Αρχική Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξειςΆρθρο 07 – Διάρθρωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων Γενικού Λυκείου και εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποφοίτων Γενικού ΛυκείουΣχόλιο του χρήστη Ευάγγελος Σ. | 6 Μαΐου 2020, 00:35
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Όλοι όσοι έχουν έρθει σε επαφή τα τελευταία χρόνια με πρωτοετείς φοιτητές πανεπιστημιακών τμημάτων ανθρωπιστικών ή κοινωνικών επιστημών έχουν απορήσει με την αδυναμία τους να κατανοήσουν βασικούς όρους του πολιτικού και κοινωνικού γίγνεσθαι. Η -- όχι μόνο προσωπική μου -- εμπειρία της διδασκαλίας του μαθήματος της Κοινωνιολογίας ως μαθήματος πανελλαδικώς εξετασθησομένου δείχνει ότι αυτή βοηθούσε στο μετριασμό και τη θεραπεία της θεμελιώδους αυτής διανοητικής αδυναμίας των τωρινών γενιών μαθητ-ρι-ών, οι οποίοι/-ες σε αντίθεση με παλαιότερες γενιές μαθητ-ρι-ών πολύ μικρό βαθμό εξοικείωσης έχουν με τα κοινωνικά τεκταινόμενα, παρόλο που η εξέταση του μαθήματος βασίζεται στην αποστήθιση του κειμένου του βιβλίου. Γι' αυτό το λόγο, προκρίνω ως προτιμότερη τη διατήρηση της Κοινωνιολογίας έναντι των Λατινικών ως μαθήματος στο οποίο θα εξετάζονται για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια οι μαθητ-ρι-ες της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών. Άλλωστε, όσοι ισχυρίζονται ότι η επαναφορά του προ της καταργήσεώς τους τρόπου εξέτασης των Λατινικών αποτελεί ουσιαστική εισαγωγή των μαθητ-ρι-ών με τη λατινογλωσσία είτε εξαπατούν ή εξαπατώνται -- tertium non datur. Οι μαθητ-ρι-ες συνήθως απομνημόνευαν τη μετάφραση [!] των λίγων δεκάδων κειμένων στα οποία εξετάζονταν και τις απλοϊκές γραμματικές και συντακτικές παρατηρήσεις που σχετίζονταν με αυτά. Το αποτέλεσμα ήταν ο αριθμός των αριστούχων στο συγκεκριμένο μόνο μάθημα να εκτοξεύεται κάθε χρόνο σε γελοιώδη ύψη, οι φιλόλογοι να συμπληρώνουν αρκετές ώρες διδασκαλίας και να νομίζουμε -ή να προσποιούμαστε ότι νομίζουμε- πως η χώρα μας αποτελεί κάποιου είδους γαλατικό χωριό, ανθιστάμενο στη δραματική υποχώρηση της αρχαιογλωσσίας ανά τον δυτικό κόσμο. Εάν το υπουργείο και το ΙΕΠ όντως αποσκοπούσαν στην πραγματική απόκτηση έστω βασικών γνώσεων της λατινικής γλώσσας από τις/τους μαθητ--ρι-ες της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών, θα άλλαζε άρδην ο τρόπος εξέτασης του μαθήματος ώστε να εξετάζονται οι υποψήφιοι αποκλειστικά σε κείμενο αδίδακτο [έστω και τροποποιημένο-απλοποιημένο], όπως βέβαια συνέβαινε κάποιες δεκαετίες πριν, με ερωτήσεις παρόμοιες με αυτές του αδίδακτου κειμένου των αρχαίων ελληνικών [μετάφραση - γραμματική - συντακτικό - κατανόηση/ερμηνεία]. Η αλλαγή αυτή του τρόπου εξέτασης των λατινικών θα μπορούσε να συνδυαστεί με τη συνεξέταση των αρχαίων ελληνικών και των λατινικών σε ένα ενιαίο μάθημα αρχαιογλωσσίας και αρχαιογλωσσίας και τη διατήρηση της Κοινωνιολογίας ως τέταρτου πανελλαδικώς εξεταζόμενου μαθήματος. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα μπορούσε να περικοπεί μέρος της ύλης άλλων μαθημάτων που βασίζονται στην αποστήθιση (της Κοινωνιολογίας, του «διδαγμένου κειμένου»/«γνωστού» των αρχαίων ελληνικών και της Ιστορίας), ώστε ο συνολικός όγκος της διδακτέας ύλης να παραμείνει στα ίδια επίπεδα. Η λύση αυτή θα συνέβαλλε στην ουσιαστική επαφή των υποψηφίων της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών με τη δεύτερη βασική γλώσσα του κλασικού πολιτισμού, τη λατινική, δίχως να τους στερεί το απαραίτητο εφόδιο της εξοικείωσης με βασικούς όρους ανάλυσης της κοινωνικής πραγματικότητας. ΕΣ -- Δρ. Ιστορίας - Εκπαιδευτικός Ιδιωτικής Εκπαίδευσης