Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μαθητές Β2 Γυμνασίου Αναβρύτων' | 5 Μαΐου 2020, 23:57

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σε όλους μας έχουν πει κατά καιρούς ότι ο κόσμος είναι άδικος, ότι δεν πρέπει να παίρνεις τίποτα για δεδομένο. Φαντάζομαι μας το λένε για να μας προετοιμάσουν για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας, για να μην απογοητευτούμε όταν αδικηθούμε, γιατί ‘έτσι είναι η ζωή’ Αλλά σίγουρα κανείς δεν προετοίμασε εμάς τους μαθητές των προτύπων γυμνασίων για ότι το κράτος θα αποφάσιζε χωρίς καμία προειδοποίηση να μας στερήσει ότι είχαμε μέχρι τώρα εξασφαλίσει. Δεν περιμέναμε ότι θα χρειαστεί να ξαναπεράσουμε μια χρονιά μέσα στην κούραση, το άγχος, την πίεση και το ατέλειωτο διάβασμα για να κερδίσουμε μια θέση σε πρότυπο λύκειο. Πιθανότατα, σκέφτεστε ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο όλοι αντιδρούμε τόσο πολύ σε αυτή σας την απόφαση είναι γιατί δεν είμαστε διατεθειμένοι να δουλέψουμε για να πετύχουμε στις εξετάσεις. Κι όμως, κάνετε λάθος. Αντιδρούμε γιατί κάνεις μας δεν θέλει να μπει στη διαδικασία αλλαγής περιβάλλοντος, η οποία είναι αναπόφευκτη. Στην ηλικία μας χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να προσαρμοστείς σε ένα καινούριο σχολείο, να βρεις φίλους, να βγάλεις από πάνω σου την ταμπέλα ‘ο καινούριος’. Ακόμα όμως και αν εμείς καταφέρουμε να περάσουμε τις εξετάσεις και να προαχθούμε στο λύκειο, είναι σίγουρο ότι κάποιος γνωστός ή φίλος θα πρέπει να αγωνιστεί για να αποκτήσει ξανά μια ευχάριστη σχολική ζωή. Μπορεί όλα αυτά στα αυτιά ενός ενήλικα να μοιάζουν ασήμαντα ή γελοία. Και όντως, στον δικό σας κόσμο, ίσως είναι. Όμως, για ένα παιδί της ηλικίας μας μια τέτοια αλλαγή, δεν αλλάζει μόνο την ποιότητα της εκπαίδευσης του αλλά σχεδόν όλη του τη ζωή. Απογοήτευση, θυμός, κριτικές και όλα αυτά γιατί; Γιατί όσα έκανε στο γυμνάσιο δεν ήταν αρκετά για να αποδείξουν την αξία του. Αυτό που τον καθορίζει, αυτό που θα μας καθορίσει όλους είναι μια δίωρη εξέταση και όχι το αν είμαστε καλοί αλλά αν θα αποδειχθούμε ότι εκείνη την ημέρα εκείνη την ώρα, είμαστε πιο καλοί από κάποιους άλλους. Μπορείτε λοιπόν να καταλάβετε πόσο ψυχοφθόρα θα είναι μια τέτοια διαδικασία και πόσο θα μας επηρεάσει όλους, είτε περάσουμε είτε όχι. Αυτό που μας έχει διδάξει η συμμετοχή σε εξετάσεις στο παρελθόν είναι πως αυτός που τα καταφέρνει δεν είναι αναγκαστικά ο καλύτερος αλλά αυτός που διαχειρίζεται καλύτερα το άγχος και την πίεση. Αυτό είναι το αποτέλεσμα που θέλετε να πετύχετε; Να δημιουργήσετε στερημένους, ‘άριστους’ μαθητές που ζουν μέσα στην αγωνία και με μοναδικό σκοπός τους να είναι οι καλύτεροι; Που είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα, θυσιάζοντας στον βωμό της επιτυχίας τους ακόμα και φίλους, για να αποδείξουν ότι αξίζουν; Αξίζουν όλα αυτά μια θέση σε ένα Πρότυπο Λύκειο;