Αρχική Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξειςΆρθρο 04 – Διδασκόμενα μαθήματα και αξιολόγηση μαθητών του ΓυμνασίουΣχόλιο του χρήστη Αθηνά Άνδροβιτς | 6 Μαΐου 2020, 02:57
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΩΡΟΛΟΓΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ - ΓΝΩΣΤΙΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΝΑ ΑΥΞΗΘΟΥΝ ώρες ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ, ΧΗΜΕΙΑΣ στο Γυμνάσιο Βασικά μαθήματα κατεύθυνσης δεν είναι δυνατό να μην διδάσκονται από την Α'γυμνασίου ή μόνο μία ώρα την εβδομάδα Να ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΟΥΝ - η διδασκαλία της Νεοελληνικής Γλώσσας και ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ Τα παιδιά διδάσκονται περισσότερο την γραμματική της Αρχαίας παρά της Νέας Ελληνικής στο γυμνάσιο - η διδασκαλία της ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ Οι γνώσεις που παίρνουν τα παιδιά, πέραν της αναγνώρισης του ανάγλυφου και των συντεταγμένων είναι ελάχιστες. Δεν γνωρίζουν βασικά πράγματα όπως για παράδειγμα ποιοι είναι οι νομοί της Ελλάδας, και οι χώρες κάθε ηπείρου (έστω και χονδρικά). - η διδασκαλία της ΜΟΥΣΙΚΗΣ Ας γίνει μία προσπάθεια όλα τα σχολεία να φτάσουν στο 30 % της μουσικής παιδείας των Μουσικών Σχολείων. Ας μην μαθαίνονται 3 όργανα όπως στα Μουσικά αλλά τουλάχιστον ένα που να ξεκινάει από το δημοτικό και να συνεχίζεται στο γυμνάσιο. Είναι γνωστή η σημασία που έδιναν οι αρχαίοι Φιλόσοφοι (Πυθαγόρας, Πλάτωνας, Αριστοτέλης) αλλά και η κοινωνία στην εκμάθηση της Μουσικής και την ένταξή της στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ήταν δεύτερη σε σπουδαιότητα μετά την Αριθμητική και πριν από την Γεωμετρία. Η Μουσική σημερινά δημοτικά σχολεία αντιμετωπίζεται ως ελεύθερη ώρα... Να ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΥΝ τα ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (Γραμματική και Αρχαία Κείμενα) Δεν αμφισβητεί κανείς την ανάγκη για βασικές γνώσεις της ρίζας της γλώσσας μας. ΟΜΩΣ η στείρα γνώση γραμματικών φαινομένων της Αρχαίας και μάλιστα υπό τη μορφή παπαγαλίας δεν προσφέρει τίποτα στα παιδιά του γυμνασίου. Ακόμα χειρότερη η πιθανότητα να εξετάζονται και στο τέλος της χρονιάς. Βάναυση και βραχνάς τόσο η εκμάθηση όσο και η εξέταση στα παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες τα οποία καλούνται στην ουσία να μάθουν μια ακόμα "ξένη" γλώσσα! Θεμιτό στο Λύκειο με έμφαση στα παιδιά που ακολουθούν θεωρητική κατεύθυνση. Παραπέμπω στην ομιλία του Καθηγητή Κακρίδη και τις προτάσεις του και σας παραθέτω αποσπάσματα αυτής. Ι.