• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΕΝΗ ΑΒΡΑΜΑΝΤΗ' | 5 Μαΐου 2020, 19:00

    Η επαγγελματική εκπαίδευση στη χώρα μας πολλές φορές δεν αντιμετωπίστηκε το ίδιο σοβαρά με τις άλλες ευρωπαικές χώρες, ενώ συχνά λειτούργησε ως χώρος απορρόφησης μαθητών και μαθητριών, που απορρίφθηκαν από το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Τα τελευταία χρόνια μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι υπήρξε μια στροφή από την πλευρά της κοινωνίας και μια αλλαγή στάσης προς τα βελτίω. Αυτή η αλλαγή φάνηκε στο μαθητικό δυναμικό μας την εποχή της οικονομικής κρίσης. Τελειόφοιτοι, που είχαν αφήσει τα θρανία και είχαν απομακρυνθεί από το σχολείο, επέστρεφαν συνειδητοποιημένοι πια, προκειμένου να φοιτήσουν εκ νέου και να αποκτήσουν μια ειδικότητα που να ικανοποιεί τις ανάγκες της σύγχρονης αγοράς εργασίας. Η ευκαιρία λοιπόν για μόρφωση και η δυνατότητα απόκτησης δεξιοτήτων και ικανοτήτων που ανοίγουν επαγγελματικούς δρόμους και δίνουν ευκαιρίες ζωής σε νέους και νέες είναι το αισιόδοξο και ελπιδοφόρο μήνυμα της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Δυστυχώς, το δικαίωμα επανένταξης στην αγορά εργασίας διακόπτεται με το νέο νομοσχέδιο. Το ανώτατο όριο αποδοχής φοίτησης του μαθητή που ορίζεται στο 17ο έτος αποκλείει τους μαθητές και τις μαθήτριες που, λόγω ανάγκης επιβίωσης των ίδιων αλλά και των οικογενειών τους είχαν αναγκαστεί να διακόψουν τη φοίτηση και να επανέλθουν αργότερα.Τέλος, το επιχείρημα της σύνδεσης της ενδοσχολικής βίας με τους ενήλικες μαθητές δεν στηρίζεται σε καμμία έρευνα, ενώ η εμπειρία μας από τη σχολική τάξη είναι ακριβώς η αντίθετη, καθώς οι ενήλικοι μαθητές δρουν καταλυτικά στην αποσυμφόρηση των εντάσεων. Ας ευχηθούμε ότι το ΥΠΑΙΘ θα επανεξετάσει τη συγκεκριμένη διάταξη και δεν θα στερήσει το όνειρο για εργασία αλλά και μόρφωση σε μια πολύ μεγάλη ομάδα νέων ανθρώπων που ζητούν απλά μια δεύτερη ευκαιρία.