Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κατερίνα Νίκα' | 5 Μαΐου 2020, 16:22

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ως εκπαιδευτικός και μητέρα, διαφωνώ με την ένταξη προγραμμάτων σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο Νηπιαγωγείο, έστω και σε πιλοτική μορφή. Τα παιδιά, σε αυτήν την πρώιμη ηλικία μαθαίνουν μέσα από το συμβολικό παιχνίδι και τον μιμητισμό και πολύ εύκολα μπορούν να οδηγηθούν σε επικίνδυνα για την ψυχοσωματική τους υγεία παιχνίδια… Δεδομένου ότι στην προσχολική εκπαίδευση η βασική αρχή είναι: «μαθαίνουμε παίζοντας και παίζουμε μαθαίνοντας», η προσέγγιση θεμάτων που άπτονται της σξουαλικότητας, εύκολα μπορεί να οδηγήσει τα παιδιά και μέσω της περιέργειας - που είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη σε αυτήν την ηλικία-, σε μια πρώιμη και κάποιες φορές παραποιημένη άποψη για τη σεξουαλικότητα, ενθαρρύνοντας καταστάσεις που μπορούν να τραυματίσουν ανεπανόρθωτα την ψυχολογία τους. Είναι απαραίτητος ο σεβασμός στις αρχές κάθε οικογένειας που ουσιαστικά θα πρέπει να φέρει την αποκλειστική ευθύνη για την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Η ενημέρωση των παιδιών για θέματα σεξουαλικότητας πρέπει να γίνεται εξατομικευμένα και να λαμβάνεται υπ΄όψιν ο χαρακτήρας του παιδιού ώστε να μην προκληθεί κάποια τραύμα, και κυρίως με την αγάπη και την ευαισθησία των γονέων που είναι τα εγγύτερα πρόσωπα για τα παιδιά, γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα την ψυχοσύνθεση του παιδιού τους και φυσικά μπορούν τα παιδιά να τους εμπιστευτούν.Και βέβαια τα παιδιά είναι σε θέση να αισθανθούν εάν αυτά που τους προσφέρουν οι γονείς είναι απλές γνώσεις ή βιώματα αγάπης μέσα από το δικό τους γάμο. Είναι γεγονός ότι τα παιδιά έχουν ανάγκη όχι από σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, αλλά κυρίως από ΠΑΙΔΕΙΑ που θα μορφώνει τον όλον άνθρωπο ως ψυχοσωματική υπόσταση και θα ενσταλάζει στην ύπαρξή τους τις αξίες του σεβασμού και της αγάπης, της ενσυναίσθησης, της ειλικρίνειας, της ευθύτητας, της δημιουργικότητας, της προσφοράς, όχι με ξερή διδασκαλία, αλλά κυρίως μέσα από την προβολή προτύπων που μπορούν να εμπνεύσουν τα παιδιά. Οφείλουμε να διαφυλάξουμε την ακεραιότητα και αθωότητα της αγνής παιδικής ψυχής, προβάλλοντας στο σχολεία πρότυπα οικογενειακής ζωής που θα καλλιεργούν στις ψυχές των παιδιών την βεβαιότητα ότι οι αληθινές προσωπικές σχέσεις των συζύγων οικοδομούνται με αγάπη, άδειασμα και ολοκλήρωση μέσα στο γάμο. Έτσι σταδιακά και σε βάθος χρόνου χωρίς βιασύνη και επιβολή, τα παιδιά θα εννοούν ότι η επιτυχημένη σεξουαλική σχέση είναι το δώρο βαθιάς ένωσης και αληθινής αγάπης και όχι απλά αυθαίρετης, ατομικής ικανοποίησης.