταξης [αυτό είναι εύκολο], αλλά κυριοτέρως, την απολογία όσων τόλμησαν και να διανοηθούν την επίμαχη σκέψη περί εισαγωγής της εν λόγω θεματικής, ώστε να ξέρουμε και εμείς πλέον, αλλά και στο μέλλον με τις νόες έχουμε να κάνουμε και ποιά η κοσμοθεωρία τους, για να σταθμίζουμε καλύτερα και εμείς τις εκλογικές αποφάσεις μας. Περαιτέρω και για να μην κουράσω περισσότερο, τυγχάνει ιδιαζόντως αποτυχημένο να διδαχθούν τα νήπια αγγλικά, όταν καλά καλά δεν έχουν γνωρίσει την νέα ελληνική. Μόνο γλωσσική σύγχυση και αντίθετα αποτελέσματα θα προκαλούσε. Συγκριτικά με τα αγγλικά, πιο οικεία θα ήτο η αρχαιοελληνική γλώσσα, ήτις αποτελεί και το εδραίο έρεισμα της νεοελληνικής [πολλές σχολικές δομές του εξωτερικού διδάσκουν την αρχαιοελληνική, εκτός από εμάς, δυστυχώς ]. Τέλος, να τονίσουμε ότι τυχόν μη απόσυρση της θεματικής περί σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, δεν θα μείνει αναπάντητη, αλλά θα άγει αδιαμφισβήτητα σε υποβολή αίτησης ακύρωσης και πλείστες όσες αντιδράσεις με ό,τι αυτά επάγονται, καταστάσεις οι οποίες καλό είναι να αποτρέπονται εν τη γενέσει τους. Μετά τιμής