Αντιπαιδαγωγικό, έτι δε και αντισυνταγματικό το άρθρο.
Επιπροσθέτως, το άρθρο αποτελεί κατάφωρα αμείλικτη επίθεση σε ανυπεράσπιστους μαθητές που μετέχουν ΟΜΑΔΙΚΑ σε πλαίσιο αριστείας από ανεπαρκείς εκπαιδευτικούς και τιμωρή εκτελεστική εξουσία.
Αφ' ής στιγμής οι πολίτες εντάσσονται σε εργασιακό περιβάλλον, εντέλλονται να ενεργούν σε ΟΜΑΔΙΚΟ και ποσώς ατομικό πλαίσιο συνεργασίας. Από την κρηπίδα της ιεραρχίας οποιουδήποτε οργανισμού έως την βάση του, κάθε εργαζόμενος αξιολογείται βάσει της επίδοσής του σε πλαίσιο ΟΜΑΔΑΣ. Εξαίρεση, πιθανόν παγκοσμίως, αποτελούν οι εργαζόμενοι στο Ελληνικό Δημόσιο.
Το άρθρο αυτό διαρρηγνύει οποιαδήποτε έννοια ΟΜΑΔΙΚΗΣ συνεργασίας έχει καλλιεργηθεί μεταξύ των ΣΥΜμαθητών, και δη, στην πιο κρίσιμη ενδοκρινολογικά ηλικία της ζωής τους, την εφηβεία και οδηγεί με αδιάψευστη ακρίβεια σε αδοκίμως ανταγωνιστική και ποσώς ΣΥΝαγωνιστική προδιάθεση την υποκείμενη μαθητική κοινότητα.
Ποιά άτομα παιδεύουν (με την κλασσική έννοια) τη νέα γενιά της χώρας μας; Εκπαιδευτικοί που αξιολογήθηκαν άπαξ προ οκταετίας και εν μέρει; Εκπαιδευτικοί που αρνούνται πεισματικά να μετέχουν στην Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση χωρίς καμμία δικαιολογία; Εκπαιδευτικοί που απερίφραστα κοινολογούν την αντίθεσή τους στον θεσμό των Προτύπων Σχολείων και φτάνουν στο σημείο να εφαρμόζουν έως και εκφοβισμό σε μαθητές που υπεραμύνονται των υπό παρ. 1 του άρθρου τούτου χαρακτηριστικών του σχολείου τους; Διευθυντές και Προϊστάμενοι Διευθύνσεων που ορίζονται -ουσιαστικά "χρίζονται"- χωρίς οποιαδήποτε αναγνωρισμένη από επαγγελματική πρότυπα αξιολόγηση; Επιστημονικά και Εποπτικά Συμβούλια που αγνοούν στοιχειώδεις κανόνες αριθμητικής και καταδικάζουν την σχολική τους μονάδα σε ελλιπέστατη διδακτική επάρκεια;
(Σημειωτέον, για όλα αυτά υπάρχουν τεκμήρια, που δύνανται να δημοσιευτούν ανά πάσα στιγμή!)
Το άρθρο παραβιάζει την συνταγματική αρχή της ασφάλειας δικαίου και την απορρέουσα εξ αυτής προστατευόμενη εμπιστοσύνη του πολίτη προς το Κράτος, καθώς μεταβάλλει τον τρόπο ομαλής συνέχειας της φοίτησης των υποκείμενων μαθητών εντός της αυτής εκπαιδευτικής βαθμίδας, της "δευτεροβάθμιας".
Το άρθρο παραβιάζει την συνταγματική αρχή της ισότητας, καθώς υποχρεώνει τους μαθητές της Γ' Γυμνασίου των Προτύπων Σχολείων σε επιπλέον εξετάσεις, ενώ οι μαθητές όλων των υπολοίπων σχολείων της χώρας δεν υπόκεινται σε τέτοια υποχρέωση.
Το άρθρο ωθεί στην "παραπαιδεία", καθώς ενδέχεται πολλοί μαθητές, φοβούμενοι μην βρεθούν εκτός της ΟΜΑΔΑΣ τους, να καταφύγουν σε ενίσχυση από φροντιστήρια ή ιδιαίτερα μαθήματα, θυσιάζοντας την συμμετοχή τους στους Ομίλους αριστείας, δημιουργικότητας και καινοτομίας και επιβαρύνοντας τον οικονομικό προϋπολογισμό της οικογένειάς τους. Ταυτόχρονα, το άρθρο ωθεί στην "παραπαιδεία" τους επίδοξους μαθητές άλλων σχολείων, οι οποίοι, εξαπατημένοι ουσιαστικά από την ίδια την πολιτεία, θα προγυμναστούν για τις εισαγωγικές εξετάσεις για την Α΄ Λυκείου, με την προοπτική να τύχουν βελτιωμένης εκπαίδευσης, αλλά δίχως να γνωρίζουν τις ψυχολογικές επιπτώσεις που θα αντιμετωπίσουν, χάνοντας την ΟΜΑΔΑ τους και εντασσόμενοι σε ήδη σχηματισθείσα από τριετίας ΟΜΑΔΑ.
