• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρίνα' | 5 Μαΐου 2020, 13:23

    Είναι γνωστό ότι τα σχολεία ΕΠΑΛ προορίζονται για μαθητές οι οποίοι είναι αρκετά αδύναμοι, πολύ συχνά λόγω ιδιαίτερα δύσκολων συνθηκών ζωής, οικογενειακού περιβάλλοντος, αλλά και πιο απλά, επειδή δεν παίρνουν τόσο εύκολα τα γράμματα και οι σπουδές τους είναι προσανατολισμένες στο να μάθουν κάποια τέχνη. Ωστόσο, θα πρέπει να τους δίνεται η δυνατότητα να τελειώσουν το Λύκειο αξιοπρεπώς και χωρίς να αποτελούν τον ουραγό των υπολοίπων μαθητών που είναι πιο δυνατοί στα γράμματα. Με άλλα λόγια, είναι σημαντικό να υπάρχει το ΕΠΑΛ ώστε να μπορούν να το παρακολουθήσουν αυτοί οι μαθητές. Τα παιδιά αυτά όμως, λόγω ακριβώς και των συνθηκών που τα κάνουν να είναι πιο αδύναμοι μαθητές, συχνά μένουν σε τάξεις των προηγούμενων ετών, εργάζονται, δεν ολοκληρώνουν επιτυχώς τις τάξεις και γενικότερα έχουν διαφορετικό ρυθμό μαθησιακής εξέλιξης. Και μπορεί ακόμα να θέλουν να επιστρέψουν στα 19, στα 20, στα 21 ή και ακόμα παραπάνω για να διορθώσουν αυτά που δεν μπόρεσαν ή δεν ήθελαν να κάνουν σε μικρότερη ηλικία, έχοντας και το κίνητρο ότι μαζί με το απολυτήριο θα μάθουν και μια τέχνη. Τι διέξοδος δίνεται στα παιδιά αυτά; Το όριο ηλικίας στα ΕΠΑΛ ουσιαστικά καταργεί ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά που το κάνουν να είναι διαφορετικό από τα ΓΕΛ: το ότι φιλοξενεί αδύναμους μαθητές που συχνά καθυστερούν στις επιλογές τους για τις όποιες σπουδές.