Στο τέλος της παραγράφου 3Α του άρθρου 4, αναγράφεται: "Τα αναγνωρισμένα Τ.Ε.Γ. αξιολογούνται από τον αρμόδιο Συντονιστή Εκπαίδευσης με έκθεση που υποβάλλει στο τέλος κάθε διδακτικού έτους. Στην έκθεση περιλαμβάνονται ο αριθμός των μαθητών που συμμετέχουν στις εξετάσεις πιστοποίησης ελληνομάθειας εξειδικευμένου φορέα ελληνικής γλώσσας και τα ποσοστά επιτυχίας"
Έχοντας μία τρίχρονη σχεδόν εμπειρία ως εκπαιδευτικός σε Τ.Ε.Γ. στη Γερμανία, διατυπώνω την επιφύλαξή μου ως προς την έμφαση που δίνεται στη συμμετοχή στις εξετάσεις πιστοποίησης της ελληνομάθειας ως κριτηρίου αξιολόγησης των Τ.Ε.Γ. (Στην παρούσα παράγραφο φαίνεται να παρουσιάζεται μάλιστα ως το μόνο κριτήριο, καθώς λείπει ο σύνδεσμος «και»: "Στην έκθεση περιλαμβάνονται [και] ο αριθμός των μαθητών…").
Θεωρώ ότι η συμμετοχή στις εξετάσεις πιστοποίησης της ελληνομάθειας είναι σαφώς σημαντική, αλλά όχι η μοναδική ή η σπουδαιότερη αποστολή των Τ.Ε.Γ. και δεν αποτυπώνει οπωσδήποτε ή δεν μπορεί να κρίνει από μόνη της την ποιότητα δουλειάς ενός εκπαιδευτικού ή γενικότερα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ο πολυδιάστατος ρόλος των Τ.Ε.Γ. περιλαμβάνει και πτυχές που δεν εντάσσονται σε μία εξεταστικοκεντρική κατεύθυνση (π.χ. αγάπη για την ελληνική γλώσσα, γνωριμία με ελληνική ιστορία και πολιτισμό). Επιπλέον, η συμμετοχή ή μη σε εξετάσεις αποτελεί καθαρά προσωπική επιλογή των γονέων, καθώς μάλιστα απαιτεί και οικονομικό κόστος. Στον βαθμό που τα ελληνόπουλα καλούνται να πληρώσουν για να αποκτήσουν το πιστοποιητικό ελληνομάθειας, θεωρώ πως ο ρόλος του εκπαιδευτικού δεν είναι να προσπαθεί να πείσει για τον μέγιστο δυνατό αριθμό συμμετεχόντων στις εν λόγω εξετάσεις. Είναι λεπτό το ζήτημα.
Για τους παραπάνω λόγους θεωρώ πως θα ήταν καλό να αναθεωρηθούν τα προβλεπόμενα ως προς το ζήτημα αυτό.
Ευχαριστώ
Στο τέλος της παραγράφου 3Α του άρθρου 4, αναγράφεται: "Τα αναγνωρισμένα Τ.Ε.Γ. αξιολογούνται από τον αρμόδιο Συντονιστή Εκπαίδευσης με έκθεση που υποβάλλει στο τέλος κάθε διδακτικού έτους. Στην έκθεση περιλαμβάνονται ο αριθμός των μαθητών που συμμετέχουν στις εξετάσεις πιστοποίησης ελληνομάθειας εξειδικευμένου φορέα ελληνικής γλώσσας και τα ποσοστά επιτυχίας" Έχοντας μία τρίχρονη σχεδόν εμπειρία ως εκπαιδευτικός σε Τ.Ε.Γ. στη Γερμανία, διατυπώνω την επιφύλαξή μου ως προς την έμφαση που δίνεται στη συμμετοχή στις εξετάσεις πιστοποίησης της ελληνομάθειας ως κριτηρίου αξιολόγησης των Τ.Ε.Γ. (Στην παρούσα παράγραφο φαίνεται να παρουσιάζεται μάλιστα ως το μόνο κριτήριο, καθώς λείπει ο σύνδεσμος «και»: "Στην έκθεση περιλαμβάνονται [και] ο αριθμός των μαθητών…"). Θεωρώ ότι η συμμετοχή στις εξετάσεις πιστοποίησης της ελληνομάθειας είναι σαφώς σημαντική, αλλά όχι η μοναδική ή η σπουδαιότερη αποστολή των Τ.Ε.Γ. και δεν αποτυπώνει οπωσδήποτε ή δεν μπορεί να κρίνει από μόνη της την ποιότητα δουλειάς ενός εκπαιδευτικού ή γενικότερα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ο πολυδιάστατος ρόλος των Τ.Ε.Γ. περιλαμβάνει και πτυχές που δεν εντάσσονται σε μία εξεταστικοκεντρική κατεύθυνση (π.χ. αγάπη για την ελληνική γλώσσα, γνωριμία με ελληνική ιστορία και πολιτισμό). Επιπλέον, η συμμετοχή ή μη σε εξετάσεις αποτελεί καθαρά προσωπική επιλογή των γονέων, καθώς μάλιστα απαιτεί και οικονομικό κόστος. Στον βαθμό που τα ελληνόπουλα καλούνται να πληρώσουν για να αποκτήσουν το πιστοποιητικό ελληνομάθειας, θεωρώ πως ο ρόλος του εκπαιδευτικού δεν είναι να προσπαθεί να πείσει για τον μέγιστο δυνατό αριθμό συμμετεχόντων στις εν λόγω εξετάσεις. Είναι λεπτό το ζήτημα. Για τους παραπάνω λόγους θεωρώ πως θα ήταν καλό να αναθεωρηθούν τα προβλεπόμενα ως προς το ζήτημα αυτό. Ευχαριστώ