Αναρωτιέμαι πραγματικά...
Υπάρχει καμία ανάγκη να ξεκινήσει αγγλικά το παιδί από το νηπιαγωγείο;
Εδώ προσπαθούμε να τους μάθουμε απλά να κάθονται, να προσέξουν, να ακούσουν τους άλλους. Βασικές δεξιότητες που είναι χρήσιμες για την υπόλοιπη σχολική ή μη ζωή τους. Το νηπιαγωγείο δεν είναι για να παρέχει γνώσεις μόνο, αλλά πρωτίστως για να αναπτύξει αυτές τις δεξιότητες.
Το δε επιχείρημα ότι γίνεται και σε ιδιωτικά τόσα χρόνια, για μένα δεν είναι καν επιχείρημα. Τα ιδιωτικά είναι επιχειρήσεις και χωρίς να θέλω να θίξω όλα τα ιδιωτικά, τα περισσότερα δεν ενδιαφέρονται τόσο για την ποιότητα της εκπαίδευσης, αλλά για το φαίνεσθαι. Τα έχω ζήσει έσωθεν και ξέρω πώς λειτουργούν.
Και άντε να πούμε ότι κάνουν τα νήπια αγγλικά και είμαστε παρούσες...πολύ φοβάμαι ότι αυτό είναι αρχή για να εισαχθούν και άλλες ειδικότητες στο νηπιαγωγείο. Δεν έχω κάτι με τις άλλες ειδικότητες, αλλά θεωρώ ότι κάτι τέτοιο είναι έγκλημα για τόσο μικρές ηλικίες. (θα έλεγα το ίδιο και για τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, αλλά τέλος πάντων)
Στη βιβλιογραφία αναφέρεται πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της νηπιαγωγού για τη μετάβαση του παιδιού από το σπίτι στο σχολείο. Το νηπιαγωγείο είναι η πρώτη επαφή του παιδιού με το σχολικό περιβάλλον και χρειάζεται να έχει ένα σταθερό πρόσωπο αναφοράς, ώστε να αναπτύξει σχέσεις εμπιστοσύνης μαζί του. Η νηπιαγωγός είναι ο σημαντικός ενήλικας που θα διευκολύνει το παιδί σε αυτή τη διαδικασία της μάθησης. Αν αλλάζει συνεχώς δασκάλες το παιδί, πώς θα μπορέσει να αναπτυχθεί μια σχέση εμπιστοσύνης; Αλλάζουν τα πρόσωπα, αλλάζουν οι χαρακτήρες, αλλάζουν οι συμπεριφορές. Κάτι τέτοιο μπερδεύει τα παιδιά τόσο μικρής ηλικίας.
Επιπρόσθετα, αν εισάγουμε στο νηπιαγωγείο αγγλικά, φυσική αγωγή και καλλιτεχνικά, φιλολόγους, μαθηματικούς και δε ξέρω τι άλλο, εμείς τι ρόλο θα έχουμε;;; Αυτά τα αντικείμενα διαπραγματευόμαστε ουσιαστικά κι εμείς, αλλά σε επίπεδο κατανοητό από τα παιδιά, με βάση τη διαθεματικότητα, τα βιώματα και τις ανάγκες των εκάστοτε νηπίων, αποσκοπώντας στην ανάπτυξη πολλών διαφορετικών δεξιοτήτων και όχι μόνο γνώσεων. Δεξιοτήτων απαραίτητων για τη μετέπειτα εξέλιξή τους όχι μόνο σαν μαθητές, αλλά και σαν άνθρωποι.
Αναρωτιέμαι πραγματικά... Υπάρχει καμία ανάγκη να ξεκινήσει αγγλικά το παιδί από το νηπιαγωγείο; Εδώ προσπαθούμε να τους μάθουμε απλά να κάθονται, να προσέξουν, να ακούσουν τους άλλους. Βασικές δεξιότητες που είναι χρήσιμες για την υπόλοιπη σχολική ή μη ζωή τους. Το νηπιαγωγείο δεν είναι για να παρέχει γνώσεις μόνο, αλλά πρωτίστως για να αναπτύξει αυτές τις δεξιότητες. Το δε επιχείρημα ότι γίνεται και σε ιδιωτικά τόσα χρόνια, για μένα δεν είναι καν επιχείρημα. Τα ιδιωτικά είναι επιχειρήσεις και χωρίς να θέλω να θίξω όλα τα ιδιωτικά, τα περισσότερα δεν ενδιαφέρονται τόσο για την ποιότητα της εκπαίδευσης, αλλά για το φαίνεσθαι. Τα έχω ζήσει έσωθεν και ξέρω πώς λειτουργούν. Και άντε να πούμε ότι κάνουν τα νήπια αγγλικά και είμαστε παρούσες...πολύ φοβάμαι ότι αυτό είναι αρχή για να εισαχθούν και άλλες ειδικότητες στο νηπιαγωγείο. Δεν έχω κάτι με τις άλλες ειδικότητες, αλλά θεωρώ ότι κάτι τέτοιο είναι έγκλημα για τόσο μικρές ηλικίες. (θα έλεγα το ίδιο και για τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, αλλά τέλος πάντων) Στη βιβλιογραφία αναφέρεται πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της νηπιαγωγού για τη μετάβαση του παιδιού από το σπίτι στο σχολείο. Το νηπιαγωγείο είναι η πρώτη επαφή του παιδιού με το σχολικό περιβάλλον και χρειάζεται να έχει ένα σταθερό πρόσωπο αναφοράς, ώστε να αναπτύξει σχέσεις εμπιστοσύνης μαζί του. Η νηπιαγωγός είναι ο σημαντικός ενήλικας που θα διευκολύνει το παιδί σε αυτή τη διαδικασία της μάθησης. Αν αλλάζει συνεχώς δασκάλες το παιδί, πώς θα μπορέσει να αναπτυχθεί μια σχέση εμπιστοσύνης; Αλλάζουν τα πρόσωπα, αλλάζουν οι χαρακτήρες, αλλάζουν οι συμπεριφορές. Κάτι τέτοιο μπερδεύει τα παιδιά τόσο μικρής ηλικίας. Επιπρόσθετα, αν εισάγουμε στο νηπιαγωγείο αγγλικά, φυσική αγωγή και καλλιτεχνικά, φιλολόγους, μαθηματικούς και δε ξέρω τι άλλο, εμείς τι ρόλο θα έχουμε;;; Αυτά τα αντικείμενα διαπραγματευόμαστε ουσιαστικά κι εμείς, αλλά σε επίπεδο κατανοητό από τα παιδιά, με βάση τη διαθεματικότητα, τα βιώματα και τις ανάγκες των εκάστοτε νηπίων, αποσκοπώντας στην ανάπτυξη πολλών διαφορετικών δεξιοτήτων και όχι μόνο γνώσεων. Δεξιοτήτων απαραίτητων για τη μετέπειτα εξέλιξή τους όχι μόνο σαν μαθητές, αλλά και σαν άνθρωποι.