Θ. Κακριδής «Γιατί διδάσκουμε Αρχαία Ελληνικά στα παιδιά» "Ποια ήταν τα αποτελέσματα του παλαιού συστήματος; Ας το ομολογήσουμε εμείς πρώτοι, οι φιλόλογοι, που τόσα χρόνια παλεύουμε στο Γυμνάσιο τον σισύφειο αγώνα να φέρουμε τον αρχαίο κόσμο κοντά στα παιδιά μας: Τα αποτελέσματα είναι μηδαμινά, μπροστά μάλιστα στον κόπο που καταβάλλουν και οι καθηγητές και οι μαθητές. Ας βάλουμε το χέρι στην καρδιά κι ας αναρωτηθούμε, σε πόσα παιδιά, απ’ αυτά που δεν ήταν να σπουδάσουν φιλολογία στο Πανεπιστήμιο, κατορθώσαμε να μεταδώσουμε τόσην οικείωση με την αρχαία γλώσσα και τόσον ενθουσιασμό για το κάλλος και την πυκνή ουσία του αρχαίου λόγου, ώστε φεύγοντας από το Γυμνάσιο, για να σπουδάσουν μιαν άλλην επιστήμη, θα θελήσουν κάποτε να καταφύγουν στο αρχαίο κείμενο, για να πλουτίσουν τον εσωτερικό τους κόσμο. Ξέρουν οι σύνεδροι φιλόλογοι, ας είναι και δέκα παιδιά καθένας τους, από τις χιλιάδες που πέρασαν από τα χέρια τους; Φοβούμαι πως και ο αριθμός αυτός είναι υπερβολικός. Με ποιο δικαίωμα τότε απασχολούμε αμέτρητες ώρες όλα τα παιδιά της Ελλάδας στο Γυμνάσιο, για να ωφεληθούν ελάχιστοι...................... ........Το αποτέλεσμα είναι να στριμώχνονται μέσα στον ίδιο σχολικό χρόνο τέσσερες και πέντε συγγραφείς, διαφόρων μάλιστα εποχών και συχνά με μεγάλες διαφορές στη γλώσσα. Τι κοινό έχει π.χ. η γλώσσα του Δημοσθένη με του Ομήρου, που ερμηνεύονταν παράλληλα στην Δ΄ τάξη; Έπειτα, καθώς η ιστορία της ελληνικής γραμματείας δεν διδασκόταν πραγματικά ούτε υπάρχει γυμνασιακό εγχειρίδιο γραμματολογίας, το ανακάτωμα από συγγραφείς που ανήκουν στον 8ο, στον 5ο, και στον 4ο αιώνα είναι φυσικό να μεγαλώνει τη σύγχυση. Ένα δεύτερο αποτέλεσμα του συστήματος αυτού είναι να ερμηνεύονται στα παιδιά πέντε–δέκα το πολύ σελίδες από κάθε κλασικό, και πριν καλά–καλά κατορθώσουν κάτι να καταλάβουν από τη γλώσσα, την τέχνη και τη σκέψη του ενός να έρχεται να τον εκτοπίσει ο άλλος με τις δικές του δυσκολίες. Και να σκέφτεται κανείς πως πριν από λίγα χρόνια σοφοί παιδαγωγοί είχαν αποφασίσει ν’ αυξήσουν τον αριθμό των αρχαίων συγγραφέων που ερμηνεύονται στο Γυμνάσιο με την προσθήκη των επιστημόνων, του Αριστοτέλη, του Θεοφράστου κ.ά................................Η απαίτηση να γνωρίσουν τα παιδιά μας στο Γυμνάσιο τους κλασικούς από το πρωτότυπο, συνδυασμένη με την επιθυμία να γνωρίσουν όσο γίνεται πιο πολλούς κλασικούς, ένα μόνο αποτέλεσμα μπορεί να έχει: να δίνει μόνο αποσπάσματα, ξεσκλίδια, χωρίς οργανική ενότητα, βιαστικά διαβασμένα, μισοκατανοημένα, αχώνευτα. Είναι λοιπόν ν’ απορήσει κανείς αν τα παιδιά μας φεύγοντας από το Γυμνάσιο δεν θέλουν ούτε ν’ ακούσουν για τους αρχαίους κλασικούς;............." Και συνεχίζει με πολύ καλή επιχειρηματολογία τις προτάσεις του περί διδασκαλίας της Αρχαίας με στόχο οι νέοι να εμβαθύνουν, να γνωρίσουν να μάθουν και αν αγαπήσουν τα αρχαία. Στο σύνδεσμο παρακάτω μπορείτε να την διαβάσετε όλη. http://www.greek-language.gr/greekLang/files/document/kakridis_1.pdf