ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ ΤΩΝ ΒΑΘΜΙΔΩΝ ΤΟΥ ΠΣΠΘ (όπως και των ΠΣΠΑ και ΠΣΠΠ)
Στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα υπάρχουν μόνον τρία Ιστορικά Πειραματικά Σχολεία (Ν. 4376/1929), στα οποία συντρέχουν οι προϋποθέσεις που κρίθηκαν ιδανικές για τη διασύνδεση βαθμίδων στα σχολεία αυτού του τύπου. Μέχρι το 1975 υπήρχε στη Δεύτερη Βαθμίδα του Σχολείου μόνον Γυμνάσιο, για την εισαγωγή στο οποίο προβλεπόταν εισαγωγικές εξετάσεις για όλη τη χώρα.
Με το ΠΔ 483/1977 (ΠτΔ Κων/νος Τσάτσος, Υπουργός Παιδείας Γ. Ράλλης) θεσπίζεται ρητά η διασύνδεση των πλειόνων Βαθμίδων των Πειραματικών Σχολείων, με την εισαγωγή των μαθητών με κλήρωση σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευση. Εξ αντιδιαστολής για τα ΠΡΟΤΥΠΑ προβλέπεται η διεξαγωγή Εξετάσεων.
Το Πειραματικό καταξιώθηκε στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης τα τελευταία πενήντα σχεδόν χρόνια με την εισαγωγή με κλήρωση τυχαίου δείγματος μαθητών, που καλλιέργησε τη δυναμική της κοινότητας σε όλους τους μαθητές του Σχολείου. Η καταξίωση οφείλεται ακριβώς στην επιτυχία των μεθόδων Πειραματικής Εκπαίδευσης σε ένα τυχαίο δείγμα μαθητών, στο οποίο συστηματικά εμφυσείται η βεβαιότητα της ένταξης σε ένα ενιαίο κοινωνικό σύνολο, με κοινό παρελθόν, παρόν και μέλλον. Το αποτέλεσμα ήταν η αριστεία στη βελτίωση των μαθητών ως μονάδων και ως μελών του κοινωνικού συνόλου εν γένει.
Η κοινότητα του ΠΣΠΘ δίνει τη δυνατότητα σε όλα τα μέλη της, εκπαιδευτικούς και μαθητές, να αναδεικνύουν τις καλύτερες πτυχές τους, να εθίζονται στη συνεργασία και στην αλληλεγγύη, να αναπτύσσουν αντισώματα κατά του κοινωνικού αποκλεισμού και να αριστεύουν συστηματικά στη βελτίωση αλλήλων.
Αυτή ακριβώς η καταξίωση του Σχολείου αποτυπώνεται στον αριθμό των υποψηφίων μαθητών που συμμετέχουν στις εισαγωγικές κληρώσεις Νηπιαγωγείου και Γυμνασίου καθ’ όλα τα χρόνια λειτουργίας του Σχολείου. Η καταξίωση αυτή του Σχολείου επέβαλε τη μετατροπή και των Προτύπων Σχολείων της Θεσσαλονίκης σε Πειραματικά από το 1986. Η δε εφαρμογή στα σχολεία αυτά μεθόδων αντίστοιχων με τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται στο ΠΣΠΘ καθώς και η μεταλαμπάδευση της εμπειρίας του ΠΣΠΘ με τη μετακίνηση και αξιοποίηση σε αυτά Εκπαιδευτικών που υπηρέτησαν το Σχολείο επί σειρά ετών οδήγησε στη βελτίωση και των υπόλοιπων Πειραματικών της Θεσσαλονίκης, που επάξια συναγωνίζονται το ΠΣΠΘ. Το ίδιο συνέβη και σε όσα σχολεία μετακινήθηκαν ως Διευθυντές ή και ως μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων εκπαιδευτικοί που είχαν υπηρετήσει στο Σχολείο.
Αυτή η αξία του Σχολείου σημαδεύει όλους όσους είχαμε την τύχη να φοιτήσουμε σε αυτό, όπου δεν έχουν σημασία οι κοινωνικές καταβολές, η οικονομική κατάσταση της οικογένειας, η προέλευση ή η καταγωγή. Στο Σχολείο που καλλιεργεί συστηματικά τη διεύρυνση των οριζόντων της σκέψης, την οικοδόμηση της αμφιβολίας ως βάσης της παίδευσης, το κριτικό πνεύμα και την ίδια τη συναίσθηση της κοινωνικής ένταξης.
Η ερώτηση είναι απλή: ΠΟΙΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ θέλουμε; Το Σχολείο Υπόδειγμα ή το κατατεμαχισμένο σε φροντιστηριακές τάξεις μισό πειραματικό/μισό πρότυπο που προτείνεται;
Η απάντηση είναι αυτονόητη, τουλάχιστον για τους περισσότερους από τους συμμετέχοντες στη διαβούλευση. Είναι το ίδιο αυτονόητη και για τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων των Πειραματικών Σχολείων, για τους Συλλόγους Αποφοίτων αυτών, για τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (στο μέτρο που δύναμαι να γνωρίζω) αλλά και για την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών των Σχολείων. Η ύπαρξη δε και της αντίθετης μειοψηφίας απλά επαληθεύει τη δυναμική σύνθεσης που αναπτύσσει η ίδια η Σχολική Κοινότητα στα Πειραματικά και οπωσδήποτε στο ΠΣΠΘ.
Σε καθαρά τοπικό επίπεδο, στο μέτρο που η Πολιτεία επιθυμεί την ύπαρξη, καλλιέργεια και ανάπτυξη των Προτύπων Σχολείων, στη Θεσσαλονίκη η λογικότερη λύση θα ήταν η μετατροπή σε Πρότυπα, εκτός από το Πειραματικό του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και όλων ή κάποιων από τα 1ο και 2ο Πειραματικά Γυμνάσια και τα ταυτάριθμα Πειραματικά Λύκεια της Πόλης και όχι ο κατακερματισμός του ΠΣΠΘ, αυτονόητα χωρίς εξετάσεις για τη μετάβαση από το Γυμνάσιο στο Λύκειο των διασυνδεδεμένων Προτύπων.
Το Πειραματικό Σχολείου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπως και τα αντίστοιχα Σχολεία των Πανεπιστημίων Αθηνών και Πατρών, θα πρέπει να παραμείνουν Πειραματικά σε όλες τις βαθμίδες τους, και με απόλυτη διασύνδεση μεταξύ αυτών, καθώς μόνον έτσι θα διατηρήσουν τη μοναδικότητα και τη χρησιμότητά τους όχι μόνον για τα μέλη της Κοινότητάς τους, αλλά και ως παραδείγματα Σχολείων για ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα.
Με τιμή,
Βασίλης Χαρίσης
ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ ΤΩΝ ΒΑΘΜΙΔΩΝ ΤΟΥ ΠΣΠΘ (όπως και των ΠΣΠΑ και ΠΣΠΠ) Στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα υπάρχουν μόνον τρία Ιστορικά Πειραματικά Σχολεία (Ν. 4376/1929), στα οποία συντρέχουν οι προϋποθέσεις που κρίθηκαν ιδανικές για τη διασύνδεση βαθμίδων στα σχολεία αυτού του τύπου. Μέχρι το 1975 υπήρχε στη Δεύτερη Βαθμίδα του Σχολείου μόνον Γυμνάσιο, για την εισαγωγή στο οποίο προβλεπόταν εισαγωγικές εξετάσεις για όλη τη χώρα. Με το ΠΔ 483/1977 (ΠτΔ Κων/νος Τσάτσος, Υπουργός Παιδείας Γ. Ράλλης) θεσπίζεται ρητά η διασύνδεση των πλειόνων Βαθμίδων των Πειραματικών Σχολείων, με την εισαγωγή των μαθητών με κλήρωση σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευση. Εξ αντιδιαστολής για τα ΠΡΟΤΥΠΑ προβλέπεται η διεξαγωγή Εξετάσεων. Το Πειραματικό καταξιώθηκε στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης τα τελευταία πενήντα σχεδόν χρόνια με την εισαγωγή με κλήρωση τυχαίου δείγματος μαθητών, που καλλιέργησε τη δυναμική της κοινότητας σε όλους τους μαθητές του Σχολείου. Η καταξίωση οφείλεται ακριβώς στην επιτυχία των μεθόδων Πειραματικής Εκπαίδευσης σε ένα τυχαίο δείγμα μαθητών, στο οποίο συστηματικά εμφυσείται η βεβαιότητα της ένταξης σε ένα ενιαίο κοινωνικό σύνολο, με κοινό παρελθόν, παρόν και μέλλον. Το αποτέλεσμα ήταν η αριστεία στη βελτίωση των μαθητών ως μονάδων και ως μελών του κοινωνικού συνόλου εν γένει. Η κοινότητα του ΠΣΠΘ δίνει τη δυνατότητα σε όλα τα μέλη της, εκπαιδευτικούς και μαθητές, να αναδεικνύουν τις καλύτερες πτυχές τους, να εθίζονται στη συνεργασία και στην αλληλεγγύη, να αναπτύσσουν αντισώματα κατά του κοινωνικού αποκλεισμού και να αριστεύουν συστηματικά στη βελτίωση αλλήλων. Αυτή ακριβώς η καταξίωση του Σχολείου αποτυπώνεται στον αριθμό των υποψηφίων μαθητών που συμμετέχουν στις εισαγωγικές κληρώσεις Νηπιαγωγείου και Γυμνασίου καθ’ όλα τα χρόνια λειτουργίας του Σχολείου. Η καταξίωση αυτή του Σχολείου επέβαλε τη μετατροπή και των Προτύπων Σχολείων της Θεσσαλονίκης σε Πειραματικά από το 1986. Η δε εφαρμογή στα σχολεία αυτά μεθόδων αντίστοιχων με τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται στο ΠΣΠΘ καθώς και η μεταλαμπάδευση της εμπειρίας του ΠΣΠΘ με τη μετακίνηση και αξιοποίηση σε αυτά Εκπαιδευτικών που υπηρέτησαν το Σχολείο επί σειρά ετών οδήγησε στη βελτίωση και των υπόλοιπων Πειραματικών της Θεσσαλονίκης, που επάξια συναγωνίζονται το ΠΣΠΘ. Το ίδιο συνέβη και σε όσα σχολεία μετακινήθηκαν ως Διευθυντές ή και ως μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων εκπαιδευτικοί που είχαν υπηρετήσει στο Σχολείο. Αυτή η αξία του Σχολείου σημαδεύει όλους όσους είχαμε την τύχη να φοιτήσουμε σε αυτό, όπου δεν έχουν σημασία οι κοινωνικές καταβολές, η οικονομική κατάσταση της οικογένειας, η προέλευση ή η καταγωγή. Στο Σχολείο που καλλιεργεί συστηματικά τη διεύρυνση των οριζόντων της σκέψης, την οικοδόμηση της αμφιβολίας ως βάσης της παίδευσης, το κριτικό πνεύμα και την ίδια τη συναίσθηση της κοινωνικής ένταξης. Η ερώτηση είναι απλή: ΠΟΙΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ θέλουμε; Το Σχολείο Υπόδειγμα ή το κατατεμαχισμένο σε φροντιστηριακές τάξεις μισό πειραματικό/μισό πρότυπο που προτείνεται; Η απάντηση είναι αυτονόητη, τουλάχιστον για τους περισσότερους από τους συμμετέχοντες στη διαβούλευση. Είναι το ίδιο αυτονόητη και για τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων των Πειραματικών Σχολείων, για τους Συλλόγους Αποφοίτων αυτών, για τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (στο μέτρο που δύναμαι να γνωρίζω) αλλά και για την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών των Σχολείων. Η ύπαρξη δε και της αντίθετης μειοψηφίας απλά επαληθεύει τη δυναμική σύνθεσης που αναπτύσσει η ίδια η Σχολική Κοινότητα στα Πειραματικά και οπωσδήποτε στο ΠΣΠΘ. Σε καθαρά τοπικό επίπεδο, στο μέτρο που η Πολιτεία επιθυμεί την ύπαρξη, καλλιέργεια και ανάπτυξη των Προτύπων Σχολείων, στη Θεσσαλονίκη η λογικότερη λύση θα ήταν η μετατροπή σε Πρότυπα, εκτός από το Πειραματικό του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και όλων ή κάποιων από τα 1ο και 2ο Πειραματικά Γυμνάσια και τα ταυτάριθμα Πειραματικά Λύκεια της Πόλης και όχι ο κατακερματισμός του ΠΣΠΘ, αυτονόητα χωρίς εξετάσεις για τη μετάβαση από το Γυμνάσιο στο Λύκειο των διασυνδεδεμένων Προτύπων. Το Πειραματικό Σχολείου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπως και τα αντίστοιχα Σχολεία των Πανεπιστημίων Αθηνών και Πατρών, θα πρέπει να παραμείνουν Πειραματικά σε όλες τις βαθμίδες τους, και με απόλυτη διασύνδεση μεταξύ αυτών, καθώς μόνον έτσι θα διατηρήσουν τη μοναδικότητα και τη χρησιμότητά τους όχι μόνον για τα μέλη της Κοινότητάς τους, αλλά και ως παραδείγματα Σχολείων για ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα. Με τιμή, Βασίλης Χαρίσης