• Σχόλιο του χρήστη 'Αδαμόπουλος Διονύσης' | 6 Μαΐου 2020, 00:34

    Είμαι μαθητής της Γ’ Λυκείου από δημόσιο σχολείο της επαρχίας και συμμετέχω ανελλιπώς τα τελευταία 5 χρόνια στους διαγωνισμούς των μαθηματικών. Γενικά, υπάρχει μια τεράστια αδικία σε αυτό που ισχύει με τους επιστημονικούς μαθητικούς διαγωνισμούς, συγκριτικά με τους αθλητικούς διαγωνισμούς. Και εξηγώ παρακάτω: Ειδικά οι μαθηματικοί διαγωνισμοί είναι πολύ απαιτητικοί και ανταγωνιστικοί, αφού κάθε χρόνο ξεκινά η πρώτη φάση με τον «Θαλή» με 15.000-20.000 περίπου συμμετοχές. Από αυτούς προκρίνονται περίπου 1.500-2.000 που διαγωνίζονται στην «Ευκλείδη». Στην 3η φάση διαγωνίζονται περίπου 200 στην κατηγορία του Γυμνασίου και άλλοι τόσοι στην κατηγορία του Λυκείου στον «Αρχιμήδη», που αποτελεί την Εθνική Μαθηματική Ολυμπιάδα. Τέλος, οι βραβευθέντες του Αρχιμήδη διαγωνίζονται στον «Προκριματικό» για το καθορισμό των εθνικών ομάδων του Γυμνασίου και του Λυκείου που θα πάρουν μέρος στους διεθνείς διαγωνισμούς μαθηματικών. Η ύλη των διαγωνισμών αυτών, ειδικά του Αρχιμήδη και του Προκριματικού, ξεφεύγει κατά πολύ από τα σχολικά μαθηματικά. Ουσιαστικά είναι η ύλη που καθορίζεται από τους διεθνείς διαγωνισμούς. Επομένως, ένας μαθητής που καταφέρνει και βραβεύεται στον Αρχιμήδη, είτε μπαίνει τελικά στην εθνική ομάδα είτε όχι, σημαίνει ότι σίγουρα έχει δουλέψει πάρα πολύ σκληρά και για χρονικό διάστημα πολλών ετών. Και για να το δώσουμε πιο παραστατικά, αν πάρουμε έναν άριστο μαθητή της Γ’ Λυκείου, που όμως δεν έχει ασχοληθεί με τα διαγωνιστικά μαθηματικά, μπορεί στις πανελλήνιες να γράψει 95-100% στα μαθηματικά, αν όμως πάρει τα θέματα του Αρχιμήδη/Προκριματικού μπορεί να μη πάρει ούτε και 10%. Αν επιπλέον δει θέματα από διεθνείς διαγωνισμούς το πιο πιθανό είναι να μην καταλαβαίνει ούτε καν την εκφώνηση. Οι επιδόσεις μου στους μαθηματικούς διαγωνισμούς ήταν: Στη Β' Γυμνασίου Χάλκινο μετάλλιο στον Αρχιμήδη, 9ος στην τελική κατάταξη μαζί με τον Προκριματικό. Στη Γ' Γυμνασίου Χρυσό μετάλλιο στον Αρχιμήδη, 2ος στην τελική κατάταξη, συμμετοχή με την εθνική ομάδα νέων στην JBMO (Βαλκανιάδα Μαθηματικών Νέων) με Χάλκινο μετάλλιο. Στην Α' Λυκείου Χάλκινο μετάλλιο στον Αρχιμήδη, 14ος στην τελική κατάταξη. Στην Β' Λυκείου Αργυρό μετάλλιο στον Αρχιμήδη, 7ος στην τελική κατάταξη, συμμετοχή στην τετραμελή εθνική ομάδα για τον MYMC (Μεσογειάδα Μαθηματικών Νεότητας που γίνεται στην Ιταλία) με χάλκινο μετάλλιο. Να τονιστεί ότι τίποτα από όλα αυτά δεν μετράει ούτε κατ’ ελάχιστο στην μοριοδότηση για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Ανοίγοντας μια παρένθεση, στις 3 Σεπτεμβρίου συμμετείχα μετά από πρόσκληση σε εκδήλωση που έγινε στο Υπουργείο Παιδείας με σκοπό τη «Βράβευση διακριθέντων μαθητών σε Μαθηματικές Ολυμπιάδες». Στην εκδήλωση βρίσκονταν σχεδόν όλοι οι μαθητές των ελληνικών αποστολών σε ΙΜΟ, ΒΜΟ, EGMO, JBMO και MYMC, γονείς των μαθητών, ο πρόεδρος και άλλα στελέχη της ΕΜΕ, η Υπουργός, η Υφυπουργός και άλλα στελέχη του υπουργείου. Όπως ήταν αναμενόμενο η Υπουργός μίλησε με εγκωμιαστικά σχόλια για τους μαθητές, τόνισε ότι στο υπουργείο δίνουν μεγάλη σημασία στην αριστεία, ενώ βγήκαν και οι καθιερωμένες φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν στα MME και στα κοινωνικά δίκτυα, που