Το ζήτημα της μοριοδότησης των δυσπρόσιτων ήταν ανέκαθεν ιδιαίτερο, ειδικά τώρα με την ενδεχόμενη περίπτωση του διπλασιασμού της προϋπηρεσίας. Το πνεύμα της διπλής μοριοδότησης βάσει της τοποθεσίας είναι κατανοητό. Προκύπτει όμως μεγάλη διαφορά μεταξύ των περιοχών που θεωρούνται δυσπρόσιτα και όλων των υπολοίπων. Δεδομένου ακριβώς αυτού του πνεύματος, η πιο λογική και δίκαιη διαδικασία πιστεύω πως θα ήταν μία διαβάθμιση στη μοριοδότηση ανάλογα με την περιοχή εντός του κάθε νομού, από την δυσπρόσιτη έως την πιο «κεντρική» και εύκολα προσβάσιμη. Διαφορετικά, με έναν διπλασιασμό, το χάσμα που θα δημιουργηθεί, θα είναι μεγάλο, αδικώντας τελικά το μεγαλύτερο μέρος των εκπαιδευτικών. Μία αναδρομική ισχύ της διπλής μοριοδότησης οφείλει να συνοδεύεται και από μία αναδρομική μοριοδότηση όλων των υπόλοιπων εκπαιδευτικών στη βάση της λογικής που ανέπτυξα.
Η παραπάνω άποψη σχετίζεται με τον διπλασιασμό της προϋπηρεσίας στον πίνακα των αναπληρωτών και όχι στους διορισμούς. Στους διορισμούς μετριέται μόνο η πραγματική προϋπηρεσία, αυτό είναι το νόμιμο, το αξιοκρατικό, το συνταγματικά και ηθικά σωστό, αυτό ίσχυε ανέκαθεν. Στην αντίθετη περίπτωση, οι αδικίες θα είναι πολύ μεγαλύτερες από την αδικία της μη προσμέτρησης της διπλής μοριοδότησης τόσο μεταξύ όσων επίκειται να διοριστούν όσο και μεταξύ αυτών και των διορισμένων σε προηγούμενα έτη. Ταυτόχρονα προκύπτουν και ζητήματα συνταξιοδοτικά και μισθολογικά.
Το ζήτημα της μοριοδότησης των δυσπρόσιτων ήταν ανέκαθεν ιδιαίτερο, ειδικά τώρα με την ενδεχόμενη περίπτωση του διπλασιασμού της προϋπηρεσίας. Το πνεύμα της διπλής μοριοδότησης βάσει της τοποθεσίας είναι κατανοητό. Προκύπτει όμως μεγάλη διαφορά μεταξύ των περιοχών που θεωρούνται δυσπρόσιτα και όλων των υπολοίπων. Δεδομένου ακριβώς αυτού του πνεύματος, η πιο λογική και δίκαιη διαδικασία πιστεύω πως θα ήταν μία διαβάθμιση στη μοριοδότηση ανάλογα με την περιοχή εντός του κάθε νομού, από την δυσπρόσιτη έως την πιο «κεντρική» και εύκολα προσβάσιμη. Διαφορετικά, με έναν διπλασιασμό, το χάσμα που θα δημιουργηθεί, θα είναι μεγάλο, αδικώντας τελικά το μεγαλύτερο μέρος των εκπαιδευτικών. Μία αναδρομική ισχύ της διπλής μοριοδότησης οφείλει να συνοδεύεται και από μία αναδρομική μοριοδότηση όλων των υπόλοιπων εκπαιδευτικών στη βάση της λογικής που ανέπτυξα. Η παραπάνω άποψη σχετίζεται με τον διπλασιασμό της προϋπηρεσίας στον πίνακα των αναπληρωτών και όχι στους διορισμούς. Στους διορισμούς μετριέται μόνο η πραγματική προϋπηρεσία, αυτό είναι το νόμιμο, το αξιοκρατικό, το συνταγματικά και ηθικά σωστό, αυτό ίσχυε ανέκαθεν. Στην αντίθετη περίπτωση, οι αδικίες θα είναι πολύ μεγαλύτερες από την αδικία της μη προσμέτρησης της διπλής μοριοδότησης τόσο μεταξύ όσων επίκειται να διοριστούν όσο και μεταξύ αυτών και των διορισμένων σε προηγούμενα έτη. Ταυτόχρονα προκύπτουν και ζητήματα συνταξιοδοτικά και μισθολογικά.