Κυρία Υπουργέ
Είμαι μαθητής της Β’ Γυμνασίου της Ιωνειδίου Σχολής Πειραιά.
Για δύο χρόνια προετοιμαζόμουν προκειμένου να καταφέρω να εισαχθώ στη σχολική κοινότητα του Πρότυπου Γυμνασίου. Οι γονείς μου με υποστήριξαν στην απόφασή μου αυτή, τόσο ψυχολογικά όσο και οικονομικά. Το άγχος μου ήταν μεγάλο. Οι θέσεις λίγες, ο ανταγωνισμός μεγάλος, το διάβασμα πολύ και τα έξοδα όσο πλησίαζε η ώρα των εξετάσεων μεγαλύτερα. Όταν οι συμμαθητές μου πήραν το απόλυτήριό τους και έφυγαν για διακοπές, εγώ διάβαζα ακόμη… Και η επιβράβευση των προσπαθειών μου ήρθε. Ήμουν ευτυχισμένος. Θα ζοριζόμουν στην αρχή μέχρι να κάνω νέους φίλους , να γνωρίσω τους καθηγητές πλέον και όχι τον δάσκαλο όπως είχα μέχρι τώρα και να προσαρμοστώ στις νέες απαιτήσεις. Είχα πετύχει την εισαγωγή μου σε ένα σχολείο πρότυπο και μέχρι να αποφοιτήσω από το Λύκειο θα ήμουν ήσυχος ότι θα ήμουν στο ίδιο σχολικό περιβάλλον.
Με την αλλαγή στο σύστημα εισαγωγής, μας τα ανατρέπετε όλα. Θα πρέπει να ξαναμπώ στη διαδικασία των εξετάσεων και να αποδείξω πάλι ότι αξίζω. Δεν φτάνει όμως η μία φορά; Μπήκα σε ένα σχολείο υψηλών απαιτήσεων και ακολουθώ το πρόγραμμά του. Έχω μπει σε μια σειρά. Αξιολογήθηκα… Θα πρέπει πάλι να επιβαρύνω την οικογένειά μου με τα έξοδα των φροντιστηρίων; Να περάσω πάλι το ίδιο άγχος; Κι αν αποτύχω τι θα σημαίνει αυτό; Ότι ήμουν άριστος μόνο για τις τάξεις του Γυμνασίου; Και μετά τι; Άτυχος, ή απλά όχι άριστος;
Η αδελφή μου ,τρία χρόνια μεγαλύτερη, μπήκε με το ίδιο σύστημα εισαγωγής που μπήκα κι εγώ και τον επόμενο χρόνο θα αποφοιτήσει από το Λύκειο. Εγώ γιατί να μην έχω την ίδια τύχη; Όταν κατέθετα την αίτηση υποψηφιότητας για την εισαγωγή μου στην Ιωνείδιο το Κράτος σύμφωνα με τους νόμους του μου εξασφάλιζε την εξαετή φοίτηση μου στο σχολείο αυτό, εφόσον κατάφερνα να μπω στη λίστα των επιτυχόντων. Τώρα ξαφνικά, γιατί πρέπει να αλλάξει αυτό…
Έτσι κι αλλιώς δεν συμφωνώ με τις απανωτές εξετάσεις για όλα τα παιδιά. Νομίζω όμως ότι για τα παιδιά που ήδη φοιτούμε στο Γυμνάσιο, μια τέτοια αλλαγή είναι άδικη. Αν το γνώριζα ίσως και να μην έμπαινα στη διαδικασία των εξετάσεων από την αρχή.
