Τα σχόλια των γονέων και των μαθητών που έχουν κατατεθεί στη διαβούλευση και εναντιώνονται στο άρθρο 18 είναι πολύ εύστοχα και δεν χρειάζεται να προστεθεί κάτι επιπλέον. Άλλωστε ήδη έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα 1.000 και είναι όλα “ένα και ένα”.
Η κυρία Υπουργός σε ερώτηση που της τέθηκε σε τηλεοπτική εκπομπή για την απόφαση του Υπουργείου να κατατεθεί το νομοσχέδιο εν μέσω πανδημίας υπεραμύνθηκε της επιλογής της με το σκεπτικό ότι οι συνθήκες ευνοούν τον δημοκρατικό διάλογο καθώς κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να εκφράσει την γνώμη του μέσω της πλατφόρμας έχοντας στη διάθεσή του άπλετο χρόνο για την ανάλυση του νομοσχεδίου.
Να δούμε λοιπόν αν όλα αυτά τα σχόλια ληφθούν υπόψη και το συγκεκριμένο άρθρο αποσυρθεί, όπως πρέπει να γίνει με βάση τη δημοκρατία, ή αν η υπουργός απλά υποκρίνεται.
Ασφαλώς κριτήριο της ειλικρίνειας ή της υποκρισίας της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου δεν θα αποτελέσει μόνο η στάση της αναφορικά με το άρθρο 18.
Η υποκριτική στάση τους έχει ήδη κριθεί.
Εν μέσω πανδημίας εισηγούνται ένα νομοσχέδιο που προβλέπει αύξηση των μαθητών ανά τάξη στο δημοτικό και στο νηπιαγωγείο ενώ αντίστοιχη αύξηση μεθοδεύεται και για το Γυμνάσιο και Λύκειο.
Επίσης, τόσα χρόνια ως γονείς είδαμε μια σειρά από εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που διαφημίστηκαν από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας.
Όλες μιλούσαν, όπως και η σημερινή, για “αναβάθμιση” του σχολείου.
Όμως, ποτέ και πουθενά σε κανένα πολυνομοσχέδιο δεν είδαμε να αναφέρεται αύξηση των δαπανών για τη Παιδεία, κάλυψη των κενών με μόνιμο βοηθητικό και εκπαιδευτικό προσωπικό, αναβάθμιση μέσων και υποδομών των σχολείων, επίλυση των χρόνιων σοβαρών προβλημάτων στη σχολική στέγη και φυσικά επίλυση όλων των συσσωρευμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε καθημερινά και έχουν αναδείξει με τη δράση τους και τον αγώνα τους οι Σύλλογοι γονέων.
Το ίδιο ισχύει και για το νομοσχέδιο της σημερινής κυβέρνησης.
Τι σόι αναβάθμιση είναι αυτή χωρίς καθηγητές και υποδομές, όποιος καταλαβαίνει ας μας το εξηγήσει.
Στο Πρότυπο Γυμνάσιο της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά τα παιδιά της Β’ γυμνασίου, τα οποία η κα Κεραμέως θέλει του χρόνου να τα βάλει να ξαναδώσουν εξετάσεις για το Λύκειο, δεν διδάχτηκαν φέτος φιλολογικά μαθήματα, γιατί μέχρι τα Χριστούγεννα η θέση ενός φιλολόγου παρέμενε κενή.
Στο Πρότυπο Γυμνάσιο και Λύκειο της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά δεν μπορεί να φοιτήσει μαθητής ΑμεΑ, γιατί παρά τις παρεμβάσεις και διεκδικήσεις των Συλλόγων Γονέων η Πολιτεία κωφεύει και δεν έχει φροντίσει να κατασκευαστεί ασανσέρ.
Και ας μην αναφερθούμε στα υπόλοιπα σοβαρά υλικοτεχνικά προβλήματα ενός σχολείου που χτίστηκε πριν 50 χρόνια.
Δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστο και το γεγονός ότι οι μαθητές των Προτύπων και Πειραματικών σχολείων και με αυτό το νομοσχέδιο εξακολουθούν να μην δικαιούνται δωρεάν μεταφορές.
Αντί οι ιθύνοντες να ασχοληθούν με όλα αυτά και να λύσουν τα οξυμένα προβλήματα φέρνουν ένα νομοσχέδιο που μετατρέπει το σχολείο σε εξεταστικό κέντρο και ειδικά το πρότυπο γυμνάσιο σε πραγματική αρένα.
Πιθανώς, όταν αναφέρονται σε “αναβάθμιση” του σχολείου να εννοούν την “αναβάθμιση” των κερδών των φροντιστηρίων και των ιδιωτικών σχολείων που θα βρουν ευκαιρία μέσα από τις μεταρρυθμίσεις ώστε να αυξήσουν την πελατεία τους.
Ορέστης Διαμαντόπουλος
ΔΣ Συλλόγου Γονέων Γυμνασίου Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά.
Τα σχόλια των γονέων και των μαθητών που έχουν κατατεθεί στη διαβούλευση και εναντιώνονται στο άρθρο 18 είναι πολύ εύστοχα και δεν χρειάζεται να προστεθεί κάτι επιπλέον. Άλλωστε ήδη έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα 1.000 και είναι όλα “ένα και ένα”. Η κυρία Υπουργός σε ερώτηση που της τέθηκε σε τηλεοπτική εκπομπή για την απόφαση του Υπουργείου να κατατεθεί το νομοσχέδιο εν μέσω πανδημίας υπεραμύνθηκε της επιλογής της με το σκεπτικό ότι οι συνθήκες ευνοούν τον δημοκρατικό διάλογο καθώς κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να εκφράσει την γνώμη του μέσω της πλατφόρμας έχοντας στη διάθεσή του άπλετο χρόνο για την ανάλυση του νομοσχεδίου. Να δούμε λοιπόν αν όλα αυτά τα σχόλια ληφθούν υπόψη και το συγκεκριμένο άρθρο αποσυρθεί, όπως πρέπει να γίνει με βάση τη δημοκρατία, ή αν η υπουργός απλά υποκρίνεται. Ασφαλώς κριτήριο της ειλικρίνειας ή της υποκρισίας της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου δεν θα αποτελέσει μόνο η στάση της αναφορικά με το άρθρο 18. Η υποκριτική στάση τους έχει ήδη κριθεί. Εν μέσω πανδημίας εισηγούνται ένα νομοσχέδιο που προβλέπει αύξηση των μαθητών ανά τάξη στο δημοτικό και στο νηπιαγωγείο ενώ αντίστοιχη αύξηση μεθοδεύεται και για το Γυμνάσιο και Λύκειο. Επίσης, τόσα χρόνια ως γονείς είδαμε μια σειρά από εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που διαφημίστηκαν από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας. Όλες μιλούσαν, όπως και η σημερινή, για “αναβάθμιση” του σχολείου. Όμως, ποτέ και πουθενά σε κανένα πολυνομοσχέδιο δεν είδαμε να αναφέρεται αύξηση των δαπανών για τη Παιδεία, κάλυψη των κενών με μόνιμο βοηθητικό και εκπαιδευτικό προσωπικό, αναβάθμιση μέσων και υποδομών των σχολείων, επίλυση των χρόνιων σοβαρών προβλημάτων στη σχολική στέγη και φυσικά επίλυση όλων των συσσωρευμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε καθημερινά και έχουν αναδείξει με τη δράση τους και τον αγώνα τους οι Σύλλογοι γονέων. Το ίδιο ισχύει και για το νομοσχέδιο της σημερινής κυβέρνησης. Τι σόι αναβάθμιση είναι αυτή χωρίς καθηγητές και υποδομές, όποιος καταλαβαίνει ας μας το εξηγήσει. Στο Πρότυπο Γυμνάσιο της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά τα παιδιά της Β’ γυμνασίου, τα οποία η κα Κεραμέως θέλει του χρόνου να τα βάλει να ξαναδώσουν εξετάσεις για το Λύκειο, δεν διδάχτηκαν φέτος φιλολογικά μαθήματα, γιατί μέχρι τα Χριστούγεννα η θέση ενός φιλολόγου παρέμενε κενή. Στο Πρότυπο Γυμνάσιο και Λύκειο της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά δεν μπορεί να φοιτήσει μαθητής ΑμεΑ, γιατί παρά τις παρεμβάσεις και διεκδικήσεις των Συλλόγων Γονέων η Πολιτεία κωφεύει και δεν έχει φροντίσει να κατασκευαστεί ασανσέρ. Και ας μην αναφερθούμε στα υπόλοιπα σοβαρά υλικοτεχνικά προβλήματα ενός σχολείου που χτίστηκε πριν 50 χρόνια. Δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστο και το γεγονός ότι οι μαθητές των Προτύπων και Πειραματικών σχολείων και με αυτό το νομοσχέδιο εξακολουθούν να μην δικαιούνται δωρεάν μεταφορές. Αντί οι ιθύνοντες να ασχοληθούν με όλα αυτά και να λύσουν τα οξυμένα προβλήματα φέρνουν ένα νομοσχέδιο που μετατρέπει το σχολείο σε εξεταστικό κέντρο και ειδικά το πρότυπο γυμνάσιο σε πραγματική αρένα. Πιθανώς, όταν αναφέρονται σε “αναβάθμιση” του σχολείου να εννοούν την “αναβάθμιση” των κερδών των φροντιστηρίων και των ιδιωτικών σχολείων που θα βρουν ευκαιρία μέσα από τις μεταρρυθμίσεις ώστε να αυξήσουν την πελατεία τους. Ορέστης Διαμαντόπουλος ΔΣ Συλλόγου Γονέων Γυμνασίου Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά.