Αν θεωρήσουμε ότι καταγωγίκος στόχος -που συνέχει ως νήμα οδηγητικό όλες τις εκφάνσεις της εκπαιδευτικής διαδικασίας - συνιστά η μύηση των παιδιών μας στον «έρωτα» προς την γνώση και όχι η «επίπλωση του μυαλού» τους με αποχυμωμένα , στεγνά δεδομένα για να τα αναπαράξουν σε μια ακόμα επίπονη εξεταστική διαδικασία όπως αυτή που προτείνεται για την εισαγωγή τους στο Λύκειο- η καλλιέργεια του κριτικού οπλισμού για να καταστούν σύμφωνα με τον Αριστοτέλη χρήσιμοι, δρώντες και ενεργοί πολίτες στο άστυ, η διαρκής και απρόσφορη διαδικασία των επαναλαμβανόμενων εξετάσεων σε μαθητές που ήδη έχουν αποδείξει με τον πλέον αδιάψευστο τρόπο την επάρκεια και την «πολύλαλητη» αριστεία, ακυρώνει, ναρκοθετεί και υπονομεύει ενταφιάζονται τον αφετηριακό τούτο στόχο. Δηλαδή, εάν η Γ! Γυμνασίου μετατραπεί σε ένα έτος προπαρασκευής - παραμόρφωσης για την εισαγωγή στο λύκειο, ελλοχεύει και καραδοκεί ο κίνδυνος οι μαθητές που θα αλλοτριωθούν ξανά σε υποψήφιους, να εστιάζουν μόνο στα υπό εξέταση μαθήματα παρακάμπτοντας όλα τα αλλά που σπονδυλώνουν την εγκύκλιο παιδεία και την πρισματικά πολύεδρη καλλιέργεια. Έτσι, αντί να ανοίγουμε γρίλιες φωτός στο μυαλό των παιδιών μας, κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο για όλα τα σχολεία -ποσό μάλλον δε για τα πρότυπα— θα μετατραπούν σε μονοδιάστατους ανθρώπους , με στόχο μόνο την επιτυχία στις εξετάσεις. Οι προτάσεις για νέες εξετάσεις σαρκώνουν απαρχαιωμένες και επονείδιστες εκπαιδευτικές τακτικές, που στόχο έχουν να πυροδοτήσουν την παραπαιδεία. Άλλωστε τα πρότυπα σχολεία ήδη χειμάζονται και ταλανίζονται από άλλου είδους στρεβλώσεις και μήπως θα ήταν αποδοτικότερο να εγκύψουμε σε αυτές «ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό , άθλια κτιριακή υποδομή κ.α- και όχι με ένα νέο άλμα στο κενό για νέες εξετάσεις ;;;
Αν θεωρήσουμε ότι καταγωγίκος στόχος -που συνέχει ως νήμα οδηγητικό όλες τις εκφάνσεις της εκπαιδευτικής διαδικασίας - συνιστά η μύηση των παιδιών μας στον «έρωτα» προς την γνώση και όχι η «επίπλωση του μυαλού» τους με αποχυμωμένα , στεγνά δεδομένα για να τα αναπαράξουν σε μια ακόμα επίπονη εξεταστική διαδικασία όπως αυτή που προτείνεται για την εισαγωγή τους στο Λύκειο- η καλλιέργεια του κριτικού οπλισμού για να καταστούν σύμφωνα με τον Αριστοτέλη χρήσιμοι, δρώντες και ενεργοί πολίτες στο άστυ, η διαρκής και απρόσφορη διαδικασία των επαναλαμβανόμενων εξετάσεων σε μαθητές που ήδη έχουν αποδείξει με τον πλέον αδιάψευστο τρόπο την επάρκεια και την «πολύλαλητη» αριστεία, ακυρώνει, ναρκοθετεί και υπονομεύει ενταφιάζονται τον αφετηριακό τούτο στόχο. Δηλαδή, εάν η Γ! Γυμνασίου μετατραπεί σε ένα έτος προπαρασκευής - παραμόρφωσης για την εισαγωγή στο λύκειο, ελλοχεύει και καραδοκεί ο κίνδυνος οι μαθητές που θα αλλοτριωθούν ξανά σε υποψήφιους, να εστιάζουν μόνο στα υπό εξέταση μαθήματα παρακάμπτοντας όλα τα αλλά που σπονδυλώνουν την εγκύκλιο παιδεία και την πρισματικά πολύεδρη καλλιέργεια. Έτσι, αντί να ανοίγουμε γρίλιες φωτός στο μυαλό των παιδιών μας, κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο για όλα τα σχολεία -ποσό μάλλον δε για τα πρότυπα— θα μετατραπούν σε μονοδιάστατους ανθρώπους , με στόχο μόνο την επιτυχία στις εξετάσεις. Οι προτάσεις για νέες εξετάσεις σαρκώνουν απαρχαιωμένες και επονείδιστες εκπαιδευτικές τακτικές, που στόχο έχουν να πυροδοτήσουν την παραπαιδεία. Άλλωστε τα πρότυπα σχολεία ήδη χειμάζονται και ταλανίζονται από άλλου είδους στρεβλώσεις και μήπως θα ήταν αποδοτικότερο να εγκύψουμε σε αυτές «ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό , άθλια κτιριακή υποδομή κ.α- και όχι με ένα νέο άλμα στο κενό για νέες εξετάσεις ;;;