Εισαγωγικές εξετάσεις εντός της αυτής εκπαιδευτικής βαθμίδας θα αποτελεί πρακτική παγκοσμίως αδιανόητη, νόμω και ουσία ανεφάρμοστη. Διατίθεται, πραγματικά, το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων να πρωτοτυπήσει νομοθετώντας τέτοια εξωφρενική και αιρετίζουσα πρακτική;
Αντιπαιδαγωγικό, έτι δε και αντισυνταγματικό το άρθρο. Επιπροσθέτως, το άρθρο αποτελεί κατάφωρα αμείλικτη επίθεση σε ανυπεράσπιστους μαθητές που μετέχουν ΟΜΑΔΙΚΑ σε πλαίσιο αριστείας από ανεπαρκείς εκπαιδευτικούς και τιμωρή εκτελεστική εξουσία. Αφ' ής στιγμής οι πολίτες εντάσσονται σε εργασιακό περιβάλλον, εντέλλονται να ενεργούν σε ΟΜΑΔΙΚΟ και ποσώς ατομικό πλαίσιο συνεργασίας. Από την κρηπίδα της ιεραρχίας οποιουδήποτε οργανισμού έως την βάση του, κάθε εργαζόμενος αξιολογείται βάσει της επίδοσής του σε πλαίσιο ΟΜΑΔΑΣ. Εξαίρεση, πιθανόν παγκοσμίως, αποτελούν οι εργαζόμενοι στο Ελληνικό Δημόσιο. Το άρθρο αυτό διαρρηγνύει οποιαδήποτε έννοια ΟΜΑΔΙΚΗΣ συνεργασίας έχει καλλιεργηθεί μεταξύ των ΣΥΜμαθητών, και δη, στην πιο κρίσιμη ενδοκρινολογικά ηλικία της ζωής τους, την εφηβεία και οδηγεί με αδιάψευστη ακρίβεια σε αδοκίμως ανταγωνιστική και ποσώς ΣΥΝαγωνιστική προδιάθεση την υποκείμενη μαθητική κοινότητα. Ποιά άτομα παιδεύουν (με την κλασσική έννοια) τη νέα γενιά της χώρας μας; Εκπαιδευτικοί που αξιολογήθηκαν άπαξ προ οκταετίας και εν μέρει; Εκπαιδευτικοί που αρνούνται πεισματικά να μετέχουν στην Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση χωρίς καμμία δικαιολογία; Εκπαιδευτικοί που απερίφραστα κοινολογούν την αντίθεσή τους στον θεσμό των Προτύπων Σχολείων και φτάνουν στο σημείο να εφαρμόζουν έως και εκφοβισμό σε μαθητές που υπεραμύνονται των υπό παρ. 1 του άρθρου τούτου χαρακτηριστικών του σχολείου τους; Διευθυντές και Προϊστάμενοι Διευθύνσεων που ορίζονται -ουσιαστικά "χρίζονται"- χωρίς οποιαδήποτε αναγνωρισμένη από επαγγελματική πρότυπα αξιολόγηση; Επιστημονικά και Εποπτικά Συμβούλια που αγνοούν στοιχειώδεις κανόνες αριθμητικής και καταδικάζουν την σχολική τους μονάδα σε ελλιπέστατη διδακτική επάρκεια; (Σημειωτέον, για όλα αυτά υπάρχουν τεκμήρια, που δύνανται να δημοσιευτούν ανά πάσα στιγμή!) Το άρθρο παραβιάζει την συνταγματική αρχή της ασφάλειας δικαίου και την απορρέουσα εξ αυτής προστατευόμενη εμπιστοσύνη του πολίτη προς το Κράτος, καθώς μεταβάλλει τον τρόπο ομαλής συνέχειας της φοίτησης των υποκείμενων μαθητών εντός της αυτής εκπαιδευτικής βαθμίδας, της "δευτεροβάθμιας". Το άρθρο παραβιάζει την συνταγματική αρχή της ισότητας, καθώς υποχρεώνει τους μαθητές της Γ' Γυμνασίου των Προτύπων Σχολείων σε επιπλέον εξετάσεις, ενώ οι μαθητές όλων των υπολοίπων σχολείων της χώρας δεν υπόκεινται σε τέτοια υποχρέωση. Το άρθρο ωθεί στην "παραπαιδεία", καθώς ενδέχεται πολλοί μαθητές, φοβούμενοι μην βρεθούν εκτός της ΟΜΑΔΑΣ τους, να καταφύγουν σε ενίσχυση από φροντιστήρια ή ιδιαίτερα μαθήματα, θυσιάζοντας την συμμετοχή τους στους Ομίλους αριστείας, δημιουργικότητας και καινοτομίας και επιβαρύνοντας τον οικονομικό προϋπολογισμό της οικογένειάς τους. Ταυτόχρονα, το άρθρο ωθεί στην "παραπαιδεία" τους επίδοξους μαθητές άλλων σχολείων, οι οποίοι, εξαπατημένοι ουσιαστικά από την ίδια την πολιτεία, θα προγυμναστούν για τις εισαγωγικές εξετάσεις για την Α΄ Λυκείου, με την προοπτική να τύχουν βελτιωμένης εκπαίδευσης, αλλά δίχως να γνωρίζουν τις ψυχολογικές επιπτώσεις που θα αντιμετωπίσουν, χάνοντας την ΟΜΑΔΑ τους και εντασσόμενοι σε ήδη σχηματισθείσα από τριετίας ΟΜΑΔΑ. Εισαγωγικές εξετάσεις εντός της αυτής εκπαιδευτικής βαθμίδας θα αποτελεί πρακτική παγκοσμίως αδιανόητη, νόμω και ουσία ανεφάρμοστη. Διατίθεται, πραγματικά, το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων να πρωτοτυπήσει νομοθετώντας τέτοια εξωφρενική και αιρετίζουσα πρακτική;