Αρχική Η αναβάθμιση του ρόλου των Πρότυπων – Πειραματικών1β) Διατυπώστε τις απόψεις σας για τον τρόπο εγγραφής των μαθητών σ’ αυτάΣχόλιο του χρήστη ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΑΣΤΟΣ | 21 Ιανουαρίου 2011, 00:28
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΑΣΤΟΣ' | 21 Ιανουαρίου 2011, 00:59

    (Τα παρακάτω αποτελούν συνέχεια της καταχώρισής μου στο 1α) Το Πειραματικό Σχολείο θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ του μαθητικού πληθυσμού (πιθανώς με κλήρωση ή κάποιον ανάλογο τρόπο διασφάλισης αντιπροσωπευτικού δείγματος), ώστε το μαθητικό του δυναμικό να αντανακλά στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό το σύνολο της εκπαιδευτικής πραγματικότητας της χώρας. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να αποφευχθεί η στοχευμένη υψηλή συγκέντρωση ‘αρίστων’, η οποία ενίοτε επιχειρείται παράτυπα (καθ’ υπέρβαση των γεωγραφικών ορίων) ακόμη και σε ορισμένα δημόσια σχολεία ‘της γειτονιάς’ και συνήθως επιτυχγάνεται με τους πλέον κοινωνικά άδικους τρόπους, όπως η ‘άγρα’ χαρισματικών μαθητών ή εκείνων που προέρχονται από περιβάλλοντα με υψηλό κοινωνικό και μορφωτικό κεφάλαιο. Η κατ’ εξαίρεση εισαγωγή των παιδιών των υπηρετούντων εκπαιδευτικών στα Πειραματικά Σχολεία χρειάζεται επίσης να αναθεωρηθεί διότι καταργεί την αντιπροσωπευτικότητα του δείγματος των μαθητών, ενώ συσκοτίζει τα πραγματικά κίνητρα πίσω από τη διεκδίκηση μιας τέτοιας θέσης. Ωστόσο, για κοινωνικούς λόγους, θα μπορούσε να δοθεί στους εν λόγω εκπαιδευτικούς η δυνατότητα να εγγράψουν το παιδί τους στο πλησιέστερο δημόσιο σχολείο της επιλογής τους. Κατ’ επέκταση, το Πειραματικό Σχολείο οφείλει να αποτελέσει ‘πρότυπο ένταξης’ και να προτείνει τρόπους παιδαγωγικής παρέμβασης, από τους οποίους θα ωφελείται το σύνολο των μαθητών. Η αξιοποίηση των ‘ταλέντων’ και η διασφάλιση της πρόσβασης των μαθητών με ‘αδυναμίες’ στο μορφωτικό αγαθό οφείλουν να αποτελέσουν παράλληλους στόχους μέσα στον ίδιο ενιαίο εκπαιδευτικό χώρο, εάν πράγματι ο σκοπός της όποιας αναμόρφωσης είναι η καθολική αξιοποίηση του κοινωνικού δυναμικού της χώρας. Η επίτευξη των παραπάνω προϋποθέτει την ανάγκη θεσμοθέτησης ευρύτερων δομικών αλλαγών: συστηματική εκτίμηση αναγκών και αξιολόγηση μεθόδων και αποτελεσμάτων (input-output), ουσιαστική ευελιξία των προγραμμάτων σπουδών, πολλαπλό βιβλίο, δυνατότητα επιλογής μαθημάτων, διασφάλιση επαρκών υποστηρικτικών δομών και υποδομών, δημιουργία των προϋποθέσεων συναιτεριστικής διδασκαλίας κτλ.