τους έκαναν όλους υπερήφανους! Κατά τη διάρκεια της συζήτησης αναφέρθηκε από γονείς ότι δεν μπορεί το υπουργείο να βάζει σε καλύτερη μοίρα τους αθλητές κάθε απίθανου και εξωτικού αθλήματος και ότι πρέπει να εξεταστεί τι μπορεί να γίνει. Η Υπουργός είπε ότι το μελετούν και θα δουν τι θα κάνουν. Συνεχίζοντας, φέτος ως μαθητής της Γ’ Λυκείου, είχα το δίλημμα αν πρέπει να πάρω το ρίσκο και να κλέβω ώρες από την προετοιμασία μου για τις πανελλήνιες, έτσι ώστε να μπορώ παράλληλα να μελετώ για να κατέβω με αξιώσεις στους μαθηματικούς διαγωνισμούς. Το έκανα, λοιπόν, και ούτε λίγο ούτε πολύ, όσο χρόνο αφιέρωνα για τα 4 πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, άλλο τόσο αφιέρωνα για τα διαγωνιστικά μαθηματικά. Φαντάζομαι ότι πολλοί θα το θεωρούν υπερβολικό αυτό, αλλά απλώς δεν γνωρίζουν τις απαιτήσεις! Οπότε φέτος, πήρα Χρυσό μετάλλιο στον Αρχιμήδη, 1ος στην κατάταξη. Μόνο που ακόμα δεν έχει γίνει ο Προκριματικός, λόγω της πανδημίας, ενώ κανείς δεν ξέρει αν θα γίνει και, επιπλέον, αν θα πραγματοποιηθούν οι διεθνείς διαγωνισμοί. Και μάλιστα οι πανελλήνιες πλησιάζουν και όλοι οι μαθητές που βραβευθήκαμε στον Αρχιμήδη συνεχίζουμε προς το παρόν και ασχολούμαστε με τα διαγωνιστικά μαθηματικά γιατί ξέρουμε πως αν το αφήσουμε έστω και για λίγο, τότε θα πέσει η απόδοσή μας, όπως γίνεται και με τους κανονικούς αθλητές! Όμως μέχρι πότε μπορούμε και πρέπει να το κάνουμε; Κανείς δεν μας λέει! Και για να το εμπεδώσουμε, μετά από 5 χρόνια σκληρής, καθημερινής δουλειάς, που ισοδυναμεί με δύο φορές προετοιμασία για πανελλήνιες, μετά από 5 εθνικά μετάλλια, 2 διεθνή (που όμως δεν λαμβάνονται υπόψη από το νομοσχέδιο), 1η θέση στην Εθνική Ολυμπιάδα Μαθηματικών φέτος, μήπως έχω κανένα πλεονέκτημα σε σχέση με τον ανταγωνιστή μου υποψήφιο των πανελλαδικών που απλώς δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά; Απάντηση: ΚΑΘΟΛΟΥ! Ούτε ένα μόριο! Και ειδικά φέτος υπάρχει η πιθανότητα όλος αυτός ο κόπος να μην έχει κάποιο αντίκρισμα λόγω του Κορωνοϊού. Μας είχατε πει ότι η αριστεία είναι στις προτεραιότητες του Υπουργείου, αλλά το νομοσχέδιο δεν δείχνει κάτι τέτοιο! Μετά από τόσους μήνες το Υπουργείο δεν εξέτασε το αίτημα που είχε εκφραστεί στην εκδήλωση του Σεπτεμβρίου; Πρόκειται να πάρει κάποιες αποφάσεις, ή επειδή αφορά ελάχιστους, δεν χάλασε κι ο κόσμος, θα το δει από την επόμενη χρονιά! Για εμάς όμως που περάσαμε τα περισσότερα χρόνια μας μέσα στην κρίση, κρίση για την οποία προφανώς μόνο εμείς δεν φταίγαμε, και πριν καλά καλά περάσει αυτή έρχεται αμέσως η επόμενη, κάθε χρόνος που περνά είναι καθοριστικός! Είμαστε στο σημείο που πρέπει να πάρουμε αποφάσεις που θα κρίνουν την υπόλοιπη ζωή μας. Δεν μας νοιάζει μόνο πώς θα τα βγάζουμε πέρα τη μια χρονιά μετά την άλλη! Θα αποδείξει έμπρακτα η Πολιτεία ότι πράγματι την ενδιαφέρει η ανάπτυξη των επιστημών και της αριστείας; Ή αυτά είναι για να τα λέμε μόνο μπροστά στις κάμερες; Ακριβώς τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή! Οι σημαντικές αποφάσεις παίρνονται στις δύσκολες στιγμές. Αλλιώς να ξυπνήσουμε κι εμείς από την κοσμάρα μας, να προσγειωθούμε και να καταλάβουμε επιτέλους ότι σε αυτή την έρμη χώρα όλα αυτά είναι δευτερεύοντα ζητήματα. Όποιου δεν του αρέσει ας τα βγάλει πέρα μόνος του!