Η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα της ψηφιακής εποχής του 21ου αιώνα που διανύουμε, έχει προκαλέσει νέες προοπτικές και προκλήσεις για την Εκπαίδευση και την αναγκαιότητα υιοθέτησης καινοτόμων δράσεων προκειμένου να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις και επιταγές του διαρκώς εξελισσόμενου και μεταβαλλόμενου διεθνούς περιβάλλοντος.
Σημείο αναφοράς καινοτομίας για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αποτελούν τα Πειραματικά σχολεία , τα οποία ήταν και εξακολουθούν να είναι σε βάθος χρόνου κυψέλες παραγωγής καινοτόμων μεθόδων- πρακτικών διδασκαλίας και μάθησης καθώς και διάχυσης τους στα υπόλοιπα σχολεία της επικράτειας και ταυτόχρονα βρίσκονται εδώ και πολλές δεκαετίες στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Επιστημονικής Κοινότητας σε θέματα που αφορούν την έρευνα για τη λειτουργία, τη βελτίωση και την αποτελεσματικότητα των εκπαιδευτικών μονάδων. Υπάρχει πλούσια βιβλιογραφική δεξαμενή από την οποία αποδεικνύεται περίτρανα ότι τα σχολεία αυτά λόγω της έντονης ιδιομορφίας τους καλούνται να διαδραματίσουν σήμερα περισσότερο από ποτέ έναν καίριο και σημαντικό ρόλο και να αποτελέσουν πυλώνα πολιτισμού!
Στο σημείο αυτό πρέπει να καταστεί σαφές ότι η διαφορετικότητα κάθε σχολικής μονάδας έγκειται στο συνδυασμό και συσχετισμό όλων των επιμέρους παραγόντων της εκπαιδευτικής διαδικασίας:
• δημογραφικών , γεωγραφικών και κοινωνικό-οικονομικών χαρακτηριστικών του έμψυχου δυναμικού αλλά και της τοπικής κοινωνίας
• προφίλ της Διεύθυνσης και στιλ ηγεσίας που ασκεί
• προφίλ και σύνθεση των μελών που απαρτίζουν το σύλλογο διδασκόντων
• επικοινωνία και διαπροσωπικές σχέσεις ανάμεσα σε όλους τους εμπλεκόμενους στη διαδικασία φορείς
και τέλος, στόχων που θέτει και δράσεων που αναπτύσσει. Όλοι οι προαναφερθέντες παράγοντες συνδιαμορφώνουν και τη λεγόμενη «κουλτούρα» της σχολικής μονάδας, η οποία μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, μέσω διδασκαλίας και μίμησης γνώσεων, αξιών και άλλων παραγόντων που επηρεάζουν τη συμπεριφορά.
Το Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 1934 που άρχισε ουσιαστικά η λειτουργία του και μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια ιδιαίτερη παράδοση στο χώρο της εκπαίδευσης και με τη δική του κουλτούρα, να αποτελεί ένα εμβληματικό σχολείο στην πόλη της Θεσσαλονίκης αλλά και της ευρύτερης επικράτειας. Με γνώμονα ακριβώς αυτά, καθώς και της διασύνδεσης μεταξύ των βαθμίδων που υπήρχε και του ενιαίου χαρακτήρα του Νηπιαγωγείου , Δημοτικού , Γυμνασίου και Λυκείου, λήφθηκε και η συνειδητή επιλογή και απόφαση πολλών οικογενειών να λάβουν μέρος τα παιδιά τους στην κλήρωση για το συγκεκριμένο σχολείο. Και ακριβώς αυτά έρχεται τώρα το συγκεκριμένο άρθρο να ανατρέψει άμεσα και απότομα χωρίς να ληφθεί καμία μέριμνα καν για τα παιδιά τα οποία ήδη φοιτούν σε αυτό. Αλλάζει η κουλτούρα του σχολείου, οι στόχοι και η λειτουργία του. Τα παιδιά θα πρέπει να βρεθούν σε ένα άγνωστο μέχρις στιγμής ανταγωνιστικό περιβάλλον αριστείας και να διακινδυνέψουν να βρεθούν μετά από την υποβολή τους σε εξετάσεις, στην τρυφερή ηλικία της προεφηβείας και αργότερα για δεύτερη φορά της εφηβείας, σε μια ακόμα πιο σκληρή πραγματικότητα ενός νέου σχολικού περιβάλλοντος είτε καταφέρουν να επιτύχουν είτε όχι. Και ενώ μέχρι τώρα θυσίασαν αυτά και οι οικογένειές τους πολλά όπως (χρόνο μετακινήσεων, κόστος και «φιλίες» στην περιοχή όπου διαμένουν)
Εκφράζω κι εγώ, όπως και πολλοί άλλοι γονείς έντονο προβληματισμό και δυσαρέσκεια, καθώς τα παιδιά μας αλλά και εμείς καλούμαστε να υποβληθούμε σε μια αιφνίδια, αναιτιολόγητη και άδικη μεταβολή όλων των δεδομένων και μάλιστα εν μέσω μιας πανδημίας που έχει επιβαρύνει και θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο το επόμενο χρονικό διάστημα τόσο την οικονομική όσο και την ψυχολογική κατάσταση όλων μας.
ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΠΣΠΘ) ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 13 ΤΟΥ ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.
Η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα της ψηφιακής εποχής του 21ου αιώνα που διανύουμε, έχει προκαλέσει νέες προοπτικές και προκλήσεις για την Εκπαίδευση και την αναγκαιότητα υιοθέτησης καινοτόμων δράσεων προκειμένου να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις και επιταγές του διαρκώς εξελισσόμενου και μεταβαλλόμενου διεθνούς περιβάλλοντος. Σημείο αναφοράς καινοτομίας για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αποτελούν τα Πειραματικά σχολεία , τα οποία ήταν και εξακολουθούν να είναι σε βάθος χρόνου κυψέλες παραγωγής καινοτόμων μεθόδων- πρακτικών διδασκαλίας και μάθησης καθώς και διάχυσης τους στα υπόλοιπα σχολεία της επικράτειας και ταυτόχρονα βρίσκονται εδώ και πολλές δεκαετίες στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Επιστημονικής Κοινότητας σε θέματα που αφορούν την έρευνα για τη λειτουργία, τη βελτίωση και την αποτελεσματικότητα των εκπαιδευτικών μονάδων. Υπάρχει πλούσια βιβλιογραφική δεξαμενή από την οποία αποδεικνύεται περίτρανα ότι τα σχολεία αυτά λόγω της έντονης ιδιομορφίας τους καλούνται να διαδραματίσουν σήμερα περισσότερο από ποτέ έναν καίριο και σημαντικό ρόλο και να αποτελέσουν πυλώνα πολιτισμού! Στο σημείο αυτό πρέπει να καταστεί σαφές ότι η διαφορετικότητα κάθε σχολικής μονάδας έγκειται στο συνδυασμό και συσχετισμό όλων των επιμέρους παραγόντων της εκπαιδευτικής διαδικασίας: • δημογραφικών , γεωγραφικών και κοινωνικό-οικονομικών χαρακτηριστικών του έμψυχου δυναμικού αλλά και της τοπικής κοινωνίας • προφίλ της Διεύθυνσης και στιλ ηγεσίας που ασκεί • προφίλ και σύνθεση των μελών που απαρτίζουν το σύλλογο διδασκόντων • επικοινωνία και διαπροσωπικές σχέσεις ανάμεσα σε όλους τους εμπλεκόμενους στη διαδικασία φορείς και τέλος, στόχων που θέτει και δράσεων που αναπτύσσει. Όλοι οι προαναφερθέντες παράγοντες συνδιαμορφώνουν και τη λεγόμενη «κουλτούρα» της σχολικής μονάδας, η οποία μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, μέσω διδασκαλίας και μίμησης γνώσεων, αξιών και άλλων παραγόντων που επηρεάζουν τη συμπεριφορά. Το Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 1934 που άρχισε ουσιαστικά η λειτουργία του και μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια ιδιαίτερη παράδοση στο χώρο της εκπαίδευσης και με τη δική του κουλτούρα, να αποτελεί ένα εμβληματικό σχολείο στην πόλη της Θεσσαλονίκης αλλά και της ευρύτερης επικράτειας. Με γνώμονα ακριβώς αυτά, καθώς και της διασύνδεσης μεταξύ των βαθμίδων που υπήρχε και του ενιαίου χαρακτήρα του Νηπιαγωγείου , Δημοτικού , Γυμνασίου και Λυκείου, λήφθηκε και η συνειδητή επιλογή και απόφαση πολλών οικογενειών να λάβουν μέρος τα παιδιά τους στην κλήρωση για το συγκεκριμένο σχολείο. Και ακριβώς αυτά έρχεται τώρα το συγκεκριμένο άρθρο να ανατρέψει άμεσα και απότομα χωρίς να ληφθεί καμία μέριμνα καν για τα παιδιά τα οποία ήδη φοιτούν σε αυτό. Αλλάζει η κουλτούρα του σχολείου, οι στόχοι και η λειτουργία του. Τα παιδιά θα πρέπει να βρεθούν σε ένα άγνωστο μέχρις στιγμής ανταγωνιστικό περιβάλλον αριστείας και να διακινδυνέψουν να βρεθούν μετά από την υποβολή τους σε εξετάσεις, στην τρυφερή ηλικία της προεφηβείας και αργότερα για δεύτερη φορά της εφηβείας, σε μια ακόμα πιο σκληρή πραγματικότητα ενός νέου σχολικού περιβάλλοντος είτε καταφέρουν να επιτύχουν είτε όχι. Και ενώ μέχρι τώρα θυσίασαν αυτά και οι οικογένειές τους πολλά όπως (χρόνο μετακινήσεων, κόστος και «φιλίες» στην περιοχή όπου διαμένουν) Εκφράζω κι εγώ, όπως και πολλοί άλλοι γονείς έντονο προβληματισμό και δυσαρέσκεια, καθώς τα παιδιά μας αλλά και εμείς καλούμαστε να υποβληθούμε σε μια αιφνίδια, αναιτιολόγητη και άδικη μεταβολή όλων των δεδομένων και μάλιστα εν μέσω μιας πανδημίας που έχει επιβαρύνει και θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο το επόμενο χρονικό διάστημα τόσο την οικονομική όσο και την ψυχολογική κατάσταση όλων μας. ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΠΣΠΘ) ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 13 ΤΟΥ ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.