Δεν μπορώ συνέχεια να προσπαθώ να αποδεικνύω την αξία μου. Το απέδειξα μια φορά …Το ότι είμαι ακόμη μαθητής στο συγκεκριμένο σχολείο κάτι θα σημαίνει…
Σας παρακαλώ πολύ σκεφτείτε άλλη μια φορά την αλλαγή που θέλετε να κάνετε. Μην μας αδικήσετε.. Ο νόμος που θέλετε να ψηφιστεί στη Βουλή αφορά παιδιά. Δεν είμαστε ρομπότ και δεν θέλουμε να ζούμε συνέχεια μέσα στο άγχος . Σε ότι με αφορά, θα ήθελα να είχα την ίδια τύχη με τη μεγαλύτερη αδελφή μου: να αποφοιτήσω από το σχολείο που κόπιασα για να μπω.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ
Θεοχάρης Αντώνης
Κυρία Υπουργέ Είμαι μαθητής της Β’ Γυμνασίου της Ιωνειδίου Σχολής Πειραιά. Για δύο χρόνια προετοιμαζόμουν προκειμένου να καταφέρω να εισαχθώ στη σχολική κοινότητα του Πρότυπου Γυμνασίου. Οι γονείς μου με υποστήριξαν στην απόφασή μου αυτή, τόσο ψυχολογικά όσο και οικονομικά. Το άγχος μου ήταν μεγάλο. Οι θέσεις λίγες, ο ανταγωνισμός μεγάλος, το διάβασμα πολύ και τα έξοδα όσο πλησίαζε η ώρα των εξετάσεων μεγαλύτερα. Όταν οι συμμαθητές μου πήραν το απόλυτήριό τους και έφυγαν για διακοπές, εγώ διάβαζα ακόμη… Και η επιβράβευση των προσπαθειών μου ήρθε. Ήμουν ευτυχισμένος. Θα ζοριζόμουν στην αρχή μέχρι να κάνω νέους φίλους , να γνωρίσω τους καθηγητές πλέον και όχι τον δάσκαλο όπως είχα μέχρι τώρα και να προσαρμοστώ στις νέες απαιτήσεις. Είχα πετύχει την εισαγωγή μου σε ένα σχολείο πρότυπο και μέχρι να αποφοιτήσω από το Λύκειο θα ήμουν ήσυχος ότι θα ήμουν στο ίδιο σχολικό περιβάλλον. Με την αλλαγή στο σύστημα εισαγωγής, μας τα ανατρέπετε όλα. Θα πρέπει να ξαναμπώ στη διαδικασία των εξετάσεων και να αποδείξω πάλι ότι αξίζω. Δεν φτάνει όμως η μία φορά; Μπήκα σε ένα σχολείο υψηλών απαιτήσεων και ακολουθώ το πρόγραμμά του. Έχω μπει σε μια σειρά. Αξιολογήθηκα… Θα πρέπει πάλι να επιβαρύνω την οικογένειά μου με τα έξοδα των φροντιστηρίων; Να περάσω πάλι το ίδιο άγχος; Κι αν αποτύχω τι θα σημαίνει αυτό; Ότι ήμουν άριστος μόνο για τις τάξεις του Γυμνασίου; Και μετά τι; Άτυχος, ή απλά όχι άριστος; Η αδελφή μου ,τρία χρόνια μεγαλύτερη, μπήκε με το ίδιο σύστημα εισαγωγής που μπήκα κι εγώ και τον επόμενο χρόνο θα αποφοιτήσει από το Λύκειο. Εγώ γιατί να μην έχω την ίδια τύχη; Όταν κατέθετα την αίτηση υποψηφιότητας για την εισαγωγή μου στην Ιωνείδιο το Κράτος σύμφωνα με τους νόμους του μου εξασφάλιζε την εξαετή φοίτηση μου στο σχολείο αυτό, εφόσον κατάφερνα να μπω στη λίστα των επιτυχόντων. Τώρα ξαφνικά, γιατί πρέπει να αλλάξει αυτό… Έτσι κι αλλιώς δεν συμφωνώ με τις απανωτές εξετάσεις για όλα τα παιδιά. Νομίζω όμως ότι για τα παιδιά που ήδη φοιτούμε στο Γυμνάσιο, μια τέτοια αλλαγή είναι άδικη. Αν το γνώριζα ίσως και να μην έμπαινα στη διαδικασία των εξετάσεων από την αρχή. Δεν μπορώ συνέχεια να προσπαθώ να αποδεικνύω την αξία μου. Το απέδειξα μια φορά …Το ότι είμαι ακόμη μαθητής στο συγκεκριμένο σχολείο κάτι θα σημαίνει… Σας παρακαλώ πολύ σκεφτείτε άλλη μια φορά την αλλαγή που θέλετε να κάνετε. Μην μας αδικήσετε.. Ο νόμος που θέλετε να ψηφιστεί στη Βουλή αφορά παιδιά. Δεν είμαστε ρομπότ και δεν θέλουμε να ζούμε συνέχεια μέσα στο άγχος . Σε ότι με αφορά, θα ήθελα να είχα την ίδια τύχη με τη μεγαλύτερη αδελφή μου: να αποφοιτήσω από το σχολείο που κόπιασα για να μπω. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ Θεοχάρης Αντώνης