Το συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου με βρίσκει απόλυτα κάθετο. Μέσα στους πολλούς στους οποίους βασίζεται η άποψή μου θα σας επισημάνω τους πιο σημαντικούς. Αρχικά όπως είναι σε όλους μας γνωστό σε τέτοιες εξετάσεις η διαφορά μεταξυ των μαθητών είναι πάρα πολύ μικρή, μάλιστα μπορεί μερικές φορές να βασιστεί μέχρι και σε μια μόνο λέξη. Αν εγώ, ας πούμε για παράδειγμα, πρόπερσι είχα γράψει ένα Σαββατοκύριακο μετά θα υπήρχε πολύ μεγάλη πιθανότητα να μην φοιτώ σε αυτό το σχολείο σήμερα. Με αυτό προσπαθώ να καταλήξω στο ότι πολλοί μαθητές οι οποίοι αξίζουν και με το παραπάνω να βρίσκονται στο σχολείο μας μπορεί να μην καταφέρουν να περάσουν και να αναγκαστούν να φύγουν. Ένα ακόμα σημαντικό γεγονός είναι η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος. Όταν πήγαμε γυμνάσιο είχαμε συμβιβαστεί με την ιδέα ότι θα αλλάξουμε παρέες και θα γνωρίσουμε καινούρια παιδιά με τα οποία μπορεί και να παραμείνουμε φίλοι για μια ζωή. Μέσα στα τρία χρόνια αυτά λογικό είναι να έχουν δημιουργηθεί πολύ δεμένες φιλίες οι οποίες μπορεί να χαθούν αν κάποιο παιδί αναγκαστεί να αλλάξει σχολείο. Κλείνοντας θα σας μιλήσω για ένα εξίσου σημαντικό θέμα το οποίο αφορά την προετοιμασία για τις εξετάσεις. Μπορώ να πω με πολύ μεγάλη σιγουριά ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών που περάσανε στα πρότυπα γυμνάσια προετοιμαζόντουσαν μέχρι και έναν χρόνο. Εγώ προσωπικά κατά την διάρκεια όλης της έκτης δημοτικού έκανα ιδιαίτερα μόνο και μόνο για την προετοιμασία μου για τις εισαγωγικές εξετάσεις. Για έναν ολόκληρο χρόνο έχανα όλα μου τα Σάββατα και πολύ μεγάλο μέρος της Παρασκευής μου για να διαβάζω. Έχασα πολλές εμπειρίες με τους φίλους μου και στερήθηκα πολλά πράγματα που μπορούσα να κάνω και όλα αυτά για να μπω σε ένα πρότυπο το οποίο όπως έχει αποδειχτεί μέχρι τώρα δεν έχει όλα αυτά που μας είχε υποσχεθεί (αξιολογημένους καθηγητές, καλύτερους τρόπους διδασκαλίας). Το δημόσιο της γειτονιάς μου, στο οποίο πήγαν σχεδόν όλοι μου οι συμμαθητές και φίλοι από το δημοτικο όπου με τους περισσότερους δεν κάνω πια παρέα γιατί απομακρυνθήκαμε λόγω αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος, με βεβαιότητα μπορώ να σας πω, πως πολλές φορές λειτουργεί πολύ καλύτερα από το Βαρβάκειο. Πέρα από αυτό μαθαίνω τώρα λοιπόν πως πρέπει να ξανά περάσω όλη αυτή την διαδικασία προετοιμασίας για να μπω στο λύκειο. Εγώ προσωπικά δεν θα περάσω πάλι μια τέτοια χρονιά γεμάτη άγχος και στρες. Οπότε εγώ θα βρεθώ στο λύκειο και θα πρέπει να περάσω πάλι μέσα από μια διαδικασία προσαρμογής και γιατί? Επειδή την ώρα των εξετάσεων μέσα στην αγωνία μου έκανα δύο χαζά λάθη απροσεξίας. Γι'αυτούς και πολλούς άλλους λόγους που από όσα είδα έχουν γράψει οι συμμαθητές μου πιστεύω πως το άρθρο 18 δεν έχει καμία θέση μέσα σε αυτό και σε οποιοδήποτε άλλο νομοσχέδιο. Αν θέλετε να έχετε έλεγχο στο ότι οι μαθητές που φοιτούν στα πρότυπα σχολεία <> να βρίσκονται εκεί, μπορείτε να βάλετε την προϋπόθεση ότι για να παραμένουμε στο σχολείο πρέπει να διατηρούμε έναν συγκεκριμένο μέσο όρο που μπορείτε να θέσετε.
Με εκτίμηση μαθητής Προτύπου Βαρβακείου Γυμνασίου
Το συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου με βρίσκει απόλυτα κάθετο. Μέσα στους πολλούς στους οποίους βασίζεται η άποψή μου θα σας επισημάνω τους πιο σημαντικούς. Αρχικά όπως είναι σε όλους μας γνωστό σε τέτοιες εξετάσεις η διαφορά μεταξυ των μαθητών είναι πάρα πολύ μικρή, μάλιστα μπορεί μερικές φορές να βασιστεί μέχρι και σε μια μόνο λέξη. Αν εγώ, ας πούμε για παράδειγμα, πρόπερσι είχα γράψει ένα Σαββατοκύριακο μετά θα υπήρχε πολύ μεγάλη πιθανότητα να μην φοιτώ σε αυτό το σχολείο σήμερα. Με αυτό προσπαθώ να καταλήξω στο ότι πολλοί μαθητές οι οποίοι αξίζουν και με το παραπάνω να βρίσκονται στο σχολείο μας μπορεί να μην καταφέρουν να περάσουν και να αναγκαστούν να φύγουν. Ένα ακόμα σημαντικό γεγονός είναι η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος. Όταν πήγαμε γυμνάσιο είχαμε συμβιβαστεί με την ιδέα ότι θα αλλάξουμε παρέες και θα γνωρίσουμε καινούρια παιδιά με τα οποία μπορεί και να παραμείνουμε φίλοι για μια ζωή. Μέσα στα τρία χρόνια αυτά λογικό είναι να έχουν δημιουργηθεί πολύ δεμένες φιλίες οι οποίες μπορεί να χαθούν αν κάποιο παιδί αναγκαστεί να αλλάξει σχολείο. Κλείνοντας θα σας μιλήσω για ένα εξίσου σημαντικό θέμα το οποίο αφορά την προετοιμασία για τις εξετάσεις. Μπορώ να πω με πολύ μεγάλη σιγουριά ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών που περάσανε στα πρότυπα γυμνάσια προετοιμαζόντουσαν μέχρι και έναν χρόνο. Εγώ προσωπικά κατά την διάρκεια όλης της έκτης δημοτικού έκανα ιδιαίτερα μόνο και μόνο για την προετοιμασία μου για τις εισαγωγικές εξετάσεις. Για έναν ολόκληρο χρόνο έχανα όλα μου τα Σάββατα και πολύ μεγάλο μέρος της Παρασκευής μου για να διαβάζω. Έχασα πολλές εμπειρίες με τους φίλους μου και στερήθηκα πολλά πράγματα που μπορούσα να κάνω και όλα αυτά για να μπω σε ένα πρότυπο το οποίο όπως έχει αποδειχτεί μέχρι τώρα δεν έχει όλα αυτά που μας είχε υποσχεθεί (αξιολογημένους καθηγητές, καλύτερους τρόπους διδασκαλίας). Το δημόσιο της γειτονιάς μου, στο οποίο πήγαν σχεδόν όλοι μου οι συμμαθητές και φίλοι από το δημοτικο όπου με τους περισσότερους δεν κάνω πια παρέα γιατί απομακρυνθήκαμε λόγω αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος, με βεβαιότητα μπορώ να σας πω, πως πολλές φορές λειτουργεί πολύ καλύτερα από το Βαρβάκειο. Πέρα από αυτό μαθαίνω τώρα λοιπόν πως πρέπει να ξανά περάσω όλη αυτή την διαδικασία προετοιμασίας για να μπω στο λύκειο. Εγώ προσωπικά δεν θα περάσω πάλι μια τέτοια χρονιά γεμάτη άγχος και στρες. Οπότε εγώ θα βρεθώ στο λύκειο και θα πρέπει να περάσω πάλι μέσα από μια διαδικασία προσαρμογής και γιατί? Επειδή την ώρα των εξετάσεων μέσα στην αγωνία μου έκανα δύο χαζά λάθη απροσεξίας. Γι'αυτούς και πολλούς άλλους λόγους που από όσα είδα έχουν γράψει οι συμμαθητές μου πιστεύω πως το άρθρο 18 δεν έχει καμία θέση μέσα σε αυτό και σε οποιοδήποτε άλλο νομοσχέδιο. Αν θέλετε να έχετε έλεγχο στο ότι οι μαθητές που φοιτούν στα πρότυπα σχολεία <> να βρίσκονται εκεί, μπορείτε να βάλετε την προϋπόθεση ότι για να παραμένουμε στο σχολείο πρέπει να διατηρούμε έναν συγκεκριμένο μέσο όρο που μπορείτε να θέσετε. Με εκτίμηση μαθητής Προτύπου Βαρβακείου Γυμνασίου