Αρχική Διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου με τίτλο «Εκσυγχρονισμός της ιδιωτικής εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις»Άρθρο 3 Οργάνωση και πρόγραμμα ιδιωτικών σχολείωνΣχόλιο του χρήστη ΜΑΡΙΑ ΠΕΤΟΥΣΗ | 14 Ιουλίου 2020, 00:39
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κάθε φορά που η εκάστοτε κυβέρνηση νομοθετεί ή τροποποιεί τους νόμους κατά το δοκούν δημιουργείτε η ίδια αίσθηση, που σπανιότατα κιόλας είναι λανθασμένη, ότι το κάνει αδιαφορώντας για ή/και παραβλέποντας το πλήγμα που μπορεί να προκαλέσει σε κάποιες επαγγελματικές ομάδες, προκειμένου να ωφεληθούν άλλες –πιο φιλικά προσκείμενες προς αυτήν (;). Ως αποτέλεσμα, στη χώρα μας , και ειδικότερα στην εκπαίδευση, δεν υπάρχει και ούτε προτείνεται μέχρι σήμερα κανένα ξεκάθαρο πλαίσιο λειτουργιάς δομών ούτε περιγράφονται με σαφή και ορισμένο τρόπο οι αρμοδιότητες αλλά και οι υποχρεώσεις της κάθε εκπαιδευτικής δομής. Όσο αφορά στα ΚΞΓ, που αδιαμφισβήτητα αποτελούν τις δομές εκμάθησης της ξένης γλώσσας επί σειρά δεκαετιών, ενώ ταυτόχρονα προσφέρουν χιλιάδες θέσεις εργασίας και στηρίζουν την οικονομία της χώρας μέσω των νομίμων εισφορών τους σε ταμεία, εφορία κλπ., ως επιχειρήσεις αισθανόμαστε συνεχώς απροστάτευτοι έως και αόρατοι. Από τη μια, καμία κυβέρνηση έως τώρα δεν έχει μεριμνήσει στο ελάχιστο για την προστασία τη δική μας αλλά και της οικονομίας απέναντι στα “ μαύρα” ιδιαίτερα. Ταυτόχρονα, επιτρέπει σε δομές όπως ΚΔΒΜ και ΚΔΑΠ να γίνονται πάροχοι ξενόγλωσσης εκπαίδευσης χωρίς όμως να ελέγχονται οι προϋποθέσεις, τα εκπαιδευτικά κριτήρια ή οι σχετικές άδειες διδασκαλίας των παρόχων αυτών. Σαν επιστέγασμα, έρχεται το νέο νομοσχέδιο να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά το νόμο του ισχυρού, αφού ουσιαστικά νομιμοποιεί το ιδιωτικό σχολειό ως τον ένα και μοναδικό πάροχο υπηρεσιών εκπαίδευσης, καθιστώντας ακόμα δυσκολότερη την ήδη δύσκολη επιβίωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων των ΚΞΓ. Στην απλούστερη μορφή απόδοσης δικαιοσύνης αλλά και μέριμνας προς όλους θα έπρεπε η εκάστοτε κυβέρνηση να προνοεί ώστε προκειμένου να ωφελήσει κάποιους να μη θίγει τα επαγγελματικά δικαιώματα των υπολοίπων.