Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Ζαφειρόπουλος' | 26 Νοεμβρίου 2009, 14:12

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Με το ισχύον σύστημα προσλήψεων εκπαιδευτικών, είτε αναπληρωτών είτε μέσω ΑΣΕΠ, ορθώνεται μπροστά στους υποψήφιους ένα τείχος περίπλοκων κριτηρίων και μοριοδοτήσεων, που εξουδετερώνουν τα προσόντα που σχετίζονται με την αυθεντική γνώση. Υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός νέων επιστημόνων με μεταπτυχιακά, ερευνητικό έργο, άριστη γνώση ξένων γλωσσών, εμπειρία σπουδών σε σπουδαία πανεπιστήμια του εξωτερικού και εμπειρία διαβίωσης σε μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα του κόσμου. Αν και περισσότερο μορφωμένα αυτά τα άτομα έχουν συχνά περισσότερο δρόμο να διανύσουν από τους υπόλοιπους υποψήφιους για να πετύχουν τους ίδιους στόχους. Γιατί άραγε αποτελεί κριτήριο πρόσληψης αναπληρωτών μόνο η χρονολογία κτήσης του βασικού πτυχίου; Γιατί η προϋπηρεσία στα στρεβλά και μίζερα ελληνικά σχολεία αποτελεί σημαντικότερο κριτήριο από τη θητεία σε μεγάλα ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού; Ποιος θα φέρει την αλλαγή στα σχολεία, αυτός που δίδαξε λίγο καιρό χωρίς να υποστεί καμιά αξιολόγηση, ούτε και να επιμορφωθεί, ή αυτός που έφερε σε πέρας δύσκολες μεταπτυχιακές σπουδές και ερευνητικές αποστολές; Κατά την ταπεινή μου γνώμη η διδακτική προϋπηρεσία στα ελληνικά σχολεία, έτσι όπως αυτά είναι σήμερα, υποβαθμίζει και δεν αναβαθμίζει τους εκπαιδευτικούς. Ρωτήστε αυτούς που εγκατέλειψαν την εκπαίδευση για να κάνουν καριέρα στον ιδιωτικό τομέα, γιατί δεν αναφέρουν στα βιογραφικά τους σημειώματα τη θητεία τους ως εκπαιδευτικοί; Γιατί το κρύβουν; Ένας νεαρός μαθηματικός που προσλαμβάνεται σε μεγάλη εταιρεία πληροφορικής, έχει λόγους να παινευτεί στο νέο του εργοδότη για τη συμμετοχή του στην παρωδία της πρόσθετης διδακτικής στήριξης ενός σχολείου; Τι να προβάλει, ότι έκανε σε δυο παιδάκια μάθημα δυο μεσημέρια τη βδομάδα, στο χωλ του γραφείου των καθηγητών ενός λυκείου ενός χωριού ή μιας πόλης; Αν δίδασκε στο πανεπιστήμιο ή ένα φημισμένο ιδιωτικό σχολείο θα το έκρυβε; Μόνο στον ΑΣΕΠ δεν ντρέπονται να παρουσιάσουν τη διδακτική προϋπηρεσία, πουθενά αλλού. Με τα παραπάνω δεν θέλω να υποβαθμίσω την αξία του εκπαιδευτικού ταλέντου, που δεν σχετίζεται μόνο με τα μεταπτυχιακά και τις ξένες γλώσσες. Σίγουρα υπάρχουν καλύτεροι εκπαιδευτικοί με λιγότερα τυπικά προσόντα, αλλά αυτοί αποτελούν την εξαίρεση. Σε καμία περίπτωση η διδακτική προϋπηρεσία δεν κληροδοτεί το διδακτικό χάρισμα, απλώς προσφέρει εμπειρία, η οποία όμως δεν αφομοιώνεται με τον ίδιο ρυθμό από όλους τους εκπαιδευτικούς. Ανάμεσα σε δύο εκπαιδευτικούς της ίδιας μεταδοτικότητας, αυτός που θα αξιοποιήσει πιο αποδοτικά την εμπειρία θα είναι ο πιο σπουδαγμένος. Με άλλα λόγια, ο πιο μορφωμένος θα αναπληρώσει το έλλειμμα της εμπειρίας σχετικά γρήγορα, ενώ ο πιο έμπειρος θα καλύψει πολύ αργά ή ποτέ το έλλειμμα της γνώσης, με αποτέλεσμα να χάσει το πλεονέκτημα της εμπειρίας πολύ σύντομα. Εξ άλλου έχει αποδειχτεί ότι η εμπειρία που δεν εδράζεται σε ισχυρό επιστημονικό υπόβαθρο αποκτιέται μέσω αυτοσχεδιασμών και συχνά προκαλεί προβλήματα. Αυτή ίσως είναι και η κατάρα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, οι αυτοσχεδιασμοί όλων των έμπειρων, αλλά μέχρις εκεί και τίποτα παραπάνω, στελεχών και συντελεστών της εκπαιδευτικής κοινότητας.