Η αιτιολογική έκθεση του νόμου στο άρθρο 18 έρχεται σε αντίφαση με τις παραδοχές που έχει ήδη διαλάβει ο προτείνων νομοθέτης στο άρθρο 11. Ειδικότερα, στο γενικό και ειδικό σκοπό των Π.Σ. (πόσο αντίθετες στις οδηγίες της ΚΕΝΕ οι συντμήσεις....) προβλέπονται για τα σχολεία αυτά οι ακόλουθοι σκοποί:" η καλλιέργεια της αριστείας και της καινοτομίας,
καθώς και η πιλοτική εφαρμογή προγραμμάτων σπουδών, μεθόδων διδασκαλίας, νέου
εκπαιδευτικού υλικού, έντυπου και ψηφιακού, νέων διδακτικών εργαλείων,σχολικών
εγχειριδίων και καινοτόμων διδακτικών πρακτικών. Περαιτέρω, στους σκοπούς των Π.Σ. περιλαμβάνονται η συμμετοχή τους σε ερευνητικά προγράμματα, σε συνεργασία με τμήματα και σχολές Α.Ε.Ι. και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.), η δημιουργία ομίλων αριστείας, δημιουργικότητας και καινοτομίας, καθώς και η συνεργασία με Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, ερευνητικούς φορείς και κοινωφελή ιδρύματα".
Η προτεινόμενη συνεχής ανανέωση του μαθητικού πληθυσμού των εν λόγω σχολείων ανά τριετία, άραγε επιτρέπει την επίτευξη των ανωτέρω σκοπών;
Πως θα περίμενε κανείς μαθητές της Γ' Γυμνασίου να μετέχουν σε ερευνητικές εργασίες και προγράμματα, να αφιερώνουν την ενέργειά τους σε ομίλους αριστείας, όταν ο νομοθέτης απαιτεί από αυτούς να διαγωνιστούν για να κερδίσουν το αυτονόητο: την κοινωνικοποίησή τους, την παρέα τους, τους συμμαθητές τους.
Είναι αναμφισβήτητο το ότι τα Π.Σ. είναι μεν Πρότυπα, παραμένουν όμως Σχολεία. Δεν μπορεί να συνιστούν χώρους ανάπτυξης εγωκεντρικών, υπερ-ανταγωνιστικών και ατομιστικών εφηβικών προσωπικοτήτων, αλλά οφείλουν να προάγουν την ομαδικότητα και τη συνεργασία. Αν πράγματι σε αυτά συγκεντρώνονται "καλά μυαλά", αυτά τα μυαλά πρέπει να μάθουν να δουλεύουν σε ομάδα. Μόνον ομάδες προχωρούν πλέον στην επιστήμη. Θα πρέπει, επίσης, τα "μυαλά" αυτά να γίνουν ολοκληρωμένοι άνθρωποι, συναισθηματικά, ηθικά και κοινωνικά. Αυτή δεν είναι η επιζητούμενη "αριστεία";
Ας μην εισαχθεί, λοιπόν, με το νέο νόμο κατάτμηση της ενιαίας βαθμίδας της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ειδικώς για τα Πρότυπα Σχολεία.
Ποτέ, άλλωστε, στην ιστορία των σχολείων αυτών δεν είχε υπάρξει τέτοια κατάτμηση.
Η βούληση του νομοθέτη να ανανεώνεται ο μαθητικός πληθυσμός και να δίνεται δεύτερη ευκαιρία σε κάποιους καλούς μαθητές να στελεχώσουν τα Π.Σ. κατά τη μετάβαση στο Λύκειο, εν τοις πράγμασι επιτυγχάνεται. Τα Π.Σ. είναι εκ προοιμίου σχολεία απαιτητικά και οι λιγότερο ενδιαφερόμενοι μαθητές τους, συχνά προτιμούν να μην συνεχίσουν τις σπουδές τους σε αυτά, επιτρέποντας την εισαγωγή νέων μαθητών. Άλλωστε, τίποτα δεν εμποδίζει την αύξηση του αριθμού των μαθητών των Πρότυπων Λυκείων, ώστε να δίνεται πρόσθετη ευκαιρία για την εισδοχή νέων μαθητών.
Η πρόβλεψη ενδιάμεσου διαγωνισμού για τους μαθητές των Προτύπων Γυμνασίων, προκειμένου να συνεχίσουν τη φοίτησή τους στο αντίστοιχο Πρότυπο Λύκειο δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς του νομοθέτη και δεν πρέπει να περιληφθεί στο σχέδιο νόμου.
Η αιτιολογική έκθεση του νόμου στο άρθρο 18 έρχεται σε αντίφαση με τις παραδοχές που έχει ήδη διαλάβει ο προτείνων νομοθέτης στο άρθρο 11. Ειδικότερα, στο γενικό και ειδικό σκοπό των Π.Σ. (πόσο αντίθετες στις οδηγίες της ΚΕΝΕ οι συντμήσεις....) προβλέπονται για τα σχολεία αυτά οι ακόλουθοι σκοποί:" η καλλιέργεια της αριστείας και της καινοτομίας, καθώς και η πιλοτική εφαρμογή προγραμμάτων σπουδών, μεθόδων διδασκαλίας, νέου εκπαιδευτικού υλικού, έντυπου και ψηφιακού, νέων διδακτικών εργαλείων,σχολικών εγχειριδίων και καινοτόμων διδακτικών πρακτικών. Περαιτέρω, στους σκοπούς των Π.Σ. περιλαμβάνονται η συμμετοχή τους σε ερευνητικά προγράμματα, σε συνεργασία με τμήματα και σχολές Α.Ε.Ι. και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.), η δημιουργία ομίλων αριστείας, δημιουργικότητας και καινοτομίας, καθώς και η συνεργασία με Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, ερευνητικούς φορείς και κοινωφελή ιδρύματα". Η προτεινόμενη συνεχής ανανέωση του μαθητικού πληθυσμού των εν λόγω σχολείων ανά τριετία, άραγε επιτρέπει την επίτευξη των ανωτέρω σκοπών; Πως θα περίμενε κανείς μαθητές της Γ' Γυμνασίου να μετέχουν σε ερευνητικές εργασίες και προγράμματα, να αφιερώνουν την ενέργειά τους σε ομίλους αριστείας, όταν ο νομοθέτης απαιτεί από αυτούς να διαγωνιστούν για να κερδίσουν το αυτονόητο: την κοινωνικοποίησή τους, την παρέα τους, τους συμμαθητές τους. Είναι αναμφισβήτητο το ότι τα Π.Σ. είναι μεν Πρότυπα, παραμένουν όμως Σχολεία. Δεν μπορεί να συνιστούν χώρους ανάπτυξης εγωκεντρικών, υπερ-ανταγωνιστικών και ατομιστικών εφηβικών προσωπικοτήτων, αλλά οφείλουν να προάγουν την ομαδικότητα και τη συνεργασία. Αν πράγματι σε αυτά συγκεντρώνονται "καλά μυαλά", αυτά τα μυαλά πρέπει να μάθουν να δουλεύουν σε ομάδα. Μόνον ομάδες προχωρούν πλέον στην επιστήμη. Θα πρέπει, επίσης, τα "μυαλά" αυτά να γίνουν ολοκληρωμένοι άνθρωποι, συναισθηματικά, ηθικά και κοινωνικά. Αυτή δεν είναι η επιζητούμενη "αριστεία"; Ας μην εισαχθεί, λοιπόν, με το νέο νόμο κατάτμηση της ενιαίας βαθμίδας της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ειδικώς για τα Πρότυπα Σχολεία. Ποτέ, άλλωστε, στην ιστορία των σχολείων αυτών δεν είχε υπάρξει τέτοια κατάτμηση. Η βούληση του νομοθέτη να ανανεώνεται ο μαθητικός πληθυσμός και να δίνεται δεύτερη ευκαιρία σε κάποιους καλούς μαθητές να στελεχώσουν τα Π.Σ. κατά τη μετάβαση στο Λύκειο, εν τοις πράγμασι επιτυγχάνεται. Τα Π.Σ. είναι εκ προοιμίου σχολεία απαιτητικά και οι λιγότερο ενδιαφερόμενοι μαθητές τους, συχνά προτιμούν να μην συνεχίσουν τις σπουδές τους σε αυτά, επιτρέποντας την εισαγωγή νέων μαθητών. Άλλωστε, τίποτα δεν εμποδίζει την αύξηση του αριθμού των μαθητών των Πρότυπων Λυκείων, ώστε να δίνεται πρόσθετη ευκαιρία για την εισδοχή νέων μαθητών. Η πρόβλεψη ενδιάμεσου διαγωνισμού για τους μαθητές των Προτύπων Γυμνασίων, προκειμένου να συνεχίσουν τη φοίτησή τους στο αντίστοιχο Πρότυπο Λύκειο δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς του νομοθέτη και δεν πρέπει να περιληφθεί στο σχέδιο νόμου.