Διδάσκω σε ΕΠΑΛ 16 χρόνια. Είμαι εκ των συντονιστών του προγράμματος ΜΝΑΕ («Μια Νέα Αρχή στα ΕΠΑΛ») ήδη από την πιλοτική φάση του προγράμματος (9 ΕΠΑΛ σχολικό έτος 2017-2018) ενώ στο σχολείο μας τρέχει ο θεσμός του συμβούλου-καθηγητή και πριν το πρόγραμμα ΜΝΑΕ – υπάρχει δηλαδή μια ευαίσθητη στάση ειδικά στο θέμα του εκφοβισμού.
Οποτεδήποτε είχα ενήλικους μαθητές, η βοήθεια που προσέφεραν ήταν σοβαρότατη τόσο ως προς την ανύψωση του επιπέδου του μαθήματος (παρακολούθηση / συμμετοχή / μελέτη) όσο και ΚΥΡΙΩΣ στο θέμα της ομαλοποίησης των σχέσεων και της αποφυγής του εκφοβισμού.
Ακριβώς δηλαδή το αντίθετο από ότι αναγράφεται στο νομοσχέδιο.
Ας είμαστε ειλικρινείς! Το «κλείσιμο του ματιού» προς τα Ιδιωτικά ΙΕΚ (γνωρίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις στο Υπουργείο και με την προτέρα και με την τωρινή κατάσταση) είναι κάτι παραπάνω από εμφανές και υποτιμάται η νοημοσύνη μας με το γελοίο περί εκφοβισμού επιχείρημα.
Είναι όμως ανεπίτρεπτο και πολιτικά απαράδεκτο το «χτύπημα κάτω από τη μέση» για την υποβάθμιση της Επαγγελματικής εκπαίδευσης τη στιγμή που οι υποσχέσεις ήταν περί «συνέχισης των καλών πρακτικών που υλοποιήθηκαν»
Το χτύπημα και οι παρενέργειές του (αν δεν παρθεί πίσω το παρόν άρθρο) δεν θα είναι μόνο ως προς την Επαγγελματική Εκπαίδευση αλλά και ως προς ένα μεγάλο κομμάτι του κοινωνικού ιστού της χώρας
Διδάσκω σε ΕΠΑΛ 16 χρόνια. Είμαι εκ των συντονιστών του προγράμματος ΜΝΑΕ («Μια Νέα Αρχή στα ΕΠΑΛ») ήδη από την πιλοτική φάση του προγράμματος (9 ΕΠΑΛ σχολικό έτος 2017-2018) ενώ στο σχολείο μας τρέχει ο θεσμός του συμβούλου-καθηγητή και πριν το πρόγραμμα ΜΝΑΕ – υπάρχει δηλαδή μια ευαίσθητη στάση ειδικά στο θέμα του εκφοβισμού. Οποτεδήποτε είχα ενήλικους μαθητές, η βοήθεια που προσέφεραν ήταν σοβαρότατη τόσο ως προς την ανύψωση του επιπέδου του μαθήματος (παρακολούθηση / συμμετοχή / μελέτη) όσο και ΚΥΡΙΩΣ στο θέμα της ομαλοποίησης των σχέσεων και της αποφυγής του εκφοβισμού. Ακριβώς δηλαδή το αντίθετο από ότι αναγράφεται στο νομοσχέδιο. Ας είμαστε ειλικρινείς! Το «κλείσιμο του ματιού» προς τα Ιδιωτικά ΙΕΚ (γνωρίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις στο Υπουργείο και με την προτέρα και με την τωρινή κατάσταση) είναι κάτι παραπάνω από εμφανές και υποτιμάται η νοημοσύνη μας με το γελοίο περί εκφοβισμού επιχείρημα. Είναι όμως ανεπίτρεπτο και πολιτικά απαράδεκτο το «χτύπημα κάτω από τη μέση» για την υποβάθμιση της Επαγγελματικής εκπαίδευσης τη στιγμή που οι υποσχέσεις ήταν περί «συνέχισης των καλών πρακτικών που υλοποιήθηκαν» Το χτύπημα και οι παρενέργειές του (αν δεν παρθεί πίσω το παρόν άρθρο) δεν θα είναι μόνο ως προς την Επαγγελματική Εκπαίδευση αλλά και ως προς ένα μεγάλο κομμάτι του κοινωνικού ιστού της